Μετά την ανακοίνωση της δημιουργίας της συμμαχίας AUKUS που συγκεντρώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία, και την παραγγελία των υποβρυχίων πυρηνικής επίθεσης σε βάρος των υποβρυχίων με συμβατική πρόωση Shortfin Barracuda που παραγγέλθηκε από τη Naval Ομάδα, έχουμε τον τίτλο " Στην Αυστραλία, ο Τζο Μπάιντεν ανοίγει ένα πολύ επικίνδυνο κουτί της Πανδώρας«, Μια ανάλυση που επικεντρώνεται στον κίνδυνο να δούμε, με αυτόν τον ελιγμό, πολλές χώρες να απαλλάσσονται από τη σιωπηρή συμφωνία που εμπόδιζε μέχρι τώρα τα 5 μεγάλα πυρηνικά κράτη να εξάγουν πυρηνικά υποβρύχια. Προφανώς, αυτή η επιλογή πράγματι επεκτείνεται πολύ γρήγορα, ειδικά με αρκετά μεγάλα στρατιωτικά έθνη του θεάτρου Ινδο-Ειρηνικού, τα οποία μέχρι τώρα στερούνταν αυτής της επιλογής.
Θυμηθείτε ότι σε αντίθεση με ένα υποβρύχιο με συμβατική πρόωση, δηλαδή συνδυάζοντας έναν κινητήρα ντίζελ, μπαταρίες και πιο συχνά τώρα, ένα αναερόβιο σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας γνωστό ως AIP (Air Independent Propulsion) επιτρέποντας την αύξηση της αυτονομίας κατάδυσης έως και είκοσι ημέρες, τα πυρηνικά υποβρύχια δεν χρειάζονται επανεμφάνιση για να ανανεώσουν το οξυγόνο στο σκάφος, προκειμένου να επιτρέψουν στους κινητήρες ντίζελ να λειτουργήσουν και να επαναφορτίσουν τις μπαταρίες. Στην πραγματικότητα, το πλοίο μπορεί να εξελιχθεί για σχεδόν απεριόριστη διάρκεια κατάδυσης, το όριο δίνεται από τη διαθέσιμη τροφή και την ψυχολογική κατάσταση του πληρώματος, δηλαδή κατά μέσο όρο 2 μήνες ανά αποστολή. Εκτός, Αυτά τα σκάφη μπορούν να εξελιχθούν με μεγάλη ταχύτητα κατά την κατάδυση χωρίς χρονικό περιορισμό, όπου τα συμβατικά υποβρύχια, ακόμη και το AIP, μπορούν να λειτουργήσουν μόνο με χαμηλή ταχύτητα, διαφορετικά οι μπαταρίες τους θα αποφορτιστούν πολύ γρήγορα. Από την άλλη πλευρά, και σε αντίθεση με ό, τι έχει ειπωθεί ή γραφτεί μερικές φορές τις τελευταίες ημέρες, τα πυρηνικά υποβρύχια δεν είναι πιο διακριτικά από τα συμβατικά υποβρύχια, υπό την έννοια ότι τα τελευταία, παράλληλα με μπαταρίες και με χαμηλή ταχύτητα ή όταν είναι ακίνητα, παράγουν σχεδόν χωρίς θόρυβο, ενώ ο πυρηνικός λέβητας ενός ANS εξακολουθεί να παράγει ένα συγκεκριμένο επίπεδο θορύβου, είναι τώρα λιγότερο ισχυρός από τον ίδιο τον "ήχο της θάλασσας", περίπου 40 db ή τον θόρυβο ενός σύγχρονου πλυντηρίου πιάτων.
Η πρώτη χώρα για την οποία η πρόσβαση σε μια τεχνολογία καθιστά δυνατή τη σχεδίαση και την κατασκευή στόλου πυρηνικών υποβρυχίων που προορίζονται για επίθεση και χαρακτηρίζονται από το αρκτικόλεξο SSN στα γαλλικά ή SSN στα αγγλικά, είναι αναμφίβολα η Ινδία. μια σημαντική προσπάθεια εκσυγχρονισμού και επέκτασης του στόλου της, και του οποίου ο Αρχηγός του Επιτελείου του Πολεμικού Ναυτικού ανακοίνωσε τον περασμένο Ιούνιο ότι ήταν έτοιμος θυσιάσει το 3ο αεροπλανοφόρο του για να αποκτήσει 6 υποβρύχια αυτού του τύπουΤο Συνεπώς, δεν ήταν τυχαίο ότι, μετά την ανακοίνωση της παράβασης του αυστραλιανού συμβολαίου, η πρώτη διεθνής δήλωση του Γάλλου προέδρου ήταν από κοινού με τον Ινδό ομόλογό του Narendra Modi, να επιβεβαιώσουν τη βούληση των δύο χωρών να επινοήσουν μια περιεκτική συνεργασία στον Ειρηνικό και να υπογραμμίσουν τον στρατηγικό ρόλο της γαλλο-ινδικής τεχνολογικής συνεργασίας στον τομέα της άμυνας σε αυτόν τον τομέα, και αυτό ιδίως εφόσον, εάν η Ινδία συνέλαβε από μόνη της τη δική της τάξη του υποβρυχίου με πυρηνική ενέργεια, το INS Arihant, απέχει πολύ από το να ισοδυναμεί με την εμπειρία των 5 μεγάλων πυρηνικών χωρών σε αυτόν τον τομέα.
Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία