Σύμφωνα με τις δηλώσεις της 31ης Οκτωβρίου 2019 του Προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν, η κορβέτα Gremyashchiy (έργο 20385), στη συνέχεια στα ανοικτά των ακτών του Καλίνινγκραντ και στο σκάφος στο οποίο βρισκόταν ο Ρώσος πρόεδρος, εκτός από την ανάθεση στον Στόλο του Ειρηνικού, θα εξοπλιστεί και με τον υπερηχητικό πύραυλο 3M22 Τσίρκον (SS-N-23 στην ταξινόμηση του ΝΑΤΟ), που φημίζεται ότι μπορεί να φτάσει τα 8 Mach και εμβέλεια 400 km. Το στρατηγικό μήνυμα για την αξία της ναυτικής παρουσίας της Ρωσίας στον Ειρηνικό είναι σαφές.
Ο ρωσικός στρατιωτικός θαλάσσιος στόλος (Военно-Морской Флот (ВМФ) – Voienno-Morskoï Flot (VMF) βρίσκεται σε μια αποφασιστική περίοδο όπου το μέλλον και ιδιαίτερα η σημασία της διατήρησης των ωκεάνιων δυνατοτήτων συζητείται στους ρωσικούς κύκλους λήψης αποφάσεων, σχεδόν πάντα. κληρονόμησε από την Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ).
Τα περισσότερα ναυτικά προγράμματα παρουσιάζουν τακτικά βραδύτητα και καθυστερήσεις. Σπάνια είναι αυτά που κατασκευάζονται εντός αποδεκτών προθεσμιών, συμβατών με τους καθορισμένους στόχους. Μόνο υποβρύχια συμβατικής ισχύος του έργου 636.3 και τα υποβρύχια πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων (SSBNs) των έργων 955, 955A και 955B. Η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική για προγράμματα για κτίρια μεγάλης επιφάνειας, είτε πρόκειται για γενικές επισκευές είτε για νέες κατασκευές.
Αυτά είναι τα έργα κορβέτας που, χρόνο με το χρόνο, καταγράφουν τους πιο αποδεκτούς ρυθμούς παραγωγής όχι λόγω της ταχύτητας των ναυπηγείων αλλά λόγω των εγγενών χαρακτηριστικών αυτών των χαμηλών χωρητικότητας και των μικρών διαστάσεων, των φθηνών κτιρίων που επιτρέπουν τον πολλαπλασιασμό των παραγγελιών και lay-up σε μεγάλο αριθμό ναυπηγείων. Έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030, και υποθέτοντας ότι οι στόχοι που σχεδιάζονται για τα διάφορα έργα μετατρέπονται τακτικά σε εντολές για εκπόνηση, τότε το ρωσικό ναυτικό θα πρέπει να δεχτεί σε ενεργό υπηρεσία έως και 64 κορβέτες των έργων 20380 (10) 20385 (8) 20386 (7) 21630 (3) 21631 (12) 22160 (6) και 22800 (18).
Αλλά μόνο έργα κτιρίων 20385, 20386, 21631 et 22800 έχουν ή θα έχουν Οκταδικοί εκτοξευτές 3S-14 UKSK (Ολοκληρώθηκε το Universal κρουαζιερόπλοιο ή σύστημα πυροδότησης πολλαπλών χρήσεων) με αριθμό ένα ή δύο ανά κτίριο ανάλογα με το εξεταζόμενο έργο. Αυτά τα συστήματα μπορούν να φιλοξενήσουν τους υπερηχητικούς αντιπλοϊκούς πυραύλους 3M-55 Yakhont (SS-N-26 κωνοειδής καρπός στην ταξινόμηση του ΝΑΤΟ), 3M22 υπερηχητικοί πύραυλοι κατά πλοίων Τσίρκον (SS-N-23 (ΝΑΤΟ) et Πύραυλοι κρουζ 3M-54 Calibr (SS-N-27 Sizzler στην ταξινόμηση του ΝΑΤΟ) και ανθυποβρυχιακούς πυραύλους RPK-9 Μεντβέντεκα (SS-N-29 (NATO) συν άλλες παραλλαγές του 3M-54 Calibr.
Να σημειωθεί ότι ο υπερηχητικός αντιπλοϊκός πύραυλος 3M22 Τσίρκον απαιτεί, βεβαίως λόγω της θερμότητας των αερίων που παράγονται κατά την πυροδότηση, μια εκσυγχρονισμένη έκδοση του εκτοξευτήρα:USKS-M. Η ναυτική πλατφόρμα για την υποδοχή αυτού του υπερηχητικού πυραύλου πρέπει λογικά να είναι εξοπλισμένη με αυτόν.
Η κορβέτα Gremyashchiy (2019) είναι ένα από τα δύο κτίρια του έργου 20385 με το Provornyy. Θα γίνουν δεκτοί στην ενεργό υπηρεσία το 2019 προς όφελος του Στόλου του Ειρηνικού αφού καθιερωθούν, αντίστοιχα, το 2011 και το 2013. Το σύστημα κάθετης εκτόξευσης αποτελείται από έναν οκταπλό εκτοξευτή 3S-14 UKSK(-Μ;) και δύο οκτάπλους εκτοξευτές Poliment-Redut φιλοξενεί αντιαεροπορικούς πυραύλους.
Αυτή η ρωσική προεδρική απόφαση που αποκαλύφθηκε στις 31 Οκτωβρίου ανοίγει το δρόμο για την εισαγωγή υπερηχητικών πυραύλων κατά πλοίων, οι οποίοι δεν μπορούν παρά να αποτελέσουν σαφές μήνυμα στους ναυτικούς παράγοντες στον Ειρηνικό Ωκεανό ότι εάν η Ρωσία καταγράψει μια υποχώρηση, γενικά, της χωρητικότητας του στόλου και τη βραδύτητα της ανανέωσής του, από πλευράς ποιότητας σκοπεύει να διατηρήσει τη σύγκριση και να είναι παρούσα στις καθοριστικές επιχειρησιακές ικανότητες. Δεν θα υπήρχε ακόμα άμυνα ενάντια σε έναν πύραυλο που θα μπορούσε να φτάσει μέχρι τα 8 Mach.
Απόφαση που αυξάνει, για άλλη μια φορά, τη στρατηγική αξία των ρωσικών κορβετών που είναι εξοπλισμένες με εκτοξευτές UKSK/UKSK-M, εκ των οποίων 45 μονάδες εξοπλισμένες με αυτούς τους εκτοξευτές θα μπορούσαν να γίνουν δεκτές σε ενεργή υπηρεσία μέχρι τη δεκαετία του 2030 ύδατα, ακόμη και στην ροή ποταμών για ορισμένα έργα, και στην ανοιχτή θάλασσα όπου ασκούν αποφασιστική επιρροή είτε στην ξηρά μέσω πυραύλων κρουζ (3M-54 Calibr), ή στη θάλασσα που αντιμετωπίζουν απομονωμένες ναυτικές μονάδες, ή ακόμη και ναυτικές ομάδες που αποτελούνται από τους μελλοντικούς υπερηχητικούς αντιπλοϊκούς πυραύλους τους (3M-22 Τσίρκον) που ελάχιστοι ή κανένας πεζοναύτης μπορεί να αντιμετωπίσει. Αρκετά για να ενισχυθούν οι δυνατότητες άρνησης πρόσβασης του ρωσικού ναυτικού.