Δεν θα πάρει πολύ. Μετά την αναφορά, από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, για τη δυνατότητα αποστολής ευρωπαϊκών στρατευμάτων στην Ουκρανία, οι αντιδράσεις, συχνά όχι πολύ ευνοϊκές, πολλαπλασιάστηκαν στην Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και στην ταξική γαλλική πολιτική. Τα δεύτερα μαχαίρια των ρωσικών επικοινωνιών, από την πλευρά τους, προσπάθησαν να κοροϊδέψουν την απειλή.
Αυτό δεν ισχύει για τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Μακριά από το να θεωρήσουμε την υπόθεση, ή τη Γαλλία, ως αμελητέα ποσότητα, κραδαίνοντας έντονα την πυρηνική απειλή, εναντίον της Γαλλίας, και ειδικά ολόκληρης της Ευρώπης, αν ποτέ οι Ευρωπαίοι έφτασαν να παρέμβουν στο "ρωσικό έδαφος", χωρίς να γνωρίζουμε πραγματικά αν η Ουκρανία ήταν ή όχι μέρος της αντίληψής του για το τι είναι ρωσικό έδαφος, επιπλέον.
Προφανώς, ο Ρώσος πρόεδρος είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει ολόκληρο το οπλοστάσιό του, συμπεριλαμβανομένου του πυρηνικού, για να πείσει τους Δυτικούς να αποστασιοποιηθούν από αυτό που θεωρεί ότι είναι η σφαίρα επιρροής της Μόσχας, μια ιδέα από αλλού πολύ δυναμική σύμφωνα με τα λόγια του Ρώσου αρχηγού κράτους για 20 χρόνια.
Σε αυτό το πλαίσιο, και ενώ η αμερικανική υποστήριξη και προστασία πλήττονται από αβεβαιότητες μετά τις δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ, η γαλλική αποτροπή φαίνεται να είναι το απόλυτο ανάχωμα ενάντια στις φιλοδοξίες του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ευρώπη. Το ερώτημα είναι: μπορεί να το κάνει;
περίληψη
Όλο και πιο ισχυρές απειλές από το Κρεμλίνο κατά της Γαλλίας και της Ευρώπης
Οι απειλές κατά της Ευρώπης από τον Βλαντιμίρ Πούτιν στις 29 Φεβρουαρίου, ενώ μιλούσε σε Ρώσους βουλευτές, σίγουρα αποτελούν μια ιδιαίτερα μυϊκή απάντηση στις υποθέσεις που έθεσε ο πρόεδρος Μακρόν στην αρχή της εβδομάδας. Ωστόσο, απέχουν πολύ από το να αντιπροσωπεύουν ένα διάλειμμα στην πρόσφατη ρωσική θέση, και ακόμη λιγότερο μια έκπληξη.
Η ρωσική πυρηνική απειλή έχει ταραχτεί από το 2014 και την κατάληψη της Κριμαίας
Ήδη, κατά τη διάρκεια της επέμβασης των ρωσικών στρατευμάτων στην Κριμαία, το 2014, για να καταλάβει, αιφνιδιαστικά, την ουκρανική χερσόνησο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε ανεβάσει το επίπεδο συναγερμού των πυρηνικών του δυνάμεων και είχε αναπτύξει μπαταρίες πυραύλων Iskander. M, για να αποτρέψει οποιαδήποτε παρέμβαση από η Δύση.
Έκανε ακριβώς το ίδιο τον Φεβρουάριο του 2022, όταν διέταξε την επίθεση κατά της Ουκρανίας και την έναρξη της περίφημης πλέον «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης», ή ειδικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στα ρωσικά (CBO), ανακοινώνοντας, πάλι, την αυξημένη ειδοποίηση του στρατηγικού αέρα. δυνάμεις και δυνάμεις πυραύλων.
Μια σταθερή απάντηση από τη δυτική αποτροπή τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2022
Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα αυτού του μέτρου ήταν λιγότερο αποτελεσματική από ό,τι κατά τη σύλληψη της Κριμαίας, όταν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί παρέμειναν παγωμένοι, αναρωτιούνται ποιοι θα μπορούσαν να είναι «αυτά τα πράσινα ανθρωπάκια», που είχαν καταλάβει αυτό το ουκρανικό έδαφος, από ρωσικές βάσεις και απόβαση πλοία.
Το 2022, υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών, της Μεγάλης Βρετανίας και ιδιαίτερα των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής, οργανώθηκε δυτική στρατιωτική βοήθεια για την υποστήριξη της Ουκρανίας, με τη μεταφορά όλο και πιο αποτελεσματικού εξοπλισμού, πρώτου αντιαρματικού και αντιαεροπορικά βλήματα πεζικού (Φεβρουάριος 2022), στη συνέχεια τεθωρακισμένα οχήματα από τη σοβιετική εποχή (Μάρτιος 2022), ακολουθούμενα από τα πρώτα τεθωρακισμένα οχήματα και δυτικά συστήματα πυροβολικού (Απρίλιος-Μάιος 2022).
Την ίδια στιγμή, τα τρία δυτικά πυρηνικά έθνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, απάντησαν στον συναγερμό των ρωσικών πυρηνικών δυνάμεων ενισχύοντας τα δικά τους μέσα αποτροπής, σε μια αντιπαράθεση που ο κόσμος δεν είχε δει από το 1985 και το τέλος. της κρίσης των ευρωπύραυλων.
Έτσι, τον Μάρτιο του 2022, τέσσερις εβδομάδες μετά την έναρξη της σύγκρουσης, η Γαλλία ανακοίνωσε ότι είχε τρία υποβρύχια πυρηνικών πυραύλων στη θάλασσα, σε μια εντελώς μοναδική και εξαιρετική απάντηση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Απειλές που απέδωσαν καρπούς για περιορισμό της παράδοσης όπλων στην Ουκρανία
Παρά τη σταθερότητα της δυτικής στρατηγικής απάντησης, η ρωσική απειλή απέδωσε καρπούς. Χρειάστηκε περισσότερο από ένα χρόνο για να συμφωνήσουν οι Δυτικοί να παραδώσουν σύγχρονα βαρέα τεθωρακισμένα οχήματα στην Ουκρανία, όπως οχήματα μάχης πεζικού (Bradley, Marder, CV90) ή άρματα μάχης (Leopard 2, Abrams, Challenger 2).
Χρειάστηκαν ενάμιση χρόνο για να παραδώσουν πυρομαχικά μεγάλης εμβέλειας (Storm Shadow και Scalp-Er..) και περισσότερα από δύο χρόνια για να φτάσουν τα πρώτα μαχητικά αεροσκάφη F-16 στην Ουκρανία (κάτι που δεν ισχύει ακόμη ). Αυτός είναι σίγουρα ο λόγος που έπεισε τη Μόσχα να επιμείνει προς αυτή την κατεύθυνση.
Έτσι, τον Μάρτιο του 2023, ο επικεφαλής της Στρατηγικής Διοίκησης των ΗΠΑ, ναύαρχος Τσαρλς Ρίτσαρντ, εκτίμησε ότι θα πρέπει να περιμένουμε, τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια, ότι Η Μόσχα, όπως και το Πεκίνο, αυξάνει τις προσπάθειές της για πυρηνικό εκβιασμό, ιδίως έναντι χωρών χωρίς πόρους, οι οποίες είναι πολύ πιο ευαίσθητες σε αυτού του είδους τις απειλές.
Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
γεια σας κύριε Wolf.
Όπως πάντα, εξηγήθηκε μια αμερόληπτη και αντικειμενική ανάλυση των δυνάμεων που επιδεικνύονται και των αντίστοιχων δογμάτων τους.
Η ιστορία είναι μόνο μια αιώνια αρχή και το να την ξεχάσεις είναι μόνο μια ευκαιρία να τη δεις να επαναλαμβάνεται. Το σχόλιό μου είναι απλώς κοινός τόπος, αλλά οι προβληματισμοί σας θα πρέπει να διαβαστούν από τόσους πολλούς από αυτούς τους σχολιαστές και άλλους «τροφοδότες πληροφοριών», όχι για να κάνουν δόγματα αλλά απλώς για να τροφοδοτήσουν ένα συγκεκριμένο πνεύμα σύνθεσης που θα επέτρεπε μια καλύτερη ανάγνωση ενός τόσο αβέβαιου μέλλοντος ( συνηθισμένο όπως σου είπα παραπάνω αλλά σίγουρα απαραίτητο….)
Ευχαριστώ και πάλι για τον ιστότοπό σας.
JLG
Καλησπέρα και σας ευχαριστώ για αυτό το σχόλιο, πολύ ενθαρρυντικό)
Η ρωσική πλευρά εξακολουθεί να υποφέρει από έλλειψη προοπτικής σχετικά με το πραγματικά διαθέσιμο υλικό.
Το κόστος συντήρησης 6000 πυρηνικών κεφαλών είναι εύλογα απίθανο να χωρέσει στον συνολικό προϋπολογισμό της Ρωσίας. Στη συνέχεια, αν αφαιρέσετε λίγη σκουριά και το βάλετε σε εκτοξευτή, τα κάνει λειτουργικά…….
πολύ δίκαιο!
Γεια σας,
Σας ευχαριστώ πολύ για το άρθρο σας που είναι πολύ ενδιαφέρον.
Επιτρέψτε μου να κάνω την ακόλουθη ερώτηση που με ιντριγκάρει σχετικά με την αποτροπή. Δικαίως αναφέρετε την έννοια της αμοιβαία εξασφαλισμένης καταστροφής. Αλλά σήμερα, η αντιπυραυλική τεχνολογία (π.χ. Mamba ή S400) δεν αλλάζει την έννοια αυτής της «βεβαιωμένης» καταστροφής;
Ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σας.
Cordialement
SB
Όλα τα αντιβαλλιστικά συστήματα, το S400, το SAMP/T Mamba, το Patriot, το THAAD ή το Arrow 3, έχουν καθορισμένο φάκελο βολής. Τα S400/Patriot/Mamba/SM6 είναι συστήματα ενδοατμοσφαιρικής, τα οποία μπορούν να αναχαιτίσουν μόνο τροχιές καθόδου, έναντι συγκεκριμένων βαλλιστικών πυραύλων, με βεληνεκές από 500 έως 1500/2000 km. Εξω-ατμοσφαιρικά συστήματα, όπως το S500, το THAAD, το Arrow 3 ή το SM3, είναι ικανά να αναχαιτίζουν βαλλιστικούς στόχους εκτός της ατμόσφαιρας, με γεωγραφικό πλάτος που κυμαίνεται από 70/80 έως 200 km, ανάλογα με τα μοντέλα. Δυστυχώς, όλα αυτά τα συστήματα βρίσκονται σε μεγάλη δυσκολία να αντιμετωπίσουν διηπειρωτικές βαλλιστικές τροχιές, ICBM ή SLBM. Δεν είναι αδύνατο, αλλά η μπαταρία πρέπει να είναι τοποθετημένη ακριβώς στο σωστό σημείο για να ελπίζει ότι θα πετύχει. Επιπλέον, πρέπει να εκτοξεύουν αρκετούς πυραύλους ανά κεφαλή. Οπότε, στην πραγματικότητα, κανείς δεν θεωρεί ότι οι ασπίδες ABM (αντιβαλλιστικών πυραύλων) μπορούν να είναι πραγματικά αποτελεσματικές έναντι στρατηγικών πυρών. Από την άλλη πλευρά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον πυραύλων μικρού έως μεσαίου βεληνεκούς (βεληνεκές έως 5 km).
Πολύ ενδιαφέρον.
Ευχαριστώ πολύ.
SB
Η πυρηνική αποτροπή, γαλλική ή άλλη, είναι τόσο καλή όσο η βούληση όσων έχουν τη δύναμη να την εφαρμόσουν και η αξιοπιστία τους σε διεθνές επίπεδο.
Εξ ου και η αδυναμία των Βρετανών που υπόκεινται στο καθεστώς διπλού κλειδιού για τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Δεν υπάρχει διπλό κλειδί στη βρετανική αποτροπή. Αυτός είναι ένας μύθος που επαναλαμβάνεται συχνά, ακόμη και από γερουσιαστές, αλλά είναι εντελώς ψευδής.
Η βρετανική αποτροπή χρησιμοποιεί πυραύλους Trident D5 της Lockheed Martin, αλλά ανεξάρτητα. Μόνο οι Βρετανοί μπορούν να οπλίσουν τις πυρηνικές τους κεφαλές, να προσδιορίσουν τους στόχους τους και να δώσουν την εντολή βολής. Η βρετανική αποτροπή εξαρτάται από τις ΗΠΑ για να διατηρήσουν τους πυραύλους τους, αλλά μέχρι εκεί, και δεν υπάρχει κανένα απολύτως διπλό κλειδί. Υπενθυμίζουμε ότι η συνιστώσα αέρα της γαλλικής αποτροπής βασίζεται στο E-3F Sentry και το KC-315 που παραμένουν σε λειτουργία, τα οποία εξαρτώνται επίσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες για ανταλλακτικά. Και στη ναυτική αεροπορία, εξαρτάται από το E-2C Hawkeye, από την Grumman.
Επιπλέον, δεν υπάρχει διπλό κλειδί ούτε για τα B-61 του ΝΑΤΟ. Μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να τους οπλίσουν και το ΝΑΤΟ ορίζει τους στόχους. Οι αεροπορικές δυνάμεις των χωρών υποδοχής είναι μόνο οι μεταφορείς. Στη χειρότερη, μπορούν να αρνηθούν να εκτελέσουν την αποστολή.