Το ζήτημα της αντικατάστασης αεροσκαφών που χάθηκαν από ατύχημα ή σε μάχη (κυρίως περιστροφικά φτερά) τίθεται σπάνια. Αυτό είναι επιπλέον του εξαιρετικά ανησυχητικού ποσοστού διαθεσιμότητας πρόσφατο εξοπλισμό, όπως ο Τίγρης (σε υπηρεσία το 2005 και έχει μέση ηλικία στόλου τα επτά έτη) ή NH 90 (μπήκε σε υπηρεσία το 2010 στη ναυτική του έκδοση και το 2011 στη χερσαία έκδοση), η οποία εμφανίζει πολύ χαμηλά ποσοστά τεχνικής διαθεσιμότητας, που ανέρχεται σε 25% για το Tiger, 37% για το NH 90 στην χερσαία του έκδοση και 41% στη θαλάσσια έκδοσή του. [efn_note]Έκθεση της Γερουσίας με ημερομηνία 11 Δεκεμβρίου 2019 : ο στόλος των ελικοπτέρων του στρατού: αυξανόμενα κόστη συντήρησης, χρόνια μη διαθεσιμότητα, προσπάθειες που πρέπει να επεκταθούν[/efn_note]
Εκτός από το Cougar που χάθηκε στις ακτές της Γκαμπόν το 2009 προκαλώντας το θάνατο 3 μελών του πληρώματος και πέντε χειριστών του 13ου RDP, η συντριβή Indelimane που οδήγησε στο θάνατο 13 πιλότων και κομάντο κατέστρεψε ένα δεύτερο Cougar και μια τίγρη. Αυτή είναι η τρίτη Τίγρης που χάνεται στη μάχη. Το πρώτο ήταν στο Αφγανιστάν, ένα άλλο υπέστη σοβαρές ζημιές στην αρχή του Serval το 2013. Στο Sahel, το ALAT έχασε επομένως δύο Tigers, ένα Cougar, ένα Caracal και τουλάχιστον τρεις Gazelle. Όσο για την αεροπορία, θα είχε χάσει δύο Mirage 2000D εκ των οποίων ένα MK3, ένα MQ-9 Reaper και αρκετά CASA 235 υπέστησαν ζημιές.
Ωστόσο, ένα μόνο H225M Caracal παραγγέλθηκε για να αντικαταστήσει το αεροσκάφος που χάθηκε το 2018 από την Πολεμική Αεροπορία. Ο στόλος της ALAT υφίσταται φθορά, διαφορετικά στατιστικά προβλέψιμη, που προκαλείται από την εντατική χρήση των ελικοπτέρων της στη μάχη ή στην προετοιμασία για μάχη.
Ο νόμος περί στρατιωτικού προγραμματισμού προβλέπει στόχο 2025 ελικοπτέρων αναγνώρισης και επίθεσης έως το 147, δηλαδή 67 TIGRE + 80 GAZELLE, καθώς και 115 ελικόπτερα ελιγμών που αποτελούνται από 70 NH 90 Caïman, 11 PUMA, 26 COUGAR. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αμφισβητηθεί, από τώρα και στο εξής, η συνάφεια ενός τέτοιου στόχου δεδομένων των υφιστάμενων συμβάσεων δέσμευσής μας και της προβολής αυτών των συμβάσεων στο μέλλον, εάν δεν είναι πιθανό να αντικατασταθεί ο χαμένος εξοπλισμός. Εκτός από την αντικατάσταση του παλαιότερου εξοπλισμού με σύγχρονα αεροσκάφη, όπως συμβαίνει με το NH 8 Caiman που αντικαθιστά το Puma, ή το μελλοντικό H90M Guépard για αντικατάσταση του ALAT Gazelle (μεταξύ άλλων), καθίσταται απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η επανεκκίνηση, στην πρόβλεψη μοντέλα, τυχαία τριβή καθώς και φθορές μάχης, έτσι ώστε οι ένοπλες δυνάμεις να είναι σε θέση να έχουν μακροπρόθεσμα τη μορφή που κρίνεται απαραίτητη από τους νόμους προγραμματισμού και άλλες Λευκές Βίβλους.
Σημειώστε ότι η φθορά και η αναμενόμενη φθορά του εξοπλισμού, όπως το προσωπικό που τον χρησιμοποιεί, λόγω αποτελεσματικής επιχειρησιακής πίεσης, δεν επηρεάζουν μόνο τον στόλο των ελικοπτέρων, ακόμα κι αν αναφέρεται συχνά ως αναφορά. Ολόκληρος ο εναέριος στόλος, αλλά και τα τεθωρακισμένα οχήματα, τα συστήματα πυροβολικού ή πιο πεζά συστήματα επικοινωνίας, νυχτερινής όρασης ή οπλισμοί δύναμης παρουσιάζουν πολύ αξιοσημείωτη επιτάχυνση στη μη διαθεσιμότητα τους και τη μείωση του στόλου λόγω αυτής της πίεσης. Έτσι, λιγότερο από τα μισά από τα 77 αυτοκινούμενα πυροβόλα Caesar του Στρατού είναι σήμερα σε ικανότητα βολής, λόγω της εντατικής χρήσης τους στο Ιράκ και τη Συρία, ενώ μόνο 5 πυροβόλα ήταν μόνιμα αναπτυγμένα εκεί.
Κατανοούμε λοιπόν τα επαναλαμβανόμενα μηνύματα των Αρχηγών των Επιτελείων των 3 στρατών, καθώς και του αρχηγού τους, στρατηγού Λεκοίντρ, προς ειδοποιούν τόσο τις πολιτικές αρχές όσο και την Εθνική Αντιπροσωπεία σχετικά με αυτό το θέμα. Φαίνεται απαραίτητο να διεξαχθεί ένας εις βάθος, ανεξάρτητος και αντικειμενικός προβληματισμός, σχετικά με την εξέλιξη των μελλοντικών απειλών και τη μορφή των στρατών που απαιτούνται για να ανταποκριθούν σε αυτές, πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2022, ώστε να παρέχεται η γενική στελέχη με ευρεία κατανόηση των τρεχόντων θεμάτων.
Roland Pietrini και Fabrice Wolf