Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τη σταθερή πρόθεση να μην αφήσουν την ελληνική αγορά να ξεφύγει από τον έλεγχό της, παρά την Επιστολή Προθέσεων που υπογράφει ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας σχετικά με Φρεγάτες Άμυνας και Επέμβασης Ναυτικού Ομίλου πριν λίγες εβδομάδες. Έτσι, ο αμερικανικός όμιλος Lockheed πρότεινε στην Αθήνα, αυτόκλητα, προσφορά για 4 φρεγάτες MMSC, κοντά σε αυτά που επέλεξε η Σαουδική Αραβία εις βάρος του FREMM, για προϋπολογισμό 2 δισεκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή περισσότερο από ανταγωνιστική τιμή για τέσσερα πλοία αυτής της χωρητικότητας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν να σαμποτάρουν τις συζητήσεις μεταξύ Παρισιού και Αθήνας. Ήδη, πριν από ένα χρόνο, η Ουάσιγκτον είχε προωθήσει την αυστραλιανή προσφορά 2 μεταχειρισμένες φρεγάτες κλάσης Αδελαΐδα με τις ελληνικές αρχές. Τελικά, αποδείχθηκε ότι η προσφορά της Καμπέρα δεν καταλάβαινε τους πυραύλους SM2, και ότι μια επιπλέον παραγγελία για αυτούς τους πυραύλους από τη Raytheon θα κόστιζε περισσότερο από την απόκτηση των ίδιων των δύο πλοίων. Στη συνέχεια, και ακόμη με στόχο την απομάκρυνση του Πολεμικού Ναυτικού από το Εθνικό Ναυτικό, οι αμερικανικές πληρεξούσιες αρχές στην Ελλάδα άρχισαν να συζητούν δημόσια την πώληση μεταχειρισμένων καταδρομικών Ticonderoga για την παροχή της επιθυμητής αντιαεροπορικής δύναμης πυρός από τις ελληνικές στρατιωτικές αρχές.
Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν έλλειψη επιχειρημάτων να προβάλουν. Έτσι, κατά την υπογραφή της σύμβασης για την αναβάθμιση 80 F16 στο πρότυπο Block 70 Viper, μια σύμβαση που υπογράφηκε για ποσό 1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων (1,4 δισεκατομμύρια ευρώ), η Ουάσιγκτον συνόδευσε πολύ ύπουλα αυτή την προσφορά με ενίσχυση 600 εκατομμυρίων από το ταμείο για τον εκσυγχρονισμό του Ευρωπαϊκού ένοπλες δυνάμεις. Στην πραγματικότητα, αντί για 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια, ο εκσυγχρονισμός θα κοστίσει στον Έλληνα φορολογούμενο μόνο 1 δισεκατομμύριο δολάρια, 850 εκατομμύρια ευρώ, μόλις περισσότερα από 10 εκατομμύρια ευρώ ανά συσκευή. Αναμένεται ότι η προσφορά σχετικά με τις φρεγάτες MMSC θα συνοδεύεται από παρόμοια ενίσχυση, η οποία ενδέχεται να φέρει την τιμή των 4 MMSC σε τιμή πλησίον της τιμής των 2 γαλλικών ΑΞΕ, χωρίς ωστόσο να υπάρχει καμία έννοια βιομηχανικού μοιρασμού.
Η αμερικανική προσέγγιση είναι, στην πραγματικότητα, μόνο η εφαρμογή του δόγματος της «άμυνας θετικής αποτίμησης» στις εξαγωγές αμυντικού εξοπλισμού που παράγεται σε εθνικό έδαφος. Πράγματι, στις Ηνωμένες Πολιτείες, η δημοσιονομική απόδοση των αμυντικών βιομηχανικών επενδύσεων ανέρχεται σε περίπου 80% εξαιρουμένων των εξαγωγών, για περίπου είκοσι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται/εξασφαλίζονται ανά εκατομμύριο ετησίως επενδύσεις. Με τη χορήγηση αναβαλλόμενης έκπτωσης 40%, όπως στην περίπτωση της σύμβασης εκσυγχρονισμού F16, τα δημοσιονομικά έσοδα του κράτους παραμένουν επομένως πάνω από 80%-40% = 40% του ποσού της σύμβασης. Αμερικάνικη γενναιοδωρία, στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι, αφού πρόκειται απλώς για την εξασφάλιση επενδύσεων με θετική δημοσιονομική αξία τα επόμενα 2 χρόνια.
Η Γαλλία θα ήταν, από αυτή την άποψη, ιδιαίτερα σε θέση να εφαρμόσει αυτό το είδος μοντέλου, επειδή η χώρα έχει την καλύτερη δημοσιονομική απόδοση, μαζί με τη Γερμανία, από όλους τους δυτικούς εξαγωγείς όπλων, λόγω του πολύ υψηλού επιπέδου κοινωνικών και φορολογικών εσόδων που εφαρμόζονται σε μισθούς, το υψηλό επίπεδο αποζημίωσης και κοινωνικής υποστήριξης για την επιστροφή στην εργασία και τη χαμηλή έκθεση της γαλλικής αμυντικής βιομηχανικής και τεχνολογικής βάσης στις εισαγωγές. Έτσι, στη Γαλλία, ένα εκατομμύριο ευρώ που επενδύεται κάθε χρόνο στην αμυντική βιομηχανία δημιουργεί ή εξασφαλίζει 27 θέσεις εργασίας χωρίς εξαγωγές, και κάθε θέση εργασίας BITD δημιουργεί κατά μέσο όρο 52.000 ευρώ σε έσοδα και εξοικονόμηση προϋπολογισμού ετησίως. Στην πραγματικότητα, το 1 εκατ. ευρώ που επενδύθηκε δημιουργεί, στη Γαλλία, 1,4 εκατ. ευρώ σε δημοσιονομικό ισοζύγιο σε κρατικό επίπεδο.
Με έναν τέτοιο δημοσιονομικό συντελεστή, η Γαλλία θα μπορούσε να προτείνει ενίσχυση για αμυντικό εξοπλισμό ίση με το 50% του ποσού της σύμβασης, ενώ παραχωρεί το 25 έως 30% των βιομηχανικών μεταφορών με πελάτες και διατηρεί δημοσιονομική απόδοση περίπου 50% του συνολικού ποσού της σύμβασης. Στην περίπτωση της Ελλάδας, ένα τέτοιο μοντέλο θα επέτρεπε στις ελληνικές αρχές να ανακτήσουν το 65% των επενδύσεών τους σε γαλλικό αμυντικό εξοπλισμό, ενώ θα δημιουργούσε 45 θέσεις εργασίας ανά ετήσιο εκατ. ευρώ που επενδύονται στην τοπική βιομηχανία. Θυμηθείτε ότι η ανεργία εξακολουθεί να επηρεάζει σχεδόν το 20% του ενεργού πληθυσμού στη χώρα. Αυτό το μοντέλο είχε γίνει αντικείμενομια εις βάθος μελέτη ενόψει των βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα, που είδε το Κόμμα της Νέας Δημοκρατίας να έρχεται στην εξουσία. Κατέστησε δυνατή, μακροπρόθεσμα, την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών δυνάμεων, είτε του ναυτικού, της αεροπορίας και των χερσαίων δυνάμεων, χωρίς να χρειάζεται να τροποποιηθούν οι συντελεστές εισφορών ή φορολογίας στη χώρα και χωρίς να αλλάξει το σχέδιο επιστροφή στο δημοσιονομικό και κοινωνικό ισοζύγιο της χώρας, λαμβάνοντας υπόψη τις μειώσεις των τελών που υπόσχεται η Νέα Δημοκρατία.
Η Ελλάδα μπορεί να αντιπροσωπεύει, για τη Γαλλία, έναν ισχυρό σύμμαχο για την οικοδόμηση της Ευρώπης της Άμυνας όπως φαντάζονται οι γαλλικές αρχές, ειδικά επειδή, όπως τόνισε σήμερα ο Πρόεδρος Μακρόν, το ΝΑΤΟ έχει αποδειχθεί ανίκανο να αντιδράσει στις τουρκικές αποφάσεις τους τελευταίους μήνες. Χωρίς καινοτομία στον τομέα του μάρκετινγκ προϋπολογισμού, οι γαλλικές προσφορές θα μπορούσαν κάλλιστα να βρεθούν υποβαθμισμένες σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε αυτό το θέμα, η λύση δεν μπορεί να έρθει από την Αθήνα, αλλά μόνο από το Παρίσι, το οποίο πρέπει να δείξει την ικανότητά του να ανταποκριθεί στις απόπειρες χειραγώγησης της Ουάσιγκτον πέρα από την απλή στάση του αγανάκτησης.
Ενημέρωση 11/11: το ελληνικό site στην πηγή των πληροφοριών δημοσίευσε μήνυμα σύμφωνα με το οποίο η τιμή που προτείνει η Lockheed δεν θα ήταν 2 δολάρια αλλά 4 δισεκατομμύρια δολάρια για τις 4 φρεγάτες, ανεβάζοντας το πλοίο στα 900 εκατομμύρια ευρώ, έναντι 650 για το IDF.