Μετά τη Δανία, ήταν στη Φινλανδία που ο Πρόεδρος Μακρόν, σε ένα επίσημο ταξίδι, ήρθε για να υπερασπιστεί την ιδέα μιας Αμυντικής Ευρώπης. Και, ας πούμε, ταίριαξε τη χειρονομία με τη λέξη, υποσχόμενος την υποστήριξη του Φινλανδού προέδρου Sauli Niinistö Γαλλίας εάν χρειαστεί. Η Φινλανδία, όπως και η Σουηδία, δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Ως εκ τούτου, δεν επωφελείται από τα μέτρα καθησυχασμού της συμμαχίας, όπως τα κράτη της Βαλτικής, η Πολωνία ή η Ρουμανία, ενόψει της ταχείας αύξησης της στρατιωτικής ισχύος της Ρωσίας. Το Ελσίνκι έχει επίσης αναλάβει, όπως και η Στοκχόλμη, να αυξήσει σημαντικά την αμυντική του προσπάθεια απέναντι στη ρωσική απειλή.
Ωστόσο, και ας μην κάνουμε λάθος, εάν αυτή η ανακοίνωση έχει μια αναμφισβήτητη συμβολική σημασία, δεν θα αλλάξει πιθανότατα τις εντάσεις ή τους φόβους σε αυτό το μέρος της Ευρώπης, εκτός εάν, προφανώς, η Γαλλία δεν βάλει στο παιχνίδι την αποτροπή της, η οποία δεν θα κάνει, τουλάχιστον όχι έτσι.
Η ανακοίνωση του Γάλλου προέδρου στερείται εγγενώς βάθους για να χρησιμεύσει ως βάση για τον επαναπροσδιορισμό ενός οράματος για την ευρωπαϊκή άμυνα. Αφενός, αφορά μόνο τη Γαλλία, και μάλιστα με πολύ αόριστο τρόπο. Μια παρόμοια ανακοίνωση που θα γίνει από ή για λογαριασμό του γαλλογερμανικού ζευγαριού θα είχε λοιπόν εντελώς διαφορετική εμβέλεια και αντίληψη, στη Φινλανδία όπως και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Από την άλλη πλευρά, τα στρατιωτικά μέσα που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Γαλλία σήμερα για να καθησυχάσει τη Φινλανδία είναι επίσης κάτι παραπάνω από συμβολικά. Και ας μην μιλάμε για μέσα με αληθινά αμυντική κλίση σε ένα βορειοευρωπαϊκό θέατρο απέναντι σε έναν αντίπαλο όπως η Ρωσία. Θυμηθείτε ότι η Γαλλία έχει μόνο σήμερα, και σχεδιάζει να έχει στα επόμενα 15 χρόνια, μόνο 200 άρματα μάχης και περίπου εκατό συστήματα πυροβολικού. Ακόμη και με την υποστήριξη της Γερμανίας, η οποία διαθέτει μόνο 320 θεωρητικά άρματα μάχης και 140 συστήματα πυροβολικού, η ικανότητα προβολής της Φινλανδίας σε υποστήριξη θα ήταν ιδιαίτερα περιορισμένη.
Η ανακοίνωση του Γάλλου προέδρου προς τη Φινλανδία, ως έκκλησή του για συστηματική εφαρμογή του α Ευρωπαϊκό άρθρο 42-7 για την ενισχυμένη συλλογική ασφάλεια, θα έχει βαρύτητα μόνο όταν η Γαλλία και η Γερμανία έχουν συμμετάσχει από κοινού σε μια προσπάθεια που αποσκοπεί στη σημαντική ενίσχυση των στρατιωτικών τους δυνατοτήτων και, ως εκ τούτου, στην ενίσχυση της συμβατικής αποτροπής της ηπείρου.