Όλα τα εθνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τα χτυπήματα του συνασπισμού που σχημάτισαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο κατά των χημικών υποδομών του συριακού καθεστώτοςαναγνωρισθείς. Έτσι, περίπου εκατό πύραυλοι κρουζ Tomahawk, MdCN, JASSM και SCALP EG/Storm Shadow εκτοξεύτηκαν από τις δυνάμεις του συνασπισμού μεταξύ 3 και 4 π.μ., ώρα Παρισιού.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν αναπτύξει 3 αντιτορπιλικά Aegis A/Burke στην περιοχή που εκτόξευσαν σχεδόν το 80% των πυραύλων που εκτοξεύτηκαν, ενώ οι Βρετανοί χρησιμοποίησαν Tornadoes εξοπλισμένα με πυραύλους Storm Shadow, το βρετανικό όνομα για το SCALP EG/ Τέλος, η Γαλλία θα έχει πραγματοποιήσει μια μικτή επίθεση, που συνδυάζει μια αεροπορική επιδρομή άνω των 4500 km 5 Rafale εξοπλισμένο με πυραύλους SCALP EG και συνοδεία 4 mirage2000-5, ένα Awacs και ένα δίκτυο ανεφοδιασμού εν πτήσει (50 ανεφοδιασμούς συνολικά) και μια ναυτική συσκευή 5 φρεγατών (3 FREMM, 1 FASM και 1 FAA), που θα έχουν εκτοξεύσει 3 πυραύλους κρουζ MdCN.
Η Ρωσία ανακοίνωσε ότι δεν έχουν αναφερθεί απώλειες πολιτών ή στρατιωτικών. Όσον αφορά το συριακό καθεστώς, ανακοινώνει ότι κατέρριψε το 80% των πυραύλων κρουζ, η Ρωσία ανακοινώνει ότι «περισσότερο από το 50% των πυραύλων που καταρρίφθηκαν» από τη Συριακή Αντιαεροπορική Άμυνα, ενώ οι δυτικοί πύραυλοι δεν έχουν διεισδύσει στις «περιοχές που καλύπτονται από Ρωσική αντιαεροπορική άμυνα», σύμφωνα με το δελτίο τύπου της.
Αυτές οι απεργίες θα δώσουν αφορμή για πολλές αναλύσεις. Σε αυτό, θα μελετήσουμε τις γαλλικές απεργίες και τις συνέπειές τους.
- Η Επιδρομή της Πολεμικής Αεροπορίας
Το Raid με επικεφαλής την Πολεμική Αεροπορία είναι, από πολλές απόψεις, εξαιρετικό. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια επιδρομή μετ' επιστροφής άνω των 10.000 km που πραγματοποιήθηκε από 9 μαχητικά αεροπλάνα, υποστηριζόμενα από 5 αεροπλάνα τάνκερ και ένα Awacs.
Ενδιαφέρον είναι και το σύστημα που τέθηκε σε εφαρμογή από την Πολεμική Αεροπορία, το 5 Rafale εξοπλισμένο με 2 SCALP EG το καθένα έχοντας συνοδευτεί από 4 αεροσκάφη mirange-2000 5, εξειδικευμένα σε εναέριες μάχες. Η παρουσία του 2000-5 καταδεικνύει ότι το Παρίσι δεν απέκλεισε τη συριακή ή τη ρωσική αεροπορική αντιπολίτευση. Ο Rafale είναι συσκευές πολλαπλών ρόλων, επομένως έχουν την ικανότητα να μεταφέρουν ταυτόχρονα πυραύλους εναέριας άμυνας, σήμερα πυραύλους MICA με υπέρυθρη καθοδήγηση για κλειστή μάχη και πυραύλους MICA με ηλεκτρομαγνητική καθοδήγηση, για μεγάλη απόσταση εμπλοκής. Έχουν λοιπόν τη δυνατότητα να αμυνθούν. Η παρουσία του Mirage 2000-5 σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να φαίνεται περιττή. Ωστόσο, η παρούσα δέσμευση δεν το επέτρεψε Rafale να χρησιμοποιήσουν τους πυραύλους αέρος-αέρος τους για να αναχαιτίσουν πιθανούς επιτιθέμενους από ασφαλή απόσταση και να συνεχίσουν την αποστολή τους. Μια συριακή ή ρωσική αντιπολίτευση θα μπορούσε επομένως να έχει πλησιάσει κοντά στο Rafale, και ενεργοποιήστε τα σε κοντινή απόσταση. Σε αυτή την περίπτωση, το Rafale θα έπρεπε να ρίξουν τα φορτία τους για να έχουν την απαιτούμενη ευελιξία για εναέρια μάχη, ακόμη και «προσομοίωση», οδηγώντας στην αποτυχία της αποστολής.
Ο ρόλος των Mirages 2000-5, ενός μαχητικού αεροσκάφους που ήταν τόσο γρήγορο όσο και πολύ ευέλικτο, ήταν, επομένως, πιθανότατα να εμπλακεί σε πιθανή αντίθεση πέρα από το εύρος εμπλοκής του Rafale, επιτρέποντάς τους να συνεχίσουν την αποστολή, ακόμη και σε περίπτωση αεροπορικής παρέμβασης.
Μάλιστα, η εναέρια συσκευή που είχε στήσει η Πολεμική Αεροπορία ήταν ικανή να ανταποκριθεί σε πολλαπλά σενάρια, προσθέτοντας στον εξαιρετικό χαρακτήρα αυτής της επιδρομής.
- Το σύστημα του Εθνικού Ναυτικού
Στερούμενο από το μοναδικό του αεροπλανοφόρο, στο IPER μέχρι το φθινόπωρο, το Γαλλικό Ναυτικό ήταν ανάπηρο στην εκπλήρωση των προεδρικών προσδοκιών. Μπόρεσε, ωστόσο, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και με σχετικά διακριτικό τρόπο, να φέρει έναν στολίσκο 5 φρεγατών στα ανοικτά της Συριακής ακτής, αποτελούμενο από 3 νέες βαριές φρεγάτες FREMM, εξοπλισμένες με ναυτικούς πυραύλους κρουζ MdCN, μια φρεγάτα αντι- υποβρυχιακός πόλεμος Type 70, και μια φρεγάτα αντιαεροπορικής άμυνας Type 70. Το FREMM θα έχει εκτοξεύσει 3 MdCN στη Συρία, την πρώτη επιχειρησιακή χρήση του νέου γαλλικού πυραύλου.
Μπορούμε λοιπόν να αναρωτηθούμε γιατί ένας τέτοιος στολίσκος εκτοξεύει μόνο 3 πυραύλους, με έναν μόνο FREMM να φέρει (θεωρητικά) 16;
Όπως και με την Πολεμική Αεροπορία, το γαλλικό ναυτικό σύστημα ήταν ικανό να χειριστεί πολλαπλά σενάρια, συμπεριλαμβανομένης μιας πιθανής συριακής ή ρωσικής απάντησης, αλλά και να διατηρήσει ικανότητα κρούσης πέρα από την αρχική επιδρομή.
Μπορούμε να δούμε ότι ο γαλλικός στολίσκος έχει σημαντική ανθυποβρυχιακή ισχύ, αλλά η Συρία δεν διαθέτει επιχειρησιακά υποβρύχια, σε αντίθεση με το ρωσικό ναυτικό, που είχε αναπτύξει 2 υποβρύχια Advanced Kilo στην ανατολική Μεσόγειο. , υποβρύχια που είχαν φύγει από το λιμάνι της Ταρτούς 2 ημέρες πριν. Είναι επίσης πιθανό ότι άλλα ρωσικά υποβρύχια περιφέρονται σε αυτήν την περιοχή. Η σημαντική χωρητικότητα ASW που αναπτύχθηκε από τον γαλλικό στολίσκο δεν ήταν επομένως περιττή. Είναι περισσότερο από πιθανό ότι ένα υποβρύχιο πυρηνικής επίθεσης συνόδευσε διακριτικά τον στολίσκο.
Ομοίως, μια αντιαεροπορική φρεγάτα συνοδεύει τον στολίσκο του Γαλλικού Ναυτικού. Εάν αυτή η φρεγάτα δεν έχει ιδιαίτερα ισχυρές δυνατότητες αντιαεροπορικής επίθεσης, οι πύραυλοι SM1-MR που την εξοπλίζουν χρονολογούνται από τη δεκαετία του 80, έχει ωστόσο εξαιρετικές δυνατότητες ανίχνευσης και εναέριας επιτήρησης, ιδίως για την ανίχνευση πιθανών πυραύλων κατά πλοίων, επιτρέποντας άλλα φρεγάτες να αναπτύξουν, εάν είναι απαραίτητο, δόλωμα, εμπλοκή και αντιπυραυλικούς πυραύλους για να προστατευθούν.
Όπως βλέπουμε, τα γαλλικά συστήματα της Πολεμικής Αεροπορίας και του Εθνικού Ναυτικού θα έχουν σχεδιαστεί προσεκτικά και θα έχει ληφθεί υπόψη η υπόθεση της απάντησης, είτε ρωσική είτε συριακή. Αυτό καταδεικνύει ότι παρά τις αδιαμφισβήτητες διαπραγματεύσεις που διεξήχθησαν με τη Μόσχα, οι οποίες κατέστησαν δυνατή την αποφυγή μιας επικίνδυνης κλιμάκωσης, η ρωσική θέση θα έχει γίνει γνωστή μόνο όταν πραγματοποιηθούν τα πλήγματα. Γι' αυτόν τον λόγο δεν χρησιμοποιήθηκαν οι γαλλικές αεροπορικές βάσεις στην Ιορδανία και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καθώς η ρωσική απάντηση σε αυτές τις βάσεις είχε «λιγότερες» συνέπειες από ένα πιθανό χτύπημα σε γαλλικά πλοία ή βάσεις.
Τώρα θα είναι θέμα ανάλυσης των ρωσικών αντίποινων, τα οποία αναγκαστικά θα λάβουν χώρα, αλλά που μπορούν να λάβουν πολλές μορφές, από σημασιολογικές έως κυβερνοεπιθέσεις (η στρατιωτική απάντηση φαίνεται να αποκλείεται σήμερα). Θα είναι επίσης πολύ χρήσιμο να γνωρίζουμε τον πραγματικό αριθμό των πυραύλων που καταρρίφθηκαν από το συριακό DCA, και ειδικότερα από τα ρωσικής κατασκευής συστήματα Pantsir, τα μόνα συριακά συστήματα που πιθανόν να μπορούσαν να αναχαιτίσουν αποτελεσματικά πυραύλους κρουζ. Η βαθμολογία αυτού του συστήματος, που υπάρχει σε μικρό αριθμό στη Συρία, θα μπορούσε να επηρεάσει τις τακτικές κρούσης της Γαλλίας και του ΝΑΤΟ, αλλά και να αλλάξει το δυτικό δόγμα όσον αφορά τα αμυντικά συστήματα μικρής εμβέλειας.