Modern Assault Helicopter Carriers: The Aero-Amphibious Threat Below the Horizon (Μέρος 1)

Αν και οι αμφίβιες επιχειρήσεις, σε σύγκριση με χερσαίες, ναυτικές και ακόμη και αεροπορικές μάχες, είναι λίγες στην ιστορία, συχνά είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην πορεία των συγκρούσεων.

Είτε ήταν οι επιχειρήσεις Torch (Βόρεια Αφρική), Overlord (Νορμανδία) και Dragoon (Προβηγκία) κατά της Ναζιστικής Γερμανίας, οι αμερικανικές αποβάσεις στα νησιά του Ειρηνικού κατά της Ιαπωνίας ή του Inchon κατά τον πόλεμο της Κορέας, όλα αυτά επέτρεψαν να αντιστραφεί η ισορροπία δυνάμεων και επηρέασαν σημαντικά τη διεξαγωγή του πολέμου.

Αντίθετα, ορισμένες αποτυχίες, όπως η Προσγείωση Anzio στην Ιταλία, ή αυτή των Δαρδανελίων κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οδήγησε σε κρίσιμη στασιμότητα της στρατιωτικής προσπάθειας, καθώς και σε αφόρητες απώλειες.

Η τελευταία μεγάλης κλίμακας αεροαμφίβια επιχείρηση έλαβε χώρα στο Port Carlos στις 21 Μαΐου 1982 και επέτρεψε στο Βασιλικό Ναυτικό να αποβιβάσει 4000 Βρετανούς στρατιώτες για την ανακατάκτηση του κύριου νησιού του αρχιπελάγους, με κόστος δύο βυθισμένες φρεγάτες, HMS Ardent και Antelope, δύο κατεστραμμένα αντιτορπιλικά, το HMS Brilliant και το Argonaut, καθώς και αρκετές μονάδες επιμελητείας που υπέστησαν σοβαρές ζημιές, RFA Sir Galahad, RFA Sir Lancelot και RFA Sir Tristan, κάτω από τις βόμβες των A4 Skyhawks και Dagger της Αργεντινής Πολεμικής Αεροπορίας .

Ο πόλεμος των Φώκλαντ είδε τα δύο επιθετικά πλοία μεταφοράς ελικοπτέρων του Βασιλικού Ναυτικού, τα HMS Fearless και Intreprid, να λάμπουν συγκεκριμένα, μήκους 159 μέτρων για χωρητικότητα 12.000 τόνων φορτωμένο και ικανά να μεταφέρουν 550 Βασιλικούς Πεζοναύτες και να τους φέρουν στην ξηρά με τα πλοία και τον εξοπλισμό τους με την προσγείωση.

Έκτοτε, το πλαίσιο των αμφίβιων επιθέσεων έχει εξελιχθεί σημαντικά, ιδίως λόγω του πολλαπλασιασμού παράκτιων μπαταριών οπλισμένων με αντιπλοϊκούς πυραύλους ικανούς να χτυπούν αυτόνομα ναυτικούς στόχους σε ακτίνα 40 έως 50 km, ανάλογα με το υψόμετρο τους, πολύ πέρα ​​από την υποστήριξη συστημάτων απομακρυσμένης εντοπισμού θέσης, όπως αεροσκάφη, drones ή πλοία/υποβρύχια.

Αυτή η απειλή, καθώς και η παρουσία πολυάριθμων υποθαλάσσιων ναρκών, απαγορεύουν στον ρωσικό στόλο να πραγματοποιήσει μια αμφίβια επίθεση στην Οδησσό στην Ουκρανία, η οποία μέχρι σήμερα έχει αναγκάσει μόνο κτίρια τύπου LST να πλησιάσουν την ακτή και την παραλία για να πραγματοποιήσουν τις επιθέσεις.

Προκειμένου να ανταποκριθεί σε αυτή τη νέα απειλή, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σχεδίασε, στα τέλη της δεκαετίας του 60, την πρώτη κλάση επιθετικών ελικοπτέρων, την κλάση Tarawa, ικανή να εκτελεί επίθεση ταυτόχρονα χρησιμοποιώντας γρήγορες φορτηγίδες και βαριά μεταφορικά ελικόπτερα, συνοδεία μάχης, εάν χρειαστεί, με μαχητικά ελικόπτερα, παραμένοντας επομένως υπό κάλυψη και αντιπυραυλική κάλυψη του εχθρού.

μήκους 254 μέτρων για χωρητικότητα άνω των 40.000 τόνων σε φορτίο, το Tarawa όχι μόνο είχε ένα τεράστιο υπόστεγο και μια σχεδία για την υλοποίηση ενός στόλου σκαφών προσγείωσης και άλλων επιθετικών αεροσκαφών, αλλά και ένα πολύ μεγάλο αεροναυτικό υπόστεγο ικανό να φιλοξενήσει περισσότερα από είκοσι Βαριά ελικόπτερα CH-53 Sea Station και CH-46 Sea Knight, καθώς και ένα δεξιό κατάστρωμα πτήσης σχεδόν 9000 m² και δύο ανελκυστήρες για την εφαρμογή αυτών των αεροσκαφών με πολύ σταθερό ρυθμό εναέριας περιστροφής.

Αργότερα, οι Tarawa, που δεν είχαν πολλά να ζηλέψουν για τα αεροπλανοφόρα κλάσης Essex του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, θα δουν μέρος των ελικοπτέρων τους να αντικαθίστανται από μαχητικά αεροσκάφη Harrier, ώστε να αυξήσουν την ισχύ πυρός τους και τις δυνατότητες υποστήριξης των δυνάμεων που εμπλέκονται στο αμφίβια επίθεση.

Έκτοτε, η ιδέα που αναπτύχθηκε από την κλάση Tarawa έχει ακολουθήσει σε πολλά ναυτικά, συμπεριλαμβανομένου του Ναυτικού των ΗΠΑ που αργότερα ανέπτυξε την κλάση Wasp και πρόσφατα την κατηγορία Αμερικής για να διατηρήσει αυτήν την προηγμένη ικανότητα, αλλά και το Γαλλικό Ναυτικό με την κλάση Mistral, την Κίνα με την κατηγορία Type 075 και την Ιταλία με τη νέα κλάση Τεργέστης, αυτά τα πλοία καλύπτονται σε αυτό το άρθρο.

Ένα δεύτερο άρθρο θα καλύπτει την Ισπανία με την παραγωγική κατηγορία Juan Carlos I, την Τουρκία με την Anadolu, τη Νότια Κορέα με το Dokdo και τη Ρωσία με την επερχόμενη κατηγορία Ivan Rogov.

Ηνωμένες Πολιτείες: Αμερική κατηγορίας LHA

Άμεσοι κληρονόμοι του Tarawa και της Σφήκας του Ναυτικού των ΗΠΑ, το LHA (Landing Helicopters Assault) της κλάσης America καταλαμβάνουν τα κύρια χαρακτηριστικά με μήκος 257 μέτρα για μέγιστο πλάτος 32 μέτρα και εκτόπισμα 44.000 τόνων σε φορτίο, αυτό του γαλλικού πυρηνικού αεροπλανοφόρου Charles de Gaulle.

Τα δύο πρώτα πλοία της κατηγορίας, τα USS America και USS Tripoli, που τέθηκαν σε υπηρεσία το 2014 και το 2020 αντίστοιχα, είναι αφιερωμένα στην υλοποίηση αεροσκαφών, ελικοπτέρων βαρέων μεταφορών CH-53 Super Station, ελικοπτέρων επίθεσης AH-1 Viper. ή MH-60 Knighthawk utility ελικόπτερα, αλλά και MV-22B Osprey βαριά μετατρέψιμα αεροσκάφη καθώς και αεροσκάφη μάχης AV-8B Harrier II και F-35B Lighting II με κατακόρυφη απογείωση και προσγείωση ή σύντομη, τα οποία υλοποιούνται από την Σώμα Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών.

Συνολικά, το πλοίο μπορεί να μεταφέρει περισσότερα από 25 αεροσκάφη και τα πειράματα φαίνονται πειστικά Έχουν πραγματοποιηθεί ακόμη και για την αξιολόγηση της δυνατότητας αυτών των δύο κτιρίων να παίξουν το ρόλο του ελαφρού αεροπλανοφόρου μεταφέροντας περίπου δεκαπέντε F-35B, δηλαδή άλλα τόσα εξειδικευμένα αεροπλανοφόρα.

Τα άλλα 9 πλοία της κατηγορίας, από το USS Bougainville, του οποίου η ναυπήγηση ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2019, είναι εξοπλισμένα με σχεδία που επιτρέπει την εφαρμογή μονάδων ταχείας προσγείωσης LCAC (Landing Craft Air Cushion), ένα hovercraft μήκους 27 μέτρων και πλάτους 14 μέτρων ικανό. μεταφοράς 60 τόνων φορτίου με ταχύτητα 40 κόμβων σε απόσταση μεγαλύτερη από 200 ναυτικά μίλια.

Εκτός από τη διαγραφή, τα μελλοντικά πλοία της κατηγορίας θα έχουν επίσης ένα νοσοκομείο πεδίου τρεις φορές μεγαλύτερο από αυτό που θα αναπτυχθεί στην Αμερική και την Τρίπολη, για το οποίο έχουν γίνει πολλές παραχωρήσεις προκειμένου να αυξηθεί η εφαρμογή αεροσκαφών.

Σε αντίθεση με το Wasp, τα πλοία της κατηγορίας America χρησιμοποιούν πρόωση που βασίζεται σε δύο αεριοστρόβιλους 70.000 ίππων ο καθένας, που υποστηρίζονται από δύο βοηθητικούς στρόβιλους 5000 ίππων, επιτρέποντάς τους να διατηρούν ταχύτητα 20 κόμβων.

Πέρα από τις αμφίβιες πτυχές σχετικά κοντά σε εκείνες του Wasp και του Tarawa που προηγούνται, η Αμερική σχεδιάστηκε για να εφαρμόσει το F-35B Lighting II, ένα αεροσκάφος που για πρώτη φορά έδωσε στο Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ τη δυνατότητα να αρπάξει την αεροπορική υπεροχή. πάνω από τις ζώνες προσγείωσης, αλλά και για τη διασφάλιση της προστασίας του επιθετικού στόλου χωρίς να χρειάζεται να καταφύγουμε σε αεροπλανοφόρο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ για το σκοπό αυτό.

Έτσι, η γέφυρα σχεδιάστηκε ειδικά για να απορροφά την εξαιρετική απελευθέρωση θερμότητας του στροβιλοκινητήρα F-135 κατά τη διάρκεια σύντομων ελιγμών απογείωσης ή κάθετης προσγείωσης του αεροσκάφους, ενώ διαθέτει έξι σημεία προσγείωσης για ελικόπτερα.

Τέλος, οι δυνατότητες αυτοάμυνας του πλοίου είναι σημαντικές με 2 RAM CIWS το καθένα οπλισμένο με 24 πυραύλους πολύ μικρού βεληνεκούς, 2 20mm Phalanx CIWS καθώς και δύο εκτοξευτές αντιαεροπορικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς Evolved Sea Sparrow ESSM και πολλά συστήματα μικρού διαμετρήματος .

Κίνα: LHD Type 075

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το Ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού διέθετε έναν πολύ μεγάλο στόλο επίθεσης αποτελούμενο από 28 άρματα μεταφοράς τύπου 072 (4200 έως 4800 τόνους) και περίπου πενήντα LST τύπου 073/74 από 700 έως 2000 τόνους.

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο