Από την έναρξη λειτουργίας του νέου αεροπλανοφόρου με εφαλτήριο και γραμμές σύλληψης INS Vikrant τον Σεπτέμβριο του 2022, το ζήτημα της κατασκευής ενός νέου πλοίου, βαρύτερου και εξοπλισμένου με καταπέλτες, αποτελεί αντικείμενο πολλών συζητήσεων στην Ινδία. Παραδόξως, το ινδικό Πολεμικό Ναυτικό είναι ξεκάθαρα, και για αρκετά χρόνια, πολύ επιφυλακτικό σχετικά με τη σημασία της ναυπήγησης ενός πλοίου που θέλει να είναι η ινδική απάντηση στο νέο κινεζικό Type 003, με εκτόπισμα άνω των 65.000 τόνων και καταπέλτες για την εφαρμογή του νέου Εποχούμενο μαχητικό TEDBF για Twin Engined Deck Based Fighter, που σχεδιάστηκε από τον εθνικό κατασκευαστή αεροσκαφών HAL και την ινδική υπηρεσία όπλων DRDO. Σύμφωνα με τους Ινδούς ναύαρχους, το κόστος που σχετίζεται με την ανάπτυξη ενός τέτοιου πλοίου για την ολοκλήρωση του στόλου που αποτελείται από τα δύο αεροπλανοφόρα INS Vikramaditya (πρώην Μπακού και στη συνέχεια ο Ναύαρχος Gorshkov απέκτησε από τη Ρωσία το 2004 και το INS Vikrant, το πρώτο πλοίο της τοπικό λογαριασμό, αεροπλανοφόρο 44.000 τόνων εξοπλισμένο με άλμα σκι και στάσεις όπως το Vikramaditya, το οποίο πρέπει να φτάσει στην αρχική επιχειρησιακή ικανότητα μέχρι το τέλος του 2023, θα του στερούσαν τα απαραίτητα κεφάλαια να επεκτείνει τον στόλο της με 6 εθνικά σχεδιασμένα πυρηνικά υποβρύχια επίθεσης.
Φαίνεται ότι το Ινδικό Ναυαρχείο και η κυβέρνηση του Ναρέντρα Μόντι, προσκολλημένοι στα σύμβολα της εξουσίας, έχουν βρει έναν συμβιβασμό. Αντί να εμπλακεί στην δαπανηρή ανάπτυξη ενός νέου βαρέος αεροπλανοφόρου, θα προετοιμάσει, σύμφωνα με τον ινδικό τύπο, να παραγγείλει ένα αδελφό πλοίο στο INS Vikrant, ώστε να φέρει τον στόλο των ινδικών αεροπλανοφόρων σε 3 πλοία και έτσι να έχει μόνιμη ναυτική αεροπορική ικανότητα. Υπενθυμίζουμε ότι ένας στόλος 4 πλοίων είναι απαραίτητος για τη μόνιμη διατήρηση ενός πλοίου στη θάλασσα, όπως συμβαίνει με τους στόλους υποβρυχίων πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων που σχηματίζουν τα γαλλικά και βρετανικά αποτρεπτικά μέσα, 3 πλοία για να εγγυηθεί τη μόνιμη διαθεσιμότητα τουλάχιστον ενός σκάφους 100% της εποχής. Ένας στόλος 2 πλοίων εξασφαλίζει διαθεσιμότητα περίπου 80%, ενώ ένας στόλος ενός πλοίου κορυφώνεται, ανάλογα με τον τρόπο χρήσης, μεταξύ 40 και 50% του χρόνου στην καλύτερη περίπτωση.
Σύμφωνα με τον ναύαρχο R. Hari Kumar, Αρχηγό Επιτελείου του Ινδικού Ναυτικού, η κατασκευή ενός νέου αεροπλανοφόρου ίδιου τύπου με το INS Vikrant με μικρές τροποποιήσεις θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε 8 χρόνια, επιτρέποντας στη συνέχεια τη μετάβαση σε μορφή με 3 αεροσκάφη μεταφορείς. Ταυτόχρονα, θα ξεκινήσει η ανάπτυξη του αντικαταστάτη του INS Vikramaditya, το οποίο θα αποχωρήσει από την υπηρεσία έως το 2040, και πιθανότατα θα σχετίζεται με ένα νέο μοντέλο αεροπλανοφόρου, αυτή τη φορά εξοπλισμένο με καταπέλτες και ηλεκτρομαγνητικά κλώσματα σύλληψης, ώστε να κατανέμει το κόστος ανάπτυξης αλλά και τους τεχνολογικούς κινδύνους, διατηρώντας παράλληλα το σχήμα που στοχεύει η ινδική ναυτική αεροπορία. Το Νέο Δελχί, έχοντας, σε κάθε περίπτωση, μέχρι σήμερα, δεν έχει δηλώσει σημαντικές φιλοδοξίες να αποκτήσει μια ισχυρή ικανότητα προβολής ναυτικής ισχύος, τα αεροπλανοφόρα του θα έχουν κυρίως την αποστολή να ανταποκρίνονται στην απειλή που αντιπροσωπεύουν άλλες ναυτικές αεροπορικές δυνατότητες, όπως αυτές που αναπτύσσονται σήμερα στο Κίνα, ώστε να αποτρέψει τον αντίπαλο από κάθε υπερβολική φιλοδοξία. Σε αυτόν τον τομέα, τα αεροπλανοφόρα STOBAR (σύντομη απογείωση αλλά διακοπή της ανάκτησης) όπως το Vikrant και το αδελφό της πλοίο θα παρέχουν πολύ αξιόλογες και καλές διαστάσεις όσον αφορά την προβλέψιμη απειλή στα επόμενα 30 έως 40 χρόνια.
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές -
Τα άρθρα σε πλήρη πρόσβαση είναι προσβάσιμα στην ενότητα "Δωρεάν είδη". Τα άρθρα Flash είναι προσβάσιμα σε πλήρη έκδοση για 48 ώρες. Οι συνδρομητές έχουν πρόσβαση στα πλήρη άρθρα Ανάλυσης, Ειδήσεων και Σύνθεσης. Τα άρθρα στα Αρχεία (πάνω από 2 ετών) προορίζονται για συνδρομητές Premium.
Η αγορά συνδρομών είναι προσβάσιμη μόνο από την ιστοσελίδα - ενότητα Συνδρομές και Εργαλεία
