Ο ναύαρχος Gilday πιθανότατα κέρδισε το στοίχημά του για το μέγεθος του αμερικανικού στόλου

Ο μεσοπρόθεσμος και μακροπρόθεσμος σχεδιασμός του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ ήταν, τα τελευταία 15 χρόνια, ένα θέμα τουλάχιστον χαοτικό, με την παρουσίαση πολλών αντιφατικών σχεδίων ανάλογα με το αν ο Λευκός Οίκος και το Κογκρέσο ευνοούσαν την εξοικονόμηση προϋπολογισμού ή τη στρατιωτική ανασυγκρότηση. Αυτοί οι δισταγμοί και οι διαδοχικές οπισθοδρομήσεις, καθώς και τα επικίνδυνα και υπερβολικά ακριβά προγράμματα όπως τα LCS και τα καταστροφικά Zumwalt, έχουν οδηγήσει σε δύσκολη κατάσταση τώρα, καθώς οι δημοσιονομικές και βιομηχανικές ικανότητες θα δυσκολεύονται να απορροφήσουν σε εύθετο χρόνο την προγραμματισμένη απόσυρση των πολλών κτιρίων και αεροσκάφη που έχουν συμπληρώσει το όριο ηλικίας τους. Πέρα από τις περίπλοκες ετήσιες διαιτησίες που προκαλούν, κάθε χρόνο, μια σφοδρή αναμέτρηση μεταξύ του ναυτικού των ΗΠΑ και του Κογκρέσου, ιδίως όσον αφορά την απόσυρση αναποτελεσματικών πλοίων όπως οι κορβέτες LCS, η διοίκηση του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ έπρεπε να προτείνει μια νέα πολυ- ετήσιο σχέδιο για το μέγεθος του στόλου. Τι έκανε τον Απρίλιο του 2022. Αλλά αντί να προτείνει ένα ενιαίο σχέδιο που θα οδηγούσε σε μια νέα αναμέτρηση με το Κογκρέσο, μεταξύ των υποστηρικτών ενός τεράστιου στόλου και εκείνων των μικρότερων επενδύσεων, ο Αρχηγός Ναυτικών Επιχειρήσεων, ναύαρχος Gilday επέλεξε ένα πρωτότυπο στρατηγική σε αυτό το πλαίσιο.

Πράγματι, το Ναυτικό των ΗΠΑ παρουσίασε όχι 1 αλλά 3 επιλογές σχεδιασμού, έτσι ώστε να επιτραπεί στους Αμερικανούς γερουσιαστές και αντιπροσώπους να προβληθούν μεσοπρόθεσμα στην πραγματικότητα του μέλλοντος της αμερικανικής ναυτικής ισχύος ενόψει των επενδύσεων που έγιναν. Έτσι, η τρίτη επιλογή, η πιο φιλόδοξη, πρότεινε να αυξηθούν οι επενδύσεις που αφιερώνονται στη ναυτική κατασκευή κατά 4 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, καθιστώντας δυνατή την επίτευξη, το 2045, ενός σχήματος 11 πυρηνικών αεροπλανοφόρων, 80 αντιτορπιλικών, 49 φρεγατών και LCS. 59 υποβρύχια πυρηνικής επίθεσης, 59 αμφίβια πλοία, 50 πλοία επιμελητείας και 42 πλοία υποστήριξης, δηλαδή 363 πλοία. Οι άλλες δύο, λιγότερο δαπανηρές υποθέσεις ευνοούσαν εναλλάξ τον στόλο επιφανείας ή τον στόλο των υποβρυχίων εις βάρος του άλλου, ώστε να φτάσουν μόνο τα 332 πλοία το 2045. Ωστόσο, και όπως γράψαμε τον Απρίλιο, η αρχιτεκτονική των προτάσεων που έγιναν στο Κογκρέσο , φαινόταν να βασίζεται σε μια γνωστή στρατηγική μάρκετινγκ, το φαινόμενο της ασύμμετρης κυριαρχίας.

Έτσι, στην πραγματικότητα, οι αμερικανοί βουλευτές έπρεπε να αντιμετωπίσουν όχι τα οφέλη που συνδέονται με την επένδυση, αλλά με τις αποποιήσεις που θα προκαλούσε η επιλογή μιας από τις δύο πρώτες υποθέσεις, είτε στον τομέα του στόλου επιφανείας είτε σε αυτό. του στόλου των υποβρυχίων, καθιστώντας το πρόσθετο κόστος της τρίτης υπόθεσης, επιπλέον πιο φιλόδοξο από την απλή σύνθεση των δύο πρώτων σεναρίων, ένα αποδεκτό κόστος εν όψει των αποποιήσεων που αποφεύχθηκε. Στην πραγματικότητα, η στρατηγική του CNO φαινόταν να βασίζεται σε ένα τολμηρό στοίχημα που βασίζεται σε μια θεωρία μάρκετινγκ, περισσότερο σχεδιασμένο για να πουλήσει αυτοκίνητα, τηλεοράσεις και ρολόγια παρά για να προεδρεύει στο πεπρωμένο της ηγετικής ναυτικής δύναμης στον κόσμο. Ωστόσο, αυτό το στοίχημα προφανώς στέφθηκε με επιτυχία, κατά τη γνώμη του ίδιου του ναύαρχου Gilday.

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο