Ο Γαλλικός Στρατός θα μπορούσε να στραφεί στην αμερικανική HIMARS για τις ανάγκες του μακράς εμβέλειας. Ωστόσο, εδώ και πολλά χρόνια, ειδικοί στο θέμα καλούν τις γαλλικές αρχές να αναπτύξουν ένα παρόμοιο σύστημα.
Όπως πολλές άλλες περιοχές, το πυροβολικό μεγάλου βεληνεκούς, που αντιπροσωπεύεται από μόνο 13 Ενιαίους Εκτοξευτές Πυραύλων (8 εκ των οποίων είναι στην πραγματικότητα επιχειρησιακές) εντός του Γαλλικού Στρατού, μειώθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000 και του 2010, υπό την κάλυψη της πλειοψηφικής αντίληψης ότι η απειλή Οι λεγόμενες εμπλοκές υψηλής έντασης είχαν τελειώσει και ότι η αεροπορία ήταν, από μόνη της, ικανή να παρέχει αυτές τις δυνατότητες βαθιάς κρούσης.
Σε αυτόν τον τομέα, τα μαθήματα που προέκυψαν από τους πρώτους οκτώ μήνες του πολέμου στην Ουκρανία το έδειξαν αυτή η ικανότητα αποδείχτηκε καθοριστική, ενώ μεγάλο μέρος της αεροπορίας εξουδετερώθηκε από την πανταχού παρουσία αμυντικών δυνατοτήτων εδάφους-αέρος εκατέρωθεν.
Και η άφιξη των πρώτων συστημάτων HIMARS που παραχώρησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στις ουκρανικές δυνάμεις τον Ιούνιο, μαζί με άλλα σύγχρονα συστήματα πυροβολικού όπως τα αμερικανικά M777, τα γερμανικά Pzh2000 και τα γαλλικά CAESAR, σηματοδότησε μια σαφή αλλαγή στην επιθετική ισορροπία δυνάμεων στην υπέρ της Ουκρανίας.
Στην πραγματικότητα, εδώ και αρκετούς μήνες, συστήματα πυροβολικού μεγάλης εμβέλειας, είτε αυτοφερόμενα συστήματα μεγάλου διαμετρήματος που φτάνουν τα 50 km σήμερα και περισσότερα από 70 km αύριο, και συστήματα εκτόξευσης πυραύλων ακριβείας όπως το αμερικανικό HIMARS ή το νοτιοκορεατικό K239, μεταφέροντας μεταξύ 80 και 300 km, γνώριζε μια εξαιρετική αναβίωση του ενδιαφέροντος στους δυτικούς στρατούς.
Μόνο η Πολωνία ανακοίνωσε μια παραγγελία για 300 K239 Chunmoo από τη Σεούλκαι 200 επιπλέον HIMARS από την Ουάσιγκτον, που αποτελούν, με περίπου 624 νοτιοκορεατικά αυτοκινούμενα πυροβόλα όπλα K9 των 155 mm, την πιο τρομερή ικανότητα πυροβολικού στη Δυτική Ευρώπη και ένα από τα πιο ισχυρά σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Και στη Γαλλία, το πρόβλημα είναι επίκαιρο, και επιπλέον είναι ένας από τους κύριους τομείς προόδου που προσδιορίζονται στο πλαίσιο της προετοιμασίας του ετοιμάζεται ο επόμενος Στρατιωτικός Προγραμματισμός Νόμος 2023-2029.
Πρέπει να ειπωθεί ότι οι 13 γαλλικές LRU όχι μόνο δεν έχουν αρκετά υποστελεχωμένο για να καλύψουν τις ανάγκες του Στρατού σε περίπτωση εμπλοκής υψηλής έντασης, αλλά θα φτάσουν στο τέλος της ζωής τους μέχρι το 2030.
Δυστυχώς, αν και αυτό το είδος ανάγκης ήταν πράγματι πιο προβλέψιμο, κατά τη γνώμη του Γενικού Επιτελείου Στρατού εδώ και πολλά χρόνια, δεν είναι δυνατή επί του παρόντος καμία εθνική ή ακόμη και ευρωπαϊκή λύση για την αντικατάσταση των γαλλικών LRU και την παροχή στον Στρατό με τον απαραίτητο εξοπλισμό σε αυτόν τον τομέα. στο εγγύς μέλλον.
Γι' αυτόν τον λόγο, στο πλαίσιο της προετοιμασίας του μελλοντικού LPM, οι Γάλλοι δεν έχουν μέχρι σήμερα άλλη δυνατότητα από το να στραφούν σε μια εισαγόμενη λύση off-the-shelf, πιθανότατα το περίφημο αμερικανικό HIMARS, όπως αυτό ήταν και το περίπτωση με την εξαγορά της LRM στα μέσα της δεκαετίας του 80.
Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[…]