Το σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας 9K317M Buk-M3, που προσδιορίζεται από το ΝΑΤΟ ως το Βίκιγκ, είναι η τελευταία εξέλιξη του συστήματος Οξυά τέθηκε σε υπηρεσία το 1979 για να αντικαταστήσει το SA-6 Gadfly το οποίο αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματικό, ιδίως κατά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973. Αυτό το νέο σύστημα, ικανό να παρακολουθεί και να αναχαιτίζει ταυτόχρονα 36 στόχους σε ακτίνα 70 χιλιομέτρων και σε υψόμετρο έως 35 χιλιομέτρων, και προορίζεται να εξασφαλίσει προστασία σε επίπεδο τμήματος των ρωσικών δυνάμεων ή για την ενίσχυση της άμυνας ευαίσθητων τοποθεσιών, όπως θέσεις διοίκησης, κέντρα επικοινωνιών, βάσεις υλικοτεχνικής υποστήριξης.
Le Buk-M3 αντιπροσωπεύει το μεσαίο στρώμα της συνολικής αντιαεροπορικής άμυνας της Ρωσίας, μια θέση με την οποία μοιράζεται το νέο S350. Παρεμβαίνει μεταξύ αμυντικών συστημάτων περιοχής που ειδικεύονται σε αναχαίτιση μεσαίου και μεγάλου υψομέτρου και πολύ μεγάλης εμβέλειας, όπως το S400 et το μελλοντικό S500, και αμυντικά συστήματα μικρής εμβέλειας, όπως συστήματα TOR M2 και το SOSSN, που συνοδεύουν τις μονάδες σε επαφή, των οποίων η εμβέλεια παραμένει μικρότερη από 20 km.
Σύμφωνα με τον κατασκευαστή Rosoboronexport, ο νέος πύραυλος 9R31M θα μπορούσε να αναχαιτίσει οποιονδήποτε στόχο που κινείται μεταξύ 15m και 35 km υψόμετρο, με ταχύτητα έως και 3000 m/s, που επομένως περιλαμβάνει βαλλιστικούς πυραύλους με βεληνεκές μικρότερο από 200 km, όπως συγκεκριμένα πυρομαχικά MGM-140 ATACMS που εξοπλίζουν αμερικανικούς πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων, ή ακόμα και δυτικούς πυραύλους κρουζ JASSM, Tomahawk ή MdCN. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κατασκευαστή, το PK (ποσοστό θανάτου), το οποίο υποδεικνύει τις πιθανότητες καταστροφής ενός στόχου, θα είναι ίσο με 95% κατά αεροσκαφών, 70% κατά βαλλιστικών πυραύλων και 80% κατά πυραύλων κρουζ.
Τα Τα συστήματα Buk-M3 αντικαθιστούν τα Buk-M1 και M2 σταδιακά στα αντιαεροπορικά τάγματα και ταξιαρχίες των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων από το 2016. Σήμερα, τουλάχιστον 5 ταξιαρχίες έχουν μετατραπεί στο νέο σύστημα.