Με ΑΕΠ 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η Βουλγαρία, όπως πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες στον εκσυγχρονισμό της αεροπορίας της, εξοπλισμένης σήμερα με περίπου δεκαπέντε Mig29 και 14 Su-25 που κληρονόμησαν από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Παρά την απροθυμία του προέδρου του, Ρούμεν Ράντεφ, πρώην πιλότου μαχητικών και υποστράτηγου των βουλγαρικών αεροποριών, το κοινοβούλιο επικύρωσε παραγγελία 8 F16V με τη Lockheed-Martin πριν από μερικές εβδομάδες, ένας στόλος προφανώς πολύ μικρός για να εξασφαλίσει οτιδήποτε άλλο εκτός από την αστυνόμευση του ουρανού, και ακόμη και σε αυτήν την αποστολή, το σχήμα παραμένει πολύ μικρό, το οποίο ο Πρόεδρος Radev γνώριζε πολύ καλά και το οποίο δικαιολόγησε το προεδρικό του βέτο.
Για να ξεπεραστεί αυτή η αδυναμία, φαίνεται ότιΗ βουλγαρική αεροπορία έχει πλησιάσει τον νοτιοκορεάτη κατασκευαστή KAI σχετικά με το υπερηχητικό εκπαιδευτικό και επιθετικό αεροσκάφος του T50 Golden Eagle, κατασκευασμένο με τεχνική υποστήριξη της Lockheed Martin. Έχοντας κάνει την πρώτη του πτήση το 2002 και μπαίνοντας σε υπηρεσία το 2005, το T50 προσφέρεται σε 3 εκδόσεις: μια έκδοση εκπαίδευσης T50, μια έκδοση επίθεσης TA50 και μια έκδοση αεροπορικής μάχης FA50. Οι εκδόσεις ποικίλλουν κυρίως στη μεταφορά εξειδικευμένου εξοπλισμού, όπως ένας σχεδιαστής λέιζερ για το FA50 ή ένα ισραηλινό ραντάρ παλμικού Doppler EL/M-2032 στην έκδοση αεροπορικής μάχης FA50.
Επιπλέον, το Golden Eagle είναι ένα αεροσκάφος υψηλών επιδόσεων, με ταχύτητα 1,5 Mach και οροφή 14.500 m, καθιστώντας το απόλυτα ικανό να εκτελεί αποστολές εναέριας αστυνόμευσης, ειδικά στην έκδοση FA που είναι εξοπλισμένο με ραντάρ υψηλής απόδοσης. . Διαθέτει σύγχρονα πιλοτήρια πολλαπλών οθονών και μπορεί να θέσει σε λειτουργία, εκτός από το ενσωματωμένο πυροβόλο των 20 χιλιοστών, πυραύλους αέρος-αέρος AIM-9X sidewinder ή AIM-120 AMRAAM, πυραύλους αέρος-εδάφους AGM-65 Maverick και διάφοροι τύποι κατευθυνόμενων ή μη κατευθυνόμενων βομβών, συμπεριλαμβανομένων των JDAM, του WCMD και του GBU12. Τροφοδοτούμενο από έναν μόνο αντιδραστήρα F404, γνωστό για την αξιοπιστία του, μπορεί να μεταφέρει έως και 3700 κιλά όπλα και πρόσθετα άρματα μάχης στα 7 σκληρά σημεία του, δίνοντάς του ακτίνα μάχης 900 km.
Αλλά είναι πάνω απ' όλα λόγω της τιμής του που προσελκύει ο Golden Eagle, με τιμή Fly Away που κυμαίνεται από 21 εκατομμύρια δολάρια για την έκδοση εκπαίδευσης έως 30 εκατομμύρια δολάρια για την έκδοση αεροπορικής μάχης. Τιμή μικρότερη από το μισό της τιμής του F16V, η οποία θα εξουσιοδοτούσε τη Σόφια να διαστασιολογήσει έναν συνεκτικό στόλο μαχητικών, συμπληρωματικό του μικροστόλου της F16V, επομένως αφιερωμένος για πολύ συγκεκριμένες αποστολές, ιδίως εντός του ΝΑΤΟ. Για να μειώσουν το κόστος αυτού του στόλου για τα δημόσια οικονομικά, καθώς και τη συντήρησή του, οι βουλγαρικές αρχές θα εξετάσουν ακόμη και το ενδεχόμενο να τοποθετήσουν μια γραμμή παραγωγής για τη συσκευή στο έδαφός τους με, ως αποτέλεσμα, μεταφορά τεχνολογίας.
Η πρωτοβουλία της Σόφιας θα μπορούσε, από αυτή την άποψη, να ανοίξει το δρόμο για πολλές ευρωπαϊκές χώρες που είναι μέλη του ΝΑΤΟ και οι οποίες μοιράζονται τα οικονομικά χαρακτηριστικά της Βουλγαρίας, όπως οι χώρες της Βαλτικής, η Σλοβενία, η Κροατία ή ακόμα και η Ουγγαρία. Κατασκευάζοντας μια πολεμική αεροπορία που αποτελείται εν μέρει από αεροσκάφη «1ης βαθμίδας», όπως το F16V, το Gripen, το Typhoon ή Rafale, δηλαδή σχεδιασμένες να εξελίσσονται στο πλαίσιο των αεροπορικών δυνάμεων του συνασπισμού, και εν μέρει λιγότερο προηγμένα αεροσκάφη, αλλά επίσης πολύ λιγότερο ακριβά και ικανά να υποστηρίξουν μεγάλο μέρος των ειρηνευτικών αποστολών, αυτές οι χώρες θα μπορούσαν επομένως να διατηρήσουν ένα σχήμα που να δικαιολογεί την ύπαρξη αεροπορικού μαχητική δύναμη.