Από τη δεκαετία του 70 και τις δύο πετρελαϊκές κρίσεις, οι επενδύσεις στην εθνική αμυντική βιομηχανία πολύ συχνά γίνονται αντιληπτές πολιτικά και δημόσια ως αναγκαίο κακό, το οποίο πρέπει να περιοριστεί και να βελτιστοποιηθεί, σε σημείο που υπονομεύεται η αποτελεσματικότητα των γαλλικών στρατιωτικών εργαλείων. Εκτός από την αντίληψη της επίδρασής τους στη φορολογική επιβάρυνση, θεωρούνται επίσης ως οικονομικά και κοινωνικά μη παραγωγικές και ως υπονομευτικές των επενδυτικών δυνατοτήτων του κράτους σε πιο «σημαντικούς» τομείς, όπως η υγεία ή η εκπαίδευση. Αυτή η εργαλειοποίηση του φαινομένου της έξωσης, όπως αναφέρεται στα οικονομικά το γεγονός ότι ο Παύλος γδύθηκε για να ντύσει τον Ζακ, οδήγησε σε άμεσες συγκρίσεις μεταξύ της αγοράς εξοπλισμού και της δυνητικά ισοδύναμης χρήσης αυτού του ποσού από το κράτος για θέσεις νοσηλευτικής ή διδασκαλίας. Έτσι, κατά τη διάρκεια της επέμβασης της Γαλλίας στη Συρία, σε συνασπισμό με τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ορισμένα εθνικά μέσα ενημέρωσης έκαναν πρωτοσέλιδο σχετικά με την τιμή της επιχείρησης και τα πυρομαχικά που εκτοξεύτηκαν, ώστε να δημιουργήσουν μια αίσθηση «άχρηστων» δαπανών μεταξύ ο πληθυσμός.
Ωστόσο, η μεθοδική μελέτη των θεωρητικών και παρατηρούμενων οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων των επενδύσεων στον αμυντικό κλάδο προσφέρει μια πολύ διαφορετική εικόνα της κατάστασης, που πιθανόν να αντιστρέψει τη συνολική αντίληψη του κόστους που σχετίζεται με αυτήν και των επιπτώσεων της έξωσης, και μπορεί να επιφέρει μια ριζικά διαφορετική προσέγγιση των δημοσιονομικών αποφάσεων της Άμυνας. Αυτή η μελέτη προέρχεται από το δόγμα Positive Valuation Defense και το πρόγραμμα Socle Défense, που προτείνουν μια καινοτόμο προσέγγιση για τη χρηματοδότηση και τη συνολική οργάνωση της αμυντικής προσπάθειας στη Γαλλία όπως και στην Ευρώπη, ώστε να επιτευχθεί στρατηγική αυτονομία, να ενισχυθεί ο ρόλος της Γαλλίας. και της Ευρώπης στη διεθνή σκηνή, και για τη μείωση των κινδύνων μεγάλων συγκρούσεων στην ήπειρο καθώς και εναντίον τεχνολογικών ή πυρηνικών δυνάμεων.
Για αυτήν την επίδειξη, θα μελετήσουμε τη δημοσιονομική και κοινωνική αποτελεσματικότητα μιας επένδυσης 1 εκατομμυρίου ευρώ ετησίως στην αμυντική βιομηχανία, για να συμπεράνουμε τον αριθμό των θέσεων εργασίας που δημιουργούνται και εξασφαλίζονται, τα έσοδα και οι κοινωνικές αποταμιεύσεις που δημιουργούνται, καθώς και τα έσοδα και οι εξοικονομήσεις επί του κρατικού προϋπολογισμού που προκύπτει από την επένδυση αυτή.
1- Δημιουργήθηκαν θέσεις εργασίας
Τα τελευταία χρόνια, 2 βασικές αξίες έχουν κοινοποιηθεί σχετικά με την BITD, ή την Αμυντική Βιομηχανική και Τεχνολογική Βάση, η καθεμία από το δικό της πεδίο εφαρμογής:
- 160.000 θέσεις εργασίας για 16 δισ. ευρώ τζίρο
- 200.000 θέσεις εργασίας για 20 δισ. ευρώ τζίρο
Η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο τιμών προέρχεται από την περίμετρο που θεωρείται ότι ορίζει ποιες δραστηριότητες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του BITD. Ωστόσο, το τελικό αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο, αφού και στις δύο περιπτώσεις, μια επένδυση 1 εκατ. ευρώ ετησίως χρηματοδοτεί 10 θέσεις σε BITD σε διάστημα ενός έτους. Αυτή η αξία είναι συνεπής με την αναλογία της μέσης προστιθέμενης αξίας που δημιουργείται ανά εργαζόμενο στη Γαλλία, η οποία είναι περίπου 83.000 € ετησίως, όπου η αμυντική βιομηχανία, από τεχνολογική φύση, εξελίσσεται περίπου 100.000 € ετησίως.
Από την άλλη πλευρά, ο μέσος μισθός ενός εργαζομένου στη Γαλλία είναι μόνο 45.000 € ετησίως. θα λάβουμε 50.000 € ως τιμή αναφοράς στο BITD. Επομένως, αφού αφαιρεθεί το μέσο μισθολογικό κόστος των 10 θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν προηγουμένως, απομένουν 500.000 € από το εκατομμύριο ευρώ που επενδύθηκαν, που προορίζονται για την πληρωμή φόρων επιχειρήσεων (χωρίς ΦΠΑ, που δεν θα εξετάσουμε εδώ), αμοιβές μετόχων και ειδικότερα υπεργολάβοι που δεν προέρχονται από το BITD, που ανήκουν σε εταιρείες παροχής υπηρεσιών και βιομηχανικούς υπεργολάβους της εταιρείας. Από αυτά τα 500.000 ευρώ, τα 300.000 είναι αφιερωμένα σε αυτό το δίκτυο υπεργολαβίας, δημιουργώντας 4 θέσεις εργασίας πρώτου επιπέδου και 6 έμμεσες συνολικά θέσεις εργασίας με αναδρομή.
Αυτή η τιμή υπολογισμού είναι χαμηλότερη από την τιμή που παρατηρήθηκε από μελέτες πεδίου που πραγματοποιήθηκαν στη Γαλλία στους διάφορους τομείς απασχόλησης όπου δραστηριοποιείται η αμυντική βιομηχανία, ιδίως στην Τουλόν, τη Λοριάν-Μπρεστ και το Μπουρζ, παρουσιάζοντας έναν αριθμό έμμεσων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται ανά εκατομμύριο ευρώ που κυμαίνονται από 7 έως 14, με μέσο όρο 9. Η διαφορά συνδέεται ασφαλώς με τον ορισμό που χρησιμοποιείται για τον χαρακτηρισμό της έμμεσης απασχόλησης. Πράγματι, αρκετές μελέτες λαμβάνουν ως αναφορά μια εργασία που αφιερώνει περισσότερο από το 50% της δραστηριότητάς της στην Άμυνα. Σε μια μακροοικονομική προσέγγιση, η προσέγγιση της απασχόλησης πρέπει να είναι ολοκληρωμένη, ώστε να αξιολογείται ο αριθμός των θέσεων εργασίας που δυνητικά δημιουργούνται από την ένεση επιπλέον 1 εκατομμυρίου ευρώ ετησίως στην αμυντική βιομηχανία. Γι' αυτό ευνοούμε την τιμή υπολογισμού των 6 θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν και όχι η αξία 9 έμμεσων θέσεων εργασίας που παρατηρήθηκαν επιτόπου, ανά εκατομμύριο ευρώ που επενδύθηκαν.
Επιπλέον, αυτές οι 16 θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν θα καταναλώσουν σημαντικό μέρος των μισθών τους στη δεξαμενή απασχόλησης, δημιουργώντας θέσεις κατανάλωσης ή θέσεις εργασίας που προκαλούνται. Με βάση ένα ετήσιο μισθολογικό κόστος 50.000 ευρώ, οι εργαζόμενοι θα διοχετεύουν κατά μέσο όρο 15.000 ευρώ ετησίως στην κατανάλωση, δημιουργώντας 4 άμεσες θέσεις εργασίας και 2 έμμεσες θέσεις εργασίας ή 6 προκλητικές θέσεις εργασίας. Και εδώ, οι τιμές που αναφέρονται από μελέτες πεδίου είναι υψηλότερες, φτάνοντας τις 8 θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν για τις 19 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν.
Στην πραγματικότητα, 1 εκατομμύριο ευρώ που επενδύονται στην αμυντική βιομηχανία κάθε χρόνο θα δημιουργήσουν 10+6+6 = 22 θέσεις εργασίας στους υπολογιστές ή 27 θέσεις εργασίας που παρατηρούνται στη χώρα. Υπενθυμίζουμε ότι, σύμφωνα με το λογιστικό δικαστήριο, το CICE, το οποίο κοστίζει 20 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, θα έχει επιτρέψει μόνο να εξοικονομηθούν 4 θέσεις εργασίας ανά εκατομμύριο ευρώ ετησίως που επενδύει το κράτος. Η ειδική αποτελεσματικότητα της αμυντικής βιομηχανίας στον τομέα της απασχόλησης συνδέεται με διάφορους παράγοντες:
- Χαμηλή έκθεση στις εισαγωγές στο δίκτυο υπεργολαβίας, ακόμη και αν πρέπει να σημειωθεί πρόοδος σε αυτόν τον τομέα
- Η βιομηχανική διάσταση της επένδυσης, που ενεργεί με αναδρομικό οικονομικό πολλαπλασιαστικό συντελεστή μεγαλύτερο από τις επενδύσεις στην κατανάλωση ή την αγοραστική δύναμη για παράδειγμα. Έτσι, το 1 εκατομμύριο ευρώ που επενδύθηκε σε αγοραστική δύναμη εξασφαλίζει μόνο την απασχόληση 8 ατόμων στη Γαλλία, λόγω της σημασίας των εισαγόμενων προϊόντων στην κατανάλωση των νοικοκυριών, τη δέσμευση χρηματοοικονομικών προϊόντων και την αποταμίευση.
- Η τεχνολογική διάσταση των επενδύσεων, ενεργώντας σε τεχνολογικά clusters σε επίπεδο επιχειρήσεων, τοπική και εθνική οικονομία.
- Το κράτος είναι νόμιμο να επενδύει στην αμυντική βιομηχανία και μπορεί να επιβάλει ρήτρες εθνικής ασφάλειας για να ευνοήσει τις εθνικές εταιρείες στα προγράμματα εξοπλισμού του, ενώ δεν μπορεί να το κάνει για άλλους τύπους επενδύσεων σε σχέση με τους ευρωπαϊκούς κανόνες.
1 εκατομμύριο ευρώ στην αμυντική βιομηχανία δημιουργεί 22 θέσεις εργασίας στη Γαλλία
Στην πραγματικότητα, με 22 θέσεις εργασίας που δημιουργούνται και ενοποιούνται ανά εκατομμύριο ευρώ που επενδύονται ετησίως, η αμυντική βιομηχανία είναι η πιο αποτελεσματική επένδυση του κράτους από άποψη απασχόλησης σήμερα.
2- Η κοινωνική και δημοσιονομική απόδοση των θέσεων εργασίας που δημιουργήθηκαν
Κάθε θέση εργασίας που δημιουργείται από επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανία θα αποφέρει κοινωνικά και φορολογικά έσοδα. Κατά μέσο όρο, οι κοινωνικές και φορολογικές εισφορές αντιπροσωπεύουν το 46% της μισθοδοσίας της εταιρείας. Λαμβάνοντας ως βάση υπολογισμού 50.000 ευρώ ετησίως ανά μισθωτό, οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης αντιπροσωπεύουν 23.000 ευρώ ετησίως. Επιπλέον, ένας εργαζόμενος που λαμβάνει καθαρό ετήσιο μισθό 27.000 ευρώ θα πληρώνει 6000 ευρώ φόρους, είτε ΦΠΑ, οπτικοακουστικό φόρο και φόρο εισοδήματος. Ωστόσο, το κράτος σήμερα αντισταθμίζει τα κοινωνικά ελλείμματα για σχεδόν 10 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, οι κοινωνικοί οργανισμοί δεν έχουν το θεσμοθετημένο δικαίωμα να βαρύνουν το χρέος. Στην πραγματικότητα, τα κοινωνικά έσοδα που παράγονται επηρεάζουν άμεσα τα κοινωνικά ελλείμματα, αλλά και το δημόσιο έλλειμμα.
1 θέση εργασίας αποφέρει κοινωνικά έσοδα 23.000 ευρώ/έτος
1 θέση εργασίας δημιουργεί 29.000 €/έτος φορολογικά και δημοσιονομικά έσοδα
Επιπλέον, αυτές οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται ξεφεύγουν φυσικά από το κύκλωμα των ατόμων που αναζητούν εργασία, είτε αποζημιώνονται είτε όχι. Στη Γαλλία, ένα άτομο που αναζητά εργασία με αποζημίωση λαμβάνει κατά μέσο όρο 15.000 € ετησίως ως αποζημίωση (1250 € το μήνα). Τα άτομα που αναζητούν εργασία κοστίζουν, κατά μέσο όρο, 3.000 ευρώ ετησίως σε μέτρα υποστήριξης και κατάρτισης και 5.000 ευρώ ετησίως σε κοινωνικά επιδόματα, όπως το RSA. Σε αυτή τη μελέτη, θα υποθέσουμε ότι το 50% των θέσεων εργασίας που δημιουργούνται παρέχονται από άνεργους με αποζημίωση και το 50% από άτομα που αναζητούν εργασία χωρίς αποζημίωση. Στην πραγματικότητα, κατά μέσο όρο, κάθε εργασία θα αποφέρει εξοικονόμηση:
Κοινωνική και δημοσιονομική εξοικονόμηση ανά εργασία = ((15.000+3.000)+(5000+3000))/2 = 13.000 € / έτος
Στην πραγματικότητα, κάθε εργασία θα αποφέρει τελικά τα ακόλουθα έσοδα:
1 θέση εργασίας αποφέρει έσοδα 36.000 ευρώ και κοινωνικές αποταμιεύσειςs
1 θέση εργασίας δημιουργεί 42.000 ευρώ σε έσοδα και εξοικονόμηση προϋπολογισμού.
3- Η άμεση κοινωνική και δημοσιονομική απόδοση των επενδύσεων στον αμυντικό κλάδο
Το μόνο που μένει στην επίδειξή μας είναι να αξιολογήσουμε τις δημοσιονομικές και κοινωνικές αποδόσεις που θα δημιουργήσουν οι 22 άμεσες, έμμεσες και επαγόμενες θέσεις εργασίας. Έτσι, 1 εκατομμύριο ευρώ που επενδύονται στην αμυντική βιομηχανία ετησίως δημιουργούν και εξασφαλίζουν 22 θέσεις εργασίας, 792.000 ευρώ σε έσοδα και κοινωνικές αποταμιεύσεις και 924.000 ευρώ σε έσοδα και εξοικονομήσεις προϋπολογισμού.
Επενδυτική αποτελεσματικότητα της αμυντικής βιομηχανίας
22 θέσεις εργασίας / €m / έτος
Κοινωνική απόδοση 79,2%.
Απόδοση προϋπολογισμού 92,4%.
Πρόκειται για καθορισμένες τιμές, χαμηλότερες από τις τιμές που παρατηρήθηκαν κατά τις μελέτες πεδίου. Ωστόσο, μας επιτρέπουν να ρίξουμε μια πολύ διαφορετική ματιά στα αποτελέσματα παραγκωνισμού που αποδίδουμε εύκολα στις επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανία.
4- Ένταξη των εξαγωγών
Κατά μέσο όρο, οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το 40% του κύκλου εργασιών της γαλλικής BITD. Ωστόσο, μέρος αυτού του κύκλου εργασιών δημιουργείται στο εξωτερικό και θα λάβουμε, σε αυτήν την ανάλυση, μια βασική αξία 25% που επιτεύχθηκε στη Γαλλία. Η αύξηση των «εγχώριων» αμυντικών επενδύσεων αυξάνει μηχανικά την ελκυστικότητα του γαλλικού BITD στις διεθνείς αγορές. Επιπλέον, αφού γίνει δεκτό ότι η δημοσιονομική απόδοση μιας επένδυσης στον αμυντικό κλάδο ήταν μεγαλύτερη από 90% όταν γινόταν στη Γαλλία, είναι δυνατό να φανταστούμε μηχανισμούς για κρατικές συνεισφορές σε παραγγελίες από ξένους πελάτες στο γαλλικό BITD, όταν αυτές γίνονται στο Γαλλία.
Σε κάθε περίπτωση, με βάση το 25% του κύκλου εργασιών της BITD που αποτελείται από παραγγελίες που προορίζονται για εξαγωγή και πραγματοποιούνται στη Γαλλία, η αποτελεσματικότητα των επενδύσεων στην αμυντική οικονομία μπορεί να διορθωθεί κατά 75%/25% ή 33%. Από εκεί και πέρα, οι τιμές υπολογισμού γίνονται όπως παρακάτω
Επενδυτική αποτελεσματικότητα της αμυντικής βιομηχανίας
29 θέσεις εργασίας / €m / έτος
Κοινωνική απόδοση 105,6%.
Απόδοση προϋπολογισμού 123,2%.
Συμπέρασμα
Κατανοούμε ότι η αποτελεσματικότητα των επενδύσεων στην αμυντική βιομηχανία στη Γαλλία είναι εξαιρετική, ειδικά στις τρέχουσες συνθήκες ανεργίας και δημόσιων και κοινωνικών ελλειμμάτων. Όχι μόνο δεν προκαλούν κανένα αποτέλεσμα παραγκωνισμού, καθώς είναι δημοσιονομικά μεγαλύτερα από 100%, αλλά δρουν ταυτόχρονα σε δημόσια και κοινωνικά ελλείμματα. Έτσι, αυξάνοντας τις πιστώσεις εξοπλισμού για τους γαλλικούς στρατούς κατά 15 δισεκατομμύρια ευρώ, το κράτος θα δημιουργούσε περισσότερες από 430.000 θέσεις εργασίας, συμπεριλαμβανομένων 125.000 στο BITD, θα δημιουργήσει ένα δημοσιονομικό μπόνους 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ και θα έλυνε πλήρως το πρόβλημα των ελλειμμάτων. είναι απαραίτητο να μειωθούν οι συντάξεις γήρατος, τα επιδόματα ανεργίας ή να αυξηθεί η φορολογία. Θα ήταν ακόμη δυνατό να μειωθούν οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης κατά 5 δισεκατομμύρια ευρώ στη Γαλλία, έτσι ώστε να τονωθεί η ανάπτυξη.
Ωστόσο, πρέπει να διατυπωθούν ορισμένες επιφυλάξεις σχετικά με αυτήν την επίδειξη. Έτσι, οι δημοσιονομικές και κοινωνικές αποδόσεις, όπως και οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται, δεν είναι στιγμιαίες και κατανέμονται σε 5 έως 7 χρόνια. Για να υποστηριχθεί αυτή η πρόοδος χωρίς να επιβαρυνθούν τα δημόσια κεφάλαια, είναι επομένως απαραίτητο να προβλεφθεί ένα καινοτόμο χρηματοδοτικό μέτρο για τη μερική υποστήριξη της επένδυσης στην αρχική φάση. Το La Défense à Valorisation Positive προτείνει τη χρήση Εταιρειών Προγράμματος, εταιρειών μικτής οικονομίας που πραγματοποιούν τη χρηματοδότηση του προγράμματος μεταξύ της πληρωμής της κατάθεσης και της παράδοσης του εξοπλισμού στους στρατούς.
Επιπλέον, η αποτελεσματικότητα των εξαγωγών πρέπει να διασφαλίζεται σε όγκο με ένα μέτρο στήριξης, το οποίο θα παρουσιάζεται με τη μορφή συνεισφοράς του κράτους στις παραγγελίες των εταίρων του, που υπολογίζεται με βάση τη δημοσιονομική απόδοση. Αυτή η προσέγγιση θα επέτρεπε να καταστεί η αδυναμία της Γαλλίας, δηλαδή η δημοσιονομική της πίεση, ισχυρό πλεονέκτημα στη διεθνή σκηνή, χωρίς αυτό να συνεπάγεται κρατικές πιστώσεις από τον προϋπολογισμό, δεδομένου ότι δημιουργείται μόνος της από τη δημοσιονομική απόδοση.
Επιπλέον, η επίδειξη που γίνεται εδώ γίνεται «τουλάχιστον» και θα ήταν δυνατό να βελτιωθούν σημαντικά τα αποτελέσματα. Έτσι, ευνοώντας την πρόσληψη ανέργων που λαμβάνουν αποζημίωση, αυξάνουμε άμεσα την κοινωνική και δημοσιονομική αποτελεσματικότητα της επένδυσης. Από την άλλη πλευρά, ευνοώντας τις εθνικές υπεργολαβίες και μέσω μέτρων βιομηχανικής αναδιάταξης που υποστηρίζονται από ένα σχέδιο χρήσης γης, θα αυξήσουμε τον αριθμό των έμμεσων και επαγόμενων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται, καθώς και την οικονομική αποδοτικότητα των επενδύσεων. Τέλος, ενσωματώνοντας τον αμυντικό βιομηχανικό σχεδιασμό σε έναν μακρύ κύκλο, 20 ή 25 ετών, θα αυξήσουμε σημαντικά τη βιομηχανική απόδοση του BITD, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, με αποτέλεσμα αυξημένη παραγωγικότητα και ελκυστικότητα για εκτεταμένες εξαγωγές. Τα μέτρα αυτά ενσωματώνονται στο πρόγραμμα Socle Défense. Σημειώστε ότι η αποτελεσματικότητα των επενδύσεων μειώνεται πέραν των 15 δισεκατομμυρίων ευρώ, λόγω της προσιτής εξαγωγικής αγοράς, της εξαφάνισης των κοινωνικών ελλειμμάτων και της μείωσης της ανεργίας. Το μοντέλο επομένως δεν είναι καθολικό, αλλά συμφραζόμενο και περιορισμένο σε όγκο.
Τέλος, αυτή η προσέγγιση ισχύει για τη Γαλλία, καθώς και για πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά η Γαλλία είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που διαθέτει παγκόσμιο BITD ικανό να παράγει όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό για τις ένοπλες δυνάμεις της, με λίγες εξαιρέσεις. Αυτή η παρατήρηση έχει οδηγήσει πολλές χώρες να θέλουν να αναπτύξουν το δικό τους BITD, ελπίζοντας έτσι να μεγιστοποιήσουν τον δημοσιονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο των αμυντικών βιομηχανικών επενδύσεων. Με αυτόν τον τρόπο, η αγορά για προσβάσιμες εξαγωγές μειώνεται, ενώ ο αριθμός των παικτών που είναι παρόντες σε αυτό το τμήμα αυξάνεται, δημιουργώντας μια ισχυρή ανισορροπία μεταξύ μιας πληθώρας προσφοράς και μιας μειωμένης ζήτησης. Επομένως, μόνο τα BITD που μπορούν να επιβιώσουν μόνο με την εγχώρια κατανάλωση θα μπορέσουν να ξεπεράσουν την κρίση που διαφαίνεται τα επόμενα χρόνια στην παγκόσμια αγορά όπλων, μια κρίση που ενισχύεται από την άφιξη μεγάλων παικτών όπως η Κίνα. Με έκθεση σε εξαγωγές 40% σήμερα, η γαλλική BITD απειλείται προφανώς και η προσέγγιση Άμυνας με Θετική Αξιοποίηση θα επέτρεπε τη μείωση αυτής της έκθεσης στο 25%, ενώ θα στηρίξει τις χώρες εταίρους με δημοσιονομική συνεισφορά του γαλλικού κράτους, ώστε να μην να πολλαπλασιάσει τους βιομηχανικούς παίκτες.
Ενώ οι Γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις εκτίθενται σε σημαντικά ελλείμματα σύγχρονου εξοπλισμού και πρόβλημα μορφής, θα ήταν δυνατό να σχεδιαστεί ένα Εθνικό Επενδυτικό Σχέδιο Άμυνας που θα έδινε απαντήσεις σε επιχειρησιακά ζητήματα, καθώς και σε κοινωνικά και δημοσιονομικά ελλείμματα. , δημιουργώντας έναν σημαντικό αριθμό των θέσεων εργασίας. Οργανωμένο σε ένα πρόγραμμα όπως η Άμυνα Βάση, αυτό το Σχέδιο θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως βάση για μια βιομηχανική ανάκαμψη οργανωμένη γύρω από το BITD, προς όφελος της ασφάλειας της χώρας, των στρατιωτών και των συμμάχων της, χωρίς να απαιτούνται δημοσιονομικά μέτρα όπως η προσωρινή αύξηση σε ελλείμματα, αύξηση εισφορών ή μείωση συντάξεων, συνταξιοδοτήσεων και αποζημιώσεων. Έτσι, εάν η Γαλλία επρόκειτο να λύσει πραγματικά τα προβλήματα του κοινωνικού της ελλείμματος μειώνοντας την ανεργία της στο 6,5% μειώνοντας παράλληλα τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, τηρώντας τον κανόνα του 3% των δημοσίων ελλειμμάτων, εφαρμόζοντας αύξηση 15 δισεκατομμυρίων ευρώ πιστώσεων στρατιωτικού εξοπλισμού, η χώρα θα επωφεληθεί από μια πολύ σημαντική βιομηχανική ελκυστικότητα, η οποία πιθανώς θα οδηγήσει σε πρόσθετες επενδύσεις από το εξωτερικό, καθώς και σε εγχώριες επενδύσεις που συνδέονται με την αυξημένη εμπιστοσύνη των ηγετών των επιχειρήσεων και των επενδυτών, και με πιο ευέλικτους όρους πίστωσης που συνδέονται με ευνοϊκές οικονομικές συνθήκες. Όλοι αυτοί οι παράγοντες θα συνέβαλαν στη δημιουργία, σε λίγα χρόνια, ισχυρής προκληθείσας ανάπτυξης, που θα προκύψει από επενδύσεις στο BITD, αλλά δεν θα σχετίζεται με τον αμυντικό τομέα, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και πρόσθετα έσοδα.
Είναι καιρός, στη Γαλλία, να αλλάξουμε την προοπτική μας για τις επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανία και να κάνουμε το BITD οικονομικό και κοινωνικό πλεονέκτημα για τη χώρα, καλύπτοντας παράλληλα τις ανάγκες του γαλλικού και του ευρωπαϊκού στρατού. Το μόνο που λείπει σήμερα είναι η πολιτική βούληση να γίνει κάτι τέτοιο...