Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν υπογράψει, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, τη Σύμβαση της Οτάβα για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού του 1997, είχαν ωστόσο αποθηκεύσει τον εξοπλισμό διασποράς ναρκών Volcano M126 και M139 το 2001, δεδομένης της έλλειψης επιχειρησιακής ανάγκης. Και στην πραγματικότητα, δεν έχουν χρησιμοποιηθεί νάρκες από τις δυνάμεις του συνασπισμού στο Αφγανιστάν και το Ιράκ τα τελευταία 20 χρόνια. Αλλά η επιστροφή της απειλής υψηλής έντασης τελικά ξεπέρασε αυτές τις καλές προθέσεις.
Έτσι, την περασμένη εβδομάδα, αμερικανικές δυνάμεις στην Πολωνία (που έχουν υπογράψει τη σύμβαση για την απαγόρευση ναρκών κατά προσωπικού) επέδειξαν τη χρήση του ηφαιστείου M126 τοποθετημένο σε φορτηγό, καθιστώντας δυνατή την εξόρυξη με πυκνότητα μία νάρκη ανά τετραγωνικό μέτρο, έκτασης 1100 μέτρα επί 120 μέτρα μεταξύ 4 και 12 λεπτών ανάλογα με τη διαμόρφωση του εδάφους. Η αερομεταφερόμενη έκδοση M139, τοποθετημένη σε ελικόπτερο UH-60, και επίσης σε υπηρεσία με τον αμερικανικό στρατό, μπορεί να ναρκοθετήσει την ίδια επιφάνεια σε λιγότερο από ένα λεπτό.
Η χρήση ναρκοπεδίων καθιστά δυνατή την αποτροπή ορισμένων ελιγμών από τον αντίπαλο ή την προστασία των πλευρών του. Είναι πάνω από όλα ένα αμυντικό όπλο και η επιστροφή του στο αμερικανικό απόθεμα είναι ένα σημάδι ότι η ρωσική απειλή στα ευρωπαϊκά σύνορα λαμβάνεται όλο και πιο σοβαρά από το αμερικανικό Γενικό Επιτελείο καθώς και από αυτό του ΝΑΤΟ.
Σημειώστε ότι εάν 131 χώρες έχουν πράγματι υπογράψει τη σύμβαση για την απαγόρευση της χρήσης ναρκών κατά προσωπικού, η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, το Πακιστάν και οι δύο Κορέα, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, την έχουν αποφύγει. , και σήμερα έχουν αρκετές δεκάδες εκατομμύρια νάρκες παντός τύπου έτοιμο προς χρήση. Όπως η Σύμβαση του Δουβλίνου για την απαγόρευση των πυρομαχικών διασποράς, που επίσης αγνοήθηκε από αυτά τα κράτη, μπορούμε να αναρωτηθούμε για την αξία μιας σύμβασης ή συνθήκης που περιορίζει τη χρήση ενός τύπου όπλου ενώ τα πιο ισχυρά στρατιωτικά έθνη δεν το εμπιστεύονται;