Ο γερμανικός όμιλος Rheinmetall βρίσκεται σε επίθεση στην Ευρώπη και δεν σκοπεύει να υποβληθεί στις προσπάθειες εξυγίανσης της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας. Μετά την αιφνιδιαστική ανακοίνωση πιθανής εξαγοράς της Krauss-Maffei Wegman τον Νοέμβριο του 2018, ανακοίνωσε τη δημιουργία κοινοπραξίας με την αγγλική BAe αναλαμβάνοντας την πλειοψηφία των «θωρακισμένων» δραστηριοτήτων της τελευταίας.
Μέσω αυτής της επιχείρησης, η Rheinmetall συμμετέχει σε προγράμματα Βρετανικής Άμυνας, ειδικότερα στα προγράμματα MIV και στον εκσυγχρονισμό του Challenger 2. Πέρυσι, η βρετανική κυβέρνηση είχε ήδη αναθέσει στον γερμανικό όμιλο τη σύμβαση για την απόκτηση 500 οχημάτων μάχης Πεζικού. συμβόλαιο αξίας σχεδόν 4,4 δισεκατομμυρίων λιρών.
Λαμβάνοντας υπόψη τη βρετανική επιλογή υπέρ της γερμανικής IFV, αυτή η ανακοίνωση μπορεί να φανεί έκπληξη. Βασίζεται στην ίδια λογική με αυτή που αφορά τη συγχώνευση με την KMW. Πράγματι, ο όμιλος Rheinmetall δεν έχει μια ιδιαίτερα χαρακτηριστική προσφορά θωρακισμένων στην Ευρώπη, και σίγουρα δεν συγκρίνεται με την KMW. Από την άλλη πλευρά, ο γερμανικός όμιλος έχει πολύ πιο αποτελεσματική λειτουργική και κεφαλαιακή διάρθρωση από αυτές των ευρωπαίων ανταγωνιστών του. Όχι μόνο η Rheinmetall έχει ευρεία διαφοροποίηση, με την άμυνα να αντιπροσωπεύει μόνο το 50% των δραστηριοτήτων της, αλλά η εταιρεία μπόρεσε να εδραιώσει τη δραστηριότητά της μέσω στρατηγικών εξαγορών, ιδιαίτερα στην Εφοδιαστική της Αλυσίδα. Επομένως, εάν δημοσίως σεβαστεί τις δραστηριότητες και την άμεση απασχόληση των μεγάλων εταιρειών που έχουν περιέλθει στα χέρια της, θα έχει τη δυνατότητα να προωθήσει τις υπεργολαβικές της δραστηριότητες, που αντιπροσωπεύουν την πραγματική καρδιά της αμυντικής οικονομικής δραστηριότητας.
Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τη Γαλλία. Πράγματι, η Nexter δεσμεύεται στην KMW στην κοινοπραξία KNDS. Λαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του KMW, η Rheinmetall θα έχει επομένως λόγο στα γαλλογερμανικά προγράμματα, όπως το πρόγραμμα μάχης μάχης MGCS νέας γενιάς. Η Rheinmetall προφανώς θα σεβαστεί τη βιομηχανική κατανομή που επιβάλλουν τα δύο κράτη, αλλά στο επίκεντρο της κοινής επιχείρησης, θα έχει τη δυνατότητα να επιβάλει τις δικές της προσφορές υπεργολαβίας.
Από οικονομική άποψη, η αξιολόγηση κινδυνεύει επομένως να είναι πολύ αρνητική για τη Γαλλία, διότι εάν το BITD δημιουργεί κατά μέσο όρο 10 θέσεις εργασίας ανά εκατομμύριο ευρώ που επενδύονται κάθε χρόνο, η αλυσίδα υπεργολαβίας δημιουργεί 9 και αποτελεί τη βάση 4 θέσεων εργασίας. Με άλλα λόγια, αυτή η προσέγγιση θα διαιρούσε δυνητικά με 2 (1,85 για την ακρίβεια), την οικονομική αποδοτικότητα των αμυντικών επενδύσεων στη χώρα. Ωστόσο, εάν 1 εκατομμύριο ευρώ δημιουργεί σήμερα συνολικά 27 θέσεις εργασίας και 1,45 εκατ. ευρώ σε έσοδα και εξοικονομήσεις προϋπολογισμού για το κράτος, θα δημιουργήσει μόνο 0,85 εάν η γαλλική αλυσίδα εφοδιασμού είχε εξαφανιστεί υπέρ της γερμανικής εφοδιαστικής αλυσίδας και ειδικότερα των εταιρειών. ιδιοκτησία της Rheinmetall.
Επομένως, είναι επείγον να εξεταστεί αυτός ο κίνδυνος, τόσο για τις γαλλικές αρχές όσο και για την Nexter, και σε μικρότερο βαθμό, την Arquus, και να αναλάβουμε την ταχεία ενοποίηση της γαλλικής αλυσίδας εφοδιασμού όσον αφορά τα χερσαία όπλα, έτσι ώστε να βρίσκεται στο Nexter ίσους όρους με τη Rheinmetall κατά τις επικείμενες διαπραγματεύσεις.
Διαβάστε το άρθρο στα αγγλικά (3 λεπτά)