Το άρμα μάχης ανέκτησε τα χρώματά του το 2018, έγινε και πάλι απαραίτητο εργαλείο για στρατιωτική ισχύ το 2019. Έτσι, το Πακιστάν ανακοίνωσε την παραγγελία τουλάχιστον 600 σύγχρονων αρμάτων μάχης, συμπεριλαμβανομένων 360 T-90 ρωσικής κατασκευής και 240 VT- 4, το πιο πρόσφατο στα τανκς μάχης επόμενης γενιάς της Κίνας.
Αυτά τα άρματα μάχης θα ενισχύσουν τα 350 Al-Khalid (T-90), 500 Al Zarrar (T59) και 350 T80 ουκρανικής κατασκευής σε απόθεμα. Ταυτόχρονα, η Ταϊλάνδη ανακοίνωσε την παραγγελία 10 επιπλέον VT-4, για να ολοκληρώσει τη δύναμή της από περίπου πενήντα ουκρανικά T-84 Oplots, και 12 VT4 που έχουν ήδη αποκτήσει από την Κίνα.
Στο τέλος του έτους, ήταν η Τουρκία που ανακοίνωσε την παραγγελία της πρώτης από τις τέσσερις παρτίδες των 250 αρμάτων μάχης Altay, της νέας γενιάς βαρύ τανκ τοπικής κατασκευής, που προοριζόταν να αντικαταστήσει τα M48, M60 και στη συνέχεια Leopard 1 σε λειτουργία στην τουρκική στρατός. Όσο για τη Ρωσία, εάν συνεχίσει να παράγει 150 νέα T90M, T72B3M και T-80 BVM κάθε χρόνο για να ανανεώνει τον στόλο των αρμάτων της από τη σοβιετική περίοδο, έχει παραγγείλει επίσης 132 T14 και T15 για παράδοση έως το 2021. Το T14 θα ξεκινήσει επίσης δοκιμές κατάστασης του, με σκοπό την αξιολόγηση της απόδοσής του, αλλά κυρίως για τον καθορισμό όλων των αναγκών και των δυνατοτήτων που περιβάλλουν την υλοποίηση της νέας δεξαμενής. Δεν θα ήταν έκπληξη, από αυτή την άποψη, να δούμε T14 να αναπτύσσονται στη Συρία τους επόμενους μήνες, όπως συνέβη με τα drones, το Terminator 2 και τα πρωτότυπα T50 του Su-57.
Φαίνεται ότι ο θάνατος του άρματος μάχης, που συζητήθηκε ευρέως στη Δύση τα τελευταία 20 χρόνια, ανακοινώθηκε για άλλη μια φορά με πολύ βιαστικό τρόπο. Εάν το άρμα παρουσίαζε πραγματική ευπάθεια όταν χρησιμοποιήθηκε κακώς, όπως στους δρόμους του Γκρόσνι ή στη Συρία, παρέμενε το βασικό εργαλείο των χερσαίων δυνάμεων για τη δημιουργία ρήξης και υπέρβασης, για την εξάλειψη ενός αποφασισμένου και εδραιωμένου αντιπάλου και για την εμπλοκή και την καταστροφή των εχθρικών αρμάτων. Ως εκ τούτου, οι μάχες αρμάτων μάχης στο Ντονμπάς, τη Συρία και την Υεμένη έδειξαν ότι τα βαριά άρματα μάχης παρέμειναν απαραίτητα σε πολλές περιοχές.
Ωστόσο, το σημερινό άρμα δεν έχει πλέον πολλά κοινά με αυτό που εξόπλιζε τις δυνάμεις και στις δύο πλευρές του Σιδηρού Παραπετάσματος, καθώς η άφιξη των αντιαρματικών πυραύλων έχει αλλάξει ριζικά τα παραδείγματα. Από τότε, όμως, η ασπίδα έχει σημειώσει επίσης τεράστια πρόοδο, ιδίως με την άφιξη συστημάτων προστασίας soft-kill και hard-kill, που προορίζονται για τον εντοπισμό, την παρεμπόδιση και την αναχαίτιση επιθέσεων πυραύλων, αυξάνοντας σημαντικά τη δυνατότητα επιβίωσης του τεθωρακισμένου οχήματος. Έτσι εξοπλισμένο, ένα άρμα ανακτά την κινητικότητα και την αποστολή που ήταν δική του, δηλαδή να εκτεθεί για να μεταφέρει πυρ στις εχθρικές γραμμές και έτσι να δημιουργήσει τη ρήξη.
Αξίζει να σημειωθεί η εμπορική επιτυχία του κινεζικής κατασκευής τανκ VT4 από την επίσημη παρουσίασή του στα μέσα του 2017, με το τεθωρακισμένο όχημα να έχει ήδη επιλεγεί επίσημα από την Ταϊλάνδη (38 μονάδες, επιλογές από 150) και το Πακιστάν (240 μονάδες). Με τιμή λιγότερο από 6 εκατομμύρια δολάρια, αυτό το άρμα προσφέρει αναλογία απόδοσης-τιμής χωρίς σύγκριση σήμερα, ενσωματώνοντας συγκεκριμένα ένα γυροσκοπικό πυροβόλο 125 mm που σχετίζεται με ένα σύστημα θερμικής καθοδήγησης, σύνθετη θωράκιση και ένα σύστημα ενεργητικής προστασίας. σύγχρονο παθητικό έναντι πυραύλων και βλημάτων , όπως το T99 που χρησιμοποιεί ο κινεζικός στρατός από τον οποίο προέρχεται.
Διαβάστε το άρθρο στα αγγλικά (2 λεπτά)