Από την εκλογή του Προέδρου Μακρόν, η βιομηχανική συνεργασία σε θέματα Άμυνας με τη Γερμανία έχει γίνει τομέας υψηλής προτεραιότητας της γαλλικής αμυντικής βιομηχανικής πολιτικής.
Έτσι, σε λιγότερο από δύο χρόνια, έχουν ανακοινωθεί 4 μεγάλα έργα συνεργασίας: το FCAS για ένα σύστημα αερομαχίας έως το 2040, το MGCS για ένα νέο βαρύ τεθωρακισμένο όχημα μάχης έως το 2035/2040, το CIFS για το πυροβολικό νέας γενιάς και το MAWS για μια νέα συσκευή θαλάσσιας περιπολίας μετά το 2030. Σε αυτό προστέθηκε το πρόγραμμα EuroMale, ένα ευρωπαϊκό drone μεσαίου ύψους, μεγάλης αντοχής, με την Ισπανία και την Ιταλία.
Οι προπαρασκευαστικές εργασίες για αυτά τα έργα έχουν ήδη ξεκινήσει, καθώς και τα ζητήματα της βιομηχανικής κατανομής μεταξύ των χωρών: Στη Γαλλία η διαχείριση του FCAS, Γερμανία εξασφαλίζοντας ότι του MGCS και της το EuroMale. Ήδη έχουν εμφανιστεί εντάσεις ως προς αυτό, είτε όσον αφορά τη διαχείριση του στοιχείου «Σύστημα Συστημάτων» του FCAS, που ζητήθηκε από την Airbus DS, είτε σχετικά με ένα pΠιθανή συγχώνευση μεταξύ της Rheinmetall και της Krauss-Maffei Wegman, η οποία θα μπορούσε να αποδυναμώσει σημαντικά την ισορροπία δυνάμεων με τη γαλλική Nexter στον όμιλο KNDS, αυξάνοντας τους φόβους για αρνητικές επιπτώσεις στο βιομηχανικό μοίρασμα και στη γαλλική αλυσίδα υπεργολαβιών.
Αλλά πάνω απ' όλα είναι οι επιλογές που έγιναν για τη βιομηχανική εξισορρόπηση των έργων που είναι πιθανό να θέσουν σε κίνδυνο, όχι ένα πρόγραμμα, αλλά το σύνολο της γαλλογερμανικής συνεργασίας.
Πράγματι, κατανέμοντας τις αρμοδιότητες και τον βιομηχανικό επιμερισμό μεταξύ προγραμμάτων, και όχι εντός προγραμμάτων, οι γαλλικές και γερμανικές αρχές έχουν συνέδεσαν τεχνητά τη μοίρα τους, έτσι ώστε εάν ένα από τα προγράμματα έπρεπε να εγκαταλειφθεί ή να ανασταλεί, είναιολόκληρη συνεργασία που θα βρισκόταν ανισόρροπη, με σημαντικό κίνδυνο έκρηξης.
Επιπλέον, αυτό θα είναι επίσης πιθανό να δημιουργήσει διαρθρωτικές ανισορροπίες εάν ένα πρόγραμμα επρόκειτο να ανοίξει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και όχι οι άλλοι. Αυτό πιθανώς εξηγεί την έλλειψη επείγουσας ανάγκης του Παρισιού ως προς το ισπανικό αίτημα σχετικά με το FCAS.
Τέλος, σημειώστε ότι αυτή η συνεργασία δεν είναι χωρίς να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στη Γερμανία, πολλές αιρετοί πιστεύουν ότι είναι πολύ ανισόρροποκαι σε μεγάλο βαθμό υπέρ της Γαλλίας. Και είναι σαφές ότι η διαφορά στον δυνητικό χρηματοοικονομικό όγκο μεταξύ του FCAS και των άλλων προγραμμάτων είναι τέτοια που θα είναι πολύ δύσκολο να εξισορροπηθούν τα φορολογικά και κοινωνικά οφέλη μεταξύ των δύο χωρών, ειδικά επειδή η εξαγωγική αγορά σε 20 χρόνια παραμένει μια ισχυρή άγνωστη .
Μια λύση θα μπορούσε να είναι να συμφωνήσετερήτρα για την εξισορρόπηση των κοινωνικών και φορολογικών εσόδων μεταξύ των δύο χωρών, ενεργοποιείται όταν οι διαφορές που παρατηρούνται υπερβαίνουν ένα ορισμένο όριο. Ένα τέτοιο μέτρο θα ήταν πιθανό να περιορίζουν τις επιπτώσεις των μεθόδων υπερτίμησης των δεσμεύσεων απόκτησης, παρέχοντας παράλληλα μηχανισμούς αποφεύγοντας μια σημαντική ανισορροπία δεν συμβαίνει σε περίπτωση διακυμάνσεων μεταξύ των προβλέψεων όγκου και της παρατηρούμενης πραγματικότητας.
Επιπλέον, αυτή η προσέγγιση θα καθιστούσε δυνατή την ύπαρξη α σε βάθος γνώση του οικοσυστήματος και των δύο χωρών, και τα αποτελέσματα των επενδύσεων στον τομέα της άμυνας, και επομένως να αξιολογηθούν τα αποτελέσματα αυτής ή της άλλης απόφασης όσον αφορά την αλυσίδα υπεργολαβίας, τις επαγόμενες θέσεις εργασίας και τον συντελεστή φορολογίας και κοινωνικής απόδοσης στην επένδυση Αμυντικός βιομήχανος. Θα ήταν ακόμη και είναι δυνατή η προσφορά μοντέλων βελτιστοποιημένων ανά πρόγραμμα ή ανά υποπρόγραμμα, ώστε να επιτευχθεί η καλύτερη δημοσιονομική αποτελεσματικότητα μεταξύ των δύο χωρών.
Συνδέεται με ένα σχέδιο με τη μορφή " Πρόγραμμα προγράμματος » να ληφθούν υπόψη οι αποκλίσεις που συνδέονται με τις εξαγωγές, τις δημοσιονομικές αποζημιώσεις και τη γνώση της δημοσιονομικής αποτελεσματικότητας των επενδύσεων και στις δύο πλευρές του Ρήνου, θα καταστήσει δυνατή την μειώνει σημαντικά τους διαρθρωτικούς κινδύνους που απειλούν όλη τη γαλλογερμανική αμυντική συνεργασία.