Με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, ο αποτρεπτικός ρόλος και τα πυρηνικά του όπλα εξασθένησαν σιγά-σιγά, μαζί με τον κίνδυνο μεγάλης σύγκρουσης μεταξύ τεχνολογικά προηγμένων κρατών. Πράγματι, μεταξύ των πυρηνικών δυνάμεων, η Ρωσία φαινόταν μπλεγμένη σε μια άλυτη οικονομική κρίση που υπονόμευε τα αμυντικά της εργαλεία, και η Κίνα φαινόταν να ανησυχεί πολύ περισσότερο για την οικονομική της ανάπτυξη παρά για τη στρατιωτική της ισχύ. Μόνο τα δευτερεύοντα πυρηνικά προγράμματα, όπως αυτά της Βόρειας Κορέας, του Ιράν ή της Λιβύης, ήταν πιθανό να δημιουργήσουν απειλή, αν και αρκετά σχετική ελλείψει διηπειρωτικού φορέα, και αφορούσαν περισσότερο τη λογική της μη διάδοσης παρά της αποτροπής.
Αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του 2010, το θέμα της αποτροπής βρέθηκε σταδιακά και πάλι στο επίκεντρο των προτεραιοτήτων των επιτελείων όλων των μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η Ρωσία υπήρξε η πιο παραγωγική στον τομέα, αναπτύσσοντας πολυάριθμους πυρηνικούς φορείς σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, από τον υπερηχητικό πύραυλο Kinjal έως τον πύραυλο εδάφους-εδάφους μικρού βεληνεκούς Iskander από τον οποίο προέρχεται, έως τους διηπειρωτικούς πυραύλους Boulava που εκτοξεύτηκαν από υπο- ναύτες ή Sarmat που εκτοξεύονται από χερσαία οχήματα.
Συνολικά, υπάρχουν περίπου δέκα πυρηνικοί φορείς νέας γενιάς που έχουν αναπτυχθεί από τη ρωσική βιομηχανία τα τελευταία δέκα χρόνια. Επιπλέον, η ρωσική κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα πρόγραμμα για τον εκσυγχρονισμό του στόλου της με στρατηγικά βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας Tu-160 Blackjack και 60 ναυτικά βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας Tu-22M3, καθένα ικανό να εκτελεί πυραύλους κρουαζιέρες πυρηνικής ενέργειας. Επιπλέον, ανακοίνωσε την ανάπτυξη ενός νέου στρατηγικού βομβαρδιστικού stealth, γνωστού με τον κωδικό PAK DA, το οποίο αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία έως το 2030.
Η Κίνα δεν μένει έξω, με την ανάπτυξη του νέου διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου DF-41 που εκτοξεύεται, όπως ο Sarmat, από χερσαία όχημα, και του JL-2, του αντίστοιχου που εκτοξεύεται από υποβρύχιο. Ανέλαβε επίσης, πριν από περίπου δέκα χρόνια, να αναπτύξει ένα στρατηγικό βομβαρδιστικό stealth που προορίζεται να αντικαταστήσει το H-6 που βρίσκεται σήμερα σε υπηρεσία, προερχόμενο από το αξιοσέβαστο, αλλά πολύ παλιό, ρωσικό Tu-16.
Στη δυτική πλευρά, η Γαλλία εφάρμοσε πρόσφατα έναν νέο φορέα, τον διηπειρωτικό πύραυλο M51 που τώρα εξοπλίζει μέρος των υποβρυχίων εκτοξευτών πυραύλων του Γαλλικού Ναυτικού. Επιπλέον, ανακοίνωσε εργασίες για την ανάπτυξη ενός διαδόχου του αερομεταφερόμενου πυρηνικού πυραύλου ASMPA με το έργο ASN4G, το οποίο, ωστόσο, δεν θα τεθεί σε υπηρεσία πριν από το 2035. Όσον αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο εκσυγχρονισμός της αποτροπής τους περιορίστηκε σε αυτόν του Trident. βαλλιστικούς πυραύλους που εκτοξεύθηκαν από υποβρύχια και την ανάπτυξη ενός νέου στρατηγικού βομβαρδιστικού stealth B-21 Raider που προορίζεται να αναλάβει από το B1 Launcher.
Φαίνεται λοιπόν ότι διαμορφώνεται μια σημαντική τεχνολογική κλίση όσον αφορά την αποτροπή μεταξύ του σινο-ρωσικού μπλοκ και του δυτικού μπλοκ. Αυτή η κλίση είναι ακόμη πιο σημαντική αφού η Ρωσία και η Κίνα έχουν ήδη δοκιμάσει υπερηχητικά ατμοσφαιρικά ανεμόπτερα επανεισόδου που προορίζονται να αντικαταστήσουν τα MIRV, καθιστώντας την αναχαίτιση πολύ πιο δύσκολη, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσουν αντιβαλλιστικά συστήματα υψηλής ποιότητας. Επιπλέον, η Ρωσία φαίνεται επίσης να έχει αναπτύξει νέους φορείς, όπως την αυτόνομη ωκεάνια πυρηνική τορπίλη Poseidon ικανή να διασχίσει τον Ατλαντικό Ωκεανό και τον πύραυλο κρουζ Burevestnik ικανό να κάνει κύκλους γύρω από τη γη πολλές φορές.
Αυτός είναι ο λόγος που στην Ουάσιγκτον, όπως και στο Παρίσι ή στο Λονδίνο, το πρόβλημα της Αποτροπής γίνεται και πάλι κεντρικό μέλημα του Γενικού Επιτελείου και ότι θα αυξηθούν οι προϋπολογισμοί και τα προγράμματα που αποσκοπούν στην ενίσχυση και τον εκσυγχρονισμό αυτής της αποτροπήςκαι επιταχύνθηκε, προκειμένου να καλυφθεί γρήγορα το τεχνολογικό χάσμα που φαίνεται να εμφανίζεται τα επόμενα χρόνια. Επειδή η αποτροπή έχει, ας θυμηθούμε, μόνο μια αποδεδειγμένη λειτουργία: να εμποδίσει τον πιθανό αντίπαλο να τη χρησιμοποιήσει ή να απειλήσει να το κάνει.