Ρωσικός πύραυλος αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς R-37M σε συνδυασμό με Su-35 πιο αποτελεσματικοί από το αναμενόμενο στην Ουκρανία

Αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 80 με βάση τον βαρύ πυραύλο R-33 (AA-9 Amos), ο βαρύς πύραυλος αέρος-αέρος R-37 (AA-13 Axehead), αρχικά ο πύραυλος R-37M, σχεδιάστηκε για να δώσει αεροσκάφη που δεν διαθέτουν το πολύ ισχυρό ραντάρ του MIG-31 τη δυνατότητα εμπλοκής εναέριων στόχων μεγάλης εμβέλειας.

Για αυτό, ο ημι-ενεργός ανιχνευτής ραντάρ του R-33 αντικαταστάθηκε από έναν ενεργό αναζητητή ραντάρ σε συνδυασμό με αδρανειακή πλοήγηση, όπως συνέβη με τον αμερικανικό πύραυλο AIM-54 Phoenix που εξόπλισε στη συνέχεια το F-14 Tomcat του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. , το οποίο θα πρέπει να καταστήσει δυνατό τον εξοπλισμό του πυραύλου με βεληνεκές 200 km με μαχητικά εναέριας υπεροχής όπως το Su-27 ή το Su-30.

Ωστόσο, οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε η Σοβιετική Ένωση οδήγησαν τις αρχές να επιβραδύνουν σημαντικά τις εργασίες για το πρόγραμμα αυτό το 1988, χωρίς να τεθεί ποτέ σε λειτουργία. Το 2006, βασιζόμενος στην προσπάθεια και τις νέες πιστώσεις που διέθεσε το Κρεμλίνο από την άφιξη του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ρώσος ειδικός πυραύλων Vympel MKB ανέλαβε να εκταφή του προγράμματος, με σκοπό τον εκσυγχρονισμό του και κυρίως για να μπορέσει να εξοπλίσει τα νέα ρωσικά μαχητικά Su-30SM, Su-35 και Su-57.

Οι ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις ήθελαν, στην πραγματικότητα, να εξοπλιστούν με έναν πύραυλο ικανό να συνθέσει απειλή για συσκευές υποστήριξης όπως αεροσκάφη έγκαιρης εναέριας προειδοποίησης (Awacs E-3 Sentry, E-7 Wedgetail, E-2 Hawkeye, κ.λπ.), αεροσκάφη τάνκερ όπως τα KC-135, A330 MRTT ή KC-130, καθώς και ηλεκτρονικές πληροφορίες αεροσκαφών όπως ως Rivet Joint ή Compass Call.

Για το ρωσικό γενικό επιτελείο, ήταν ζήτημα εξουδετέρωσης της αποτελεσματικότητας αυτού του στόλου αεροπορικής υποστήριξης που αποτελούσε σημαντικό πολλαπλασιαστή δύναμης για το ΝΑΤΟ. Αρχικά σχεδιασμένος για να αντικαταστήσει το R-33 ως μέρος του εκσυγχρονισμού του Mig-31BM, ο πύραυλος R-37M (για "εκσυγχρονισμένο") τέθηκε σε υπηρεσία το 2018 σε αυτό το αεροσκάφος.

Πολύ γρήγορα ανέλαβαν οι Ρώσοι μηχανικοίτοποθετήστε το R-37M στα Su-35, το απόλυτο μαχητικό εναέριας υπεροχής στην οικογένεια Flanker, κυρίως με το πολύ αποτελεσματικό ραντάρ παθητικής ηλεκτρονικής κεραίας Irbis-E (PESA). Μόλις δύο χρόνια αργότερα, στο τέλος του 2020, το ζεύγος Su-35s/R-37M κηρύχθηκε επιχειρησιακό εντός της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Με δυνατότητα εμπλοκής αεροσκάφους στα 200 km σε απευθείας βολή και έως και 400 km σε πυρά ολίσθησης σε μεγάλο ύψος, το R-37M φτάνει σε τερματική ταχύτητα μεγαλύτερη από 5 Mach, καθιστώντας ιδιαίτερα δύσκολη την αποφυγή με ελιγμούς για το αεροσκάφος στόχος. που έχει μόνο πολύ σύντομο χρονικό διάστημα για να επιχειρήσει να ξεφύγει από τον φάκελο αναχαίτισης του πυραύλου.

Επιπλέον, δεδομένου ότι ο πύραυλος αναπτύχθηκε μόνο στη Ρωσία, ακόμη και στη δεκαετία του 80, και δεν εξήχθη ποτέ, ελάχιστες πληροφορίες γι' αυτόν μπόρεσαν να φιλτράρουν, επιτρέποντας την αποτελεσματική διαμόρφωση αμυντικών συστημάτων παρεμβολής για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής. , εντός του ΝΑΤΟ καθώς και της ουκρανικής αεροπορίας.

Πάνω απ 'όλα, ενώ η γενική αντίληψη έτεινε να χαρακτηρίσει το R-37M ως πύραυλο εξειδικευμένο στην αναχαίτιση επιβλητικών και ανεπαρκώς ελιγμών στόχων του στόλου υποστήριξης, φαίνεται τώρα ότι είναι επίσης πολύ αποτελεσματικό ενάντια σε μαχητικά αεροσκάφη μαχητικών ή μαχητών-βομβαρδιστικών τύπου ελιγμών και εξελίξεων, εξάλλου, σε πολύ χαμηλό υψόμετρο.

Και μάλιστα, μέχρι σήμερα, το ζεύγος Su-35 / R-37M θα αντιπροσώπευε, σύμφωνα με την Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία, τη μεγαλύτερη απειλή για τα μαχητικά αεροσκάφη της λειτουργεί κοντά στη γραμμή εμπλοκής, συμπεριλαμβανομένων σε χαμηλό υψόμετρο και υψηλή ταχύτητα.

Πράγματι, εάν οι Ουκρανοί πιλότοι γνωρίζουν τέλεια τις επιδόσεις και τη θέση των ρωσικών συστημάτων εδάφους-αέρος, καθώς και τις επιδόσεις των παραδοσιακών πυραύλων αέρος-αέρος όπως το R-73 σε μικρή απόσταση ή το R-77 σε μεσαία εμβέλεια, είναι σήμερα συχνά ανίσχυροι απέναντι σε ένα Su-35 ικανό να τα ανιχνεύσει σε περισσότερα από 200 km με το ραντάρ Irbis-E και στη συνέχεια να τα εμπλέξει χρησιμοποιώντας το R-37M σε αυτή την απόσταση.

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο