Για τα συνεργατικά μαχητικά drones, οι τεχνολογικές και επιχειρησιακές προκλήσεις είναι στην κλίμακα των αναμενόμενων οφελών

Για την πλειοψηφία της κοινής γνώμης, συμπεριλαμβανομένων πολλών στρατιωτών, το μέλλον των μαχητών drones είναι μέρος μιας γραμμικής εξέλιξης που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και περίπου σαράντα χρόνια. Είναι αλήθεια ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα drones έχουν ουσιαστικά αποκτήσει χωρητικότητα με αυξημένη αυτονομία, ταχύτητα και ικανότητα μεταφοράς, καθώς και με ολοένα και πιο αποτελεσματικούς αισθητήρες και τελεστές. Και είναι ξεκάθαρο ότι οι τελευταίες εκδόσεις του Reaper έχουν ελάχιστη σχέση με την πρώτη έκδοση του Predator, και ακόμη λιγότερο με τα ελαφριά drones που χρησιμοποίησε ο Tsahal το 1982 στη Συρία για να εντοπίσει τοποθεσίες DCA. Ωστόσο, οι μελλοντικές εξελίξεις των μαχητών drones, ιδίως η άφιξη συνεργατικών συστημάτων μάχης όπως τα European Remote Carriers ή τα American Loyal Wingmen, προϋποθέτουν τεχνολογικές, δογματικές και δυναμικές εξελίξεις χωρίς κοινό μέτρο με αυτό που γινόταν γραμμικά στο παρελθόν. Και σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μίτσελ, η οποία υπέβαλε μια μελέτη 40 σελίδων για το θέμα στο Πεντάγωνο, τα τεχνολογικά και επιχειρησιακά άλματα που απαιτούνται για την επίτευξη αυτού του βήματος είναι ανάλογα με τα οφέλη που αναμένονται από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και όλους τους δυτικούς στρατούς.

Ας υπενθυμίσουμε ότι για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, ο σχεδιασμός νέας γενιάς συνεργατικών πολεμικών drones, που προορίζονται να εξελιχθούν παράλληλα και προς όφελος των πολεμικών αεροσκαφών νέας γενιάς όπως το F-35A και το μελλοντικό NGAD, αντιπροσωπεύει μια στρατηγική πυλώνα ικανότητα σε θέση να αντιμετωπίσει την άνοδο των κινεζικών αεροπορικών δυνάμεων στο μέλλον, όπως άλλωστε συμβαίνει και για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ όσον αφορά τον μελλοντικό του στόλο αυτόνομων πλοίων. Στο όραμα που προτείνει ο Franck Kendall, ο σημερινός Γραμματέας της Πολεμικής Αεροπορίας, αυτά τα drones θα επιτρέψουν πράγματι την επέκταση των δυνατοτήτων ανίχνευσης και εμπλοκής των χειριστών συσκευών, καθώς και την προστασία των αεροσκαφών και των πληρωμάτων εάν είναι απαραίτητο, έτσι ώστε να πολλαπλασιαστεί η αποτελεσματικότητά τους. , συμπεριλαμβανομένης της αριθμητικής κατωτερότητας. Για να το πετύχει αυτό, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, μέσω του Ερευνητικού Εργαστηρίου της, και σε συνεργασία με την DARPA και τους κατασκευαστές, καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια εδώ και αρκετά χρόνια, τόσο για την ανάπτυξη μοντέλων drone που ανταποκρίνονται στις μελλοντικές ανάγκες, αλλά και για το σχεδιασμό του AI-led. συστήματα πλοήγησης και συνεργασίας για τον έλεγχο αυτών των μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Ωστόσο, για το Ινστιτούτο Μίτσελ, ο λογαριασμός απέχει πολύ από το να είναι εκεί για την επίτευξη των στόχων που στοχεύει η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Πράγματι, σύμφωνα με την αμερικανική δεξαμενή σκέψης, τα κύρια ζητήματα και δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν αυτά τα προγράμματα δεν βασίζονται στις επιδόσεις ή τις μαχητικές δυνατότητες αυτών των νέων drones, τα οποία σήμερα συχνά εστιάζουν την προσοχή των μέσων ενημέρωσης και των υπευθύνων λήψης αποφάσεων. αλλά σχετικά με την ικανότητά τους να ενεργούν και να αλληλεπιδρούν με πιλοτικά αεροσκάφη και ιδιαίτερα με τα πληρώματά τους, μεταξύ άλλων σε ένα πολύ δυναμικό και έντονο επιχειρησιακό πλαίσιο. Ωστόσο, αυτή η ικανότητα φέρει μαζί της πάρα πολλές δυσκολίες που δεν έχουν επιλυθεί μέχρι σήμερα, και μερικές φορές ακόμη και κακώς αντιληπτές από τους σχεδιαστές αυτών των προγραμμάτων. Έτσι, η άφιξη αυτών των αυτόνομων συστημάτων θα αυξήσει σημαντικά τον φόρτο εργασίας των πληρωμάτων, σε σημείο που θα δημιουργήσει ένα κενό συγκρίσιμο με αυτό που συνέβη κατά τη μετάβαση από αεροσκάφη μάχης δεύτερης γενιάς σε αυτά της τρίτης γενιάς, με την προσθήκη πολλών ανίχνευσης συστήματα όπως ραντάρ και επικοινωνία, καθώς και νέα οπλικά συστήματα, που υπερφορτώνουν σημαντικά το έργο των πληρωμάτων, σε σημείο που έπρεπε, όπως στην περίπτωση των F-4 Phantom, F-14 Tomcat και F-111 Ardvaark , προσθέστε ένα μέλος του πληρώματος για να ασχοληθεί ειδικά με αυτά τα νέα συστήματα, δίνοντας αφορμή για μια νέα ειδικότητα, αυτή του αξιωματικού οπλικών συστημάτων ή OSA.

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο