Από την αρχή της ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας, πολλές πηγές έχουν απηχήσει τις σοβαρές δυσκολίες που συναντά η ρωσική αμυντική βιομηχανία. Είτε αμφισβητούνται είτε όχι, είναι σαφές ότι οι αναπτύξεις ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία τείνουν να πέφτουν στην τεχνολογική εμβέλεια και όχι το αντίστροφο. Έτσι, εάν κατά τις πρώτες εβδομάδες της σύγκρουσης, οι ρωσικές απώλειες που τεκμηριώθηκαν σε ό,τι αφορά τα άρματα μάχης αφορούσαν κυρίως πρόσφατα μοντέλα όπως το T-72B3obr1989 ή obr2016 και το T80BV και το BVM, οι παρατηρήσεις για την καταστροφή του T-72A έχουν αυξηθεί από Απρίλιο, καθώς οι σύγχρονες απώλειες δεξαμενών μειώθηκαν. Από τον Ιούνιο έχουμε δει κιόλας η εμφάνιση του T62M, πρώτα στα κοινωνικά δίκτυα στη συνέχεια σε κατεστραμμένα ή κατεστραμμένα αποθέματα, ενώ τα τανκς αυτά υποτίθεται ότι είχαν αποσυρθεί από την υπηρεσία πριν από δέκα και πλέον χρόνια. Η κατάσταση είναι η ίδια σε πολλές περιοχές, με την επιστροφή παλαιών συστημάτων πυροβολικού όπως το Tulpan, ή χρονολογημένα πυρομαχικά αέρος-εδάφους, όπως το KH-22. Τέλος, οι υποκλοπές επικοινωνίας μεταξύ Ρώσων στρατιωτών, οι οποίες αξίζουν ό,τι αξίζουν, φαίνεται επίσης να υποδηλώνουν ότι τώρα αγωνίζονται να λάβουν μια χρηματική ποινή με πυρομαχικά ή πολύ απλά να εξοπλίσουν σωστά τους νεοσύλλεκτους.
Στο πλαίσιο αυτό, πληροφορίες που αποκάλυψαν οι New York Times, σύμφωνα με την οποία η Μόσχα θα είχε διαπραγματευτεί με την Πιονγκγιάνγκ την απόκτηση μεγάλου αποθέματος πυρομαχικών πυροβολικού 152 χιλιοστών και ρουκετών 122 χιλιοστών, εξαιρετικά ρουστίκ και ακαθοδηγούμενων συστημάτων, τείνει να ενισχύσει την πεποίθηση ότι η αμυντική βιομηχανία θα συναντούσε σήμερα σημαντικές δυσκολίες στην κάλυψη των αναγκών των δυνάμεις που εμπλέκονται στην Ουκρανία. Ωστόσο, εάν η παρατήρηση υφίσταται ελάχιστη αμφισβήτηση, ακόμη και αν δεν αποτελεί με κανέναν τρόπο μια τάση μεταφερόμενη με κάποιο τρόπο σε πλεονέκτημα ή αδυναμία επί τόπου, οι λόγοι που προβάλλονται για να εξηγηθεί αυτή η κατάσταση είναι από την πλευρά τους πολύ πολλοί, μερικές φορές ανταγωνιστικές μεταξύ τους, και τις περισσότερες φορές υποφέρουν από ένα πιο σφαιρικό όραμα.
Πρώτον, είναι χρήσιμο να παρατηρήσουμε πόσο αποτελεσματική και παραγωγική ήταν αυτή η βιομηχανία τους μήνες και τα χρόνια που προηγήθηκαν της σύγκρουσης. Έτσι, η αμυντική βιομηχανία ήταν η κορυφαία δευτερογενής βιομηχανική δραστηριότητα της χώρας το 2021, απασχολώντας από 2,5 έως 3 εκατομμύρια εργαζομένους, δηλαδή το 20% της μεταποιητικής δραστηριότητας της χώρας. Αυτό πραγματοποίησε ετήσιο κύκλο εργασιών άνω των 15 Md$, ενώ το ήμισυ αφιερώθηκε στις εξαγωγές. Ωστόσο, εάν αυτή η βιομηχανία αντιπροσώπευε, από άποψη ανθρώπινου όγκου, περισσότερο από 10 φορές το μέγεθος της Βιομηχανικής και Τεχνολογικής Βάσης της Γαλλικής Άμυνας, παρήγαγε μόνο το 10 έως 15% του πρόσθετου κύκλου εργασιών από τη Γαλλία και περίπου 2,5 φορές περισσότερο εξοπλισμό. από τις μεγάλες γαλλικές αμυντικές εταιρείες κάθε χρόνο. Με άλλα λόγια, αυτή η βιομηχανία ήταν ήδη, πριν από τη σύγκρουση, ιδιαίτερα αναποτελεσματική, και αν ο ρωσικός εξοπλισμός ήταν αποτελεσματικός, συμπεριλαμβανομένων των τιμών στη διεθνή σκηνή, αυτό οφειλόταν κυρίως στο πολύ χαμηλό κόστος εργασίας στη χώρα. , ειδικά για αυτή τη δραστηριότητα.
Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[…]
[…] η ρωσική αμυντική βιομηχανία αντιμετώπιζε τις συνέπειες των δυτικών κυρώσεων, με πολύ σημαντική επιβράδυνση των ρυθμών παραγωγής, ιδίως όσον αφορά τα τεθωρακισμένα. Έτσι, το περίφημο εργοστάσιο Uralvagonzavod στο Nizhny Tagil, το οποίο παρήγαγε τα άρματα μάχης T-73B3M, T80BVM […]