Κατά τη διάρκεια της άσκησης Zapad-2017, η οποία διεξήχθη στις αρχές Σεπτεμβρίου του περασμένου έτους κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, της Λευκορωσίας, της Φινλανδίας και των χωρών της Βαλτικής, ρωσικές μονάδες ηλεκτρονικού πολέμου έφτασαν να μπλοκάρουν τα συστήματα GPS και GSM όλων των συνοριακών χωρών. Αυτή η ισχυρή και αποτελεσματική ικανότητα παρεμβολής έχει επίσης παρατηρηθεί στη Συρία και στο Ντονμπάς.
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα συστήματα παρεμβολής, οι ρωσικές συσκευές ήταν επίγειες, όχι αερομεταφερόμενες ή ναυτικές, και προορίζονταν να παρεμποδίσουν τα ηλεκτρονικά σήματα των επίγειων μονάδων.
Στην πραγματικότητα, σήμερα, οι χερσαίες δυνάμεις εξαρτώνται όλο και περισσότερο από τις δυνατότητές τους να λαμβάνουν και να μεταδίδουν πληροφορίες, είτε μέσω δορυφόρων είτε μέσω ασύρματων δικτύων. Και αυτό το φαινόμενο θα δυναμώσει με την εμφάνιση συστημάτων infovalorization στο πεδίο της μάχης, όπως αυτό γύρω από το οποίο είναι χτισμένο το γαλλικό πρόγραμμα SCORPION.
Ωστόσο, μόλις η σύγκρουση μεταφερθεί σε ένα βαρύτερο μητρώο, μεταξύ τεχνολογικά προηγμένων κρατών, αυτή η εξάρτηση από τις ανταλλαγές δεδομένων μπορεί να γίνει αδυναμία, ή ακόμα και μέσο εξουδετέρωσης μιας δύναμης, χάρη στις συσκευές παρεμβολής.
Σε αυτόν τον τομέα, η Ρωσία, η οποία έχει αναπτύξει πραγματική δεξιοτεχνία για να εκμεταλλευτεί όσο το δυνατόν καλύτερα όλες τις αδυναμίες και τις ασυνέπειες των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, έχει αναπτύξει νέες συσκευές παρεμβολής τοποθετημένες σε χερσαία οχήματα από το 2005 και συνέχισε να τις βελτιώνει έκτοτε.
Αντίθετα, για τους Δυτικούς, η ανάγκη ήταν πολύ λιγότερο προφανής, ιδιαίτερα λόγω της φύσης των συνεχιζόμενων συγκρούσεων όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ ή το Μάλι, με έναν τεχνολογικά αδύναμο αντίπαλο. Όπως έχει συζητηθεί πολλές φορές εδώ, η Γαλλία, όπως και η πλειονότητα των δυτικών χωρών, είχε υποβιβάσει την υπόθεση του πολέμου μεταξύ κρατών, ή της υψηλής έντασης, στα βιβλία της ιστορίας. Από την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και των Νήσων Paracelles και Spratly από την Κίνα, αυτή η υπόθεση έχει κάνει μια ηχηρή επιστροφή. Έτσι επανήλθαν στις προτεραιότητες εξοπλισμού των δυνάμεων τα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας μικρής εμβέλειας, το πυροβολικό εκτεταμένης εμβέλειας και τα εκσυγχρονισμένα τεθωρακισμένα.
Προφανώς, οι συσκευές παρεμβολής αποτελούν μέρος αυτών των επειγουσών αναγκών και οι στρατοί τώρα επενδύουν σε αυτόν τον τομέα, όπως και ο εξοπλισμός που μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί σε περιβάλλον έντονων παρεμβολών.
Στο μέλλον, η νίκη στο πεδίο της μάχης θα καθοριστεί τόσο από φυσικές όσο και από ηλεκτρομαγνητικές συγκρούσεις.