Ενώ κατασκευάζει άριστης ποιότητας συμβατικά υποβρύχια, όπως τα έργα 636 Kilo και 636.3 Improved Kilo, η ρωσική βιομηχανία αγωνίζεται εδώ και καιρό να κατασκευάσει ένα σύστημα AIP (Air Independent Propulsion), επιτρέποντας στα υποβρύχια να μην χρειάζεται πλέον να ξαναβγαίνουν συχνά στην επιφάνεια για να επαναφορτίζουν τις μπαταρίες τους με τους πετρελαιοκινητήρες τους. Η κατηγορία Lada επρόκειτο να είναι η αιχμή του δόρατος του νέου ρωσικού AIP, αλλά πολλές τεχνικές δυσκολίες οδήγησαν τους σχεδιαστές του να επιστρέψουν στη συμβατική πρόωση.
Σύμφωνα με το πρακτορείο TASS, τα γραφεία σχεδιασμού Malakhit στην Αγία Πετρούπολη ανέπτυξαν επιτέλους τις τεχνολογίες και την τεχνογνωσία που απαιτούνται για να μπορέσουν να σχεδιάστε ένα σύστημα AIP συνδεδεμένο με έναν αεριοστρόβιλο, και να μπορεί να αναλάβει την κατασκευή ενός πρωτοτύπου με επαρκή έλεγχο κινδύνου.
Καθώς οι φάσεις ανάπτυξης, πρωτοτύπων και επικύρωσης της Ρωσίας δεν είναι ιδιαίτερα σύντομες, δεν θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε ρωσικά υποβρύχια εξοπλισμένα με συστήματα AIP πριν από το 2025 ή ακόμα και το 2028. Ωστόσο, μόλις αποκτηθεί η τεχνολογική κυριαρχία, οι νέες ρωσικές μονάδες είναι ήδη ιδιαίτερα διακριτικές , θα αντιπροσωπεύει σημαντικούς αντιπάλους για τα δυτικά ανθυποβρυχιακά συστήματα, ειδικά σε ρηχές θάλασσες, όπως η Βαλτική, η Μαύρη Θάλασσα ή οι παράκτιες περιοχές της Μεσογείου ή στη Βόρεια Θάλασσα.
Υπό αυτές τις συνθήκες, τα συστήματα ακουστικής ανίχνευσης θα είναι αναποτελεσματικά και θα είναι απαραίτητο να επιστρέψουμε σε πιο αρχαία μέσα ανίχνευσης, όπως ο ανιχνευτής μαγνητικής ανωμαλίας. Δεν είμαι σίγουρος ότι το P8, ή ένα ναυτικό Airbus, είναι η καλύτερη πλατφόρμα για αυτού του είδους τις ανάγκες.