Czy drony bojowe zmienią kształt amerykańskiego przemysłu aeronautyki wojskowej?

- Reklama -

Siły Powietrzne USA ujawniły, poprzez informacja prasowa, nazwiska dwóch producentów wybranych do zaprojektowania i zbudowania prototypów pierwszej partii dronów bojowych, które mają towarzyszyć przyszłym NGAD, następcom F-22, a także kilkuset specjalnie przygotowanych F-35A.

Drony te muszą umożliwiać reagowanie na obserwowany i przewidywany rozwój działań wojennych w powietrzu, przy jednoczesnym zachowaniu w miarę możliwości kosztownych i coraz mniej kosztownych samolotów bojowych oraz ich cennych załóg.

Jednak poza rewolucją operacyjną i technologiczną, która nabiera kształtu za Atlantykiem, wraz z pojawieniem się tych dronów przed końcem dekady, wokół tego programu ma miejsce kolejna rewolucja, tym razem przemysłowa. W istocie dwaj wybrani producenci, Anduril i General Atomics, nie należą do pięciu głównych grup obronnych utworzonych w wyniku inicjatywy koncentracyjnej z 5 roku.

- Reklama -

Wielka koncentracja przemysłu obronnego w USA w 1993 roku i jej skutki

Tak naprawdę do 1993 roku amerykańska baza przemysłowa i technologiczna w dziedzinie obronności składała się z około pięćdziesięciu dużych, często wyspecjalizowanych grup. Wraz z zakończeniem zimnej wojny i nieuniknioną restrukturyzacją światowego rynku zbrojeniowego, która do tej pory wspierała dynamikę tego amerykańskiego przemysłu, administracja Clintona podjęła bardzo znaczącą koncentrację w tym sektorze.

F-15 F-16 Irak
W 1991 roku F-15 został zbudowany przez firmę Mc Donnell Douglas, kupioną w 1997 roku przez Boeinga, a F-16 przez firmę General Dynamics, której działalność związaną z samolotami bojowymi kupił w 1993 roku Lockheed Martin.

50 amerykańskich firm obronnych skupionych w 5 głównych grupach

W ten sposób pięćdziesiąt głównych amerykańskich firm obronnych zostało przekształconych w pięć grup strategicznych. Według dzisiejszego obrotu są to Lockheed Martin, RTX (dawniej Raytheon), Boeing, Northrop Grumman i General Dynamics.

Koncentracja ta umożliwiła uczynienie z pięciu głównych amerykańskich graczy światowych liderów przemysłu obronnego. Nawet dzisiaj, choć wyłonili się także główni gracze w Chinach, Europie i gdzie indziej, pozostają oni mocno zakotwiczeni w pierwszej piątce światowych firm z branży obronnej pod względem obrotów.

- Reklama -

Widać zatem, że strategia z 1993 roku została zwieńczona sukcesem poprzez dalsze wzmocnienie wszechobecności amerykańskiego przemysłu obronnego w amerykańskiej strefie wpływów.

Stinger Ukraina
Rakieta ziemia-powietrze Stinger kosztuje obecnie 400 000 dolarów. W 25 r. kosztowało to 000 1990 dolarów. Ogólna inflacja w Stanach Zjednoczonych w latach 1990–2024 wyniesie tylko 240%.

Tym samym w Europie niemal 70% obserwowanych w ostatnich latach wydatków na sprzęt obronny kierowane jest do Stanów Zjednoczonych, choć europejski przemysł obronny bardzo często produkuje sprzęt doskonale konkurencyjny.

Szkodliwy wpływ koncentracji przemysłu z 1993 r. na ceny

Jeśli jednak ta koncentracja przyniosła szczęście amerykańskim przemysłowcom i ich akcjonariuszom, to przyniosła także więcej niż szkodliwe skutki dla armii amerykańskich.

- Reklama -

LOGO metaobrona 70 Drony bojowe | Analiza Obrony | Samolot myśliwski

75% tego artykułu pozostało do przeczytania,
Subskrybuj, aby uzyskać do niego dostęp!

Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
artykuły w pełnej wersjii bez reklam,
od 6,90 €.


Subskrypcja biuletynu

Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień

- Reklama -

Na dalej

PORTALE SPOŁECZNOŚCIOWE

Ostatnie artykuły