Rywalizacja szaleje w Atenach, ponieważ greckie władze ogłosiły, że wybiorą zwycięzcę konkursu na zakup 2+2 nowych fregat przed końcem lata. Kilka dni temu Londyn ogłosił, że jest gotów oddać za darmo 2 fregaty Typ 23, jeśli Ateny pójdą na kompromis na rzecz modelu Arrowhead 140 firmy Babcock, a Fincantieri przedstawił swoją ofertę na bazie FREMM Bergamini w towarzystwie dwóch Maestrale. fregaty klasy i że Holandia zaoferowała swoje dwie fregaty klasy Karel Doorman obok Sigma 11515 HN Damena. Wydaje się, że decyzja nabiera kształtu między tymi 3 ofertami a ofertą Naval Group na podstawie FDI Belh@rra i transfer dwóch fregat typu 70, D646 Latouche Tréville do zwalczania okrętów podwodnych i D615 Jean Bart do obrony przeciwlotniczej. Na papierze oferty wydają się zrównoważone, ale oferta francuska wydaje się nieco obniżona ze względu na wiek statków zastępczych i cenę BIZ odpowiadającą cenie FREMM za znacznie bardziej zwarty statek. W rzeczywistości prasa grecka, a zwłaszcza opinia publiczna kraju, są bardzo podzielone co do modelu i oferty, którą należy zachować, z czasami uproszczonymi siatkami czytania i bardzo przybliżonymi danymi zebranymi w sieciach społecznościowych.
To jest powód, dla którego pułkownik Greckich Sił Powietrznych Konstantinos Zikidis napisał 3 artykuły, aby obiektywnie i rzeczowo porównać możliwości konkurencyjnych statków, a dokładniej w kluczowym obszarze systemów obrony przeciwlotniczej i przeciwlotniczej. . Grecki oficer, zresztą bardzo szanowany na Półwyspie Greckim jako inżynier lotnictwa i za swoje liczne pisma, porównał w ten sposób 3 kluczowe elementy urządzenia proponowanych fregat: radar, system pionowego startu i same pociski. A wnioski są jasne: czy to radar Sea Fire 500 firmy Thales, VLS SYLVER firmy Naval Group, czy pociski Aster 15/30, Mica VL, VT1 i MdCN firmy MBDA i Thales, wszystkie przewyższają osiągi ich odpowiedniki, w które wyposażone są okręty włoskie, amerykańskie, holenderskie, niemieckie lub brytyjskie oferowane Grecji w ramach tego kontraktu.
Tak więc w pierwszym artykule opublikowanym naukowo, Panagiotis Touzopoulos, inżynier lotnictwa i pułkownik Zikidis przeanalizowała porównawczą wydajność radarów LW08, DA08, MW08, TRS-4D i SeaFire 500 do wykrywania i monitorowania kilku rodzajów celów w zależności od różnych scenariuszy walki, a w szczególności do wykrywania celów o niskim ekwiwalencie radarowym, takich jak pocisk przeciwokrętowy Roketsan Atmaca, który stanowi wyposażenie nowych korwet Ada tureckiej marynarki wojennej. Podczas gdy wiele osób w Grecji uważało Seafire za ekwiwalent TRS-4D, analizy pokazują, że tak nie jest i że francuski radar wyraźnie przekracza, zwłaszcza w przypadku niewidzialnych celów, możliwości swoich konkurentów we wszystkich obszarach lotu. . Zdolność ta jest decydująca na więcej niż jeden sposób: nie tylko pozwala fregatie jak najszybciej wykryć wymierzone w nią zagrożenie, oferując dłuższe ramy czasowe na uporanie się z nim z odpowiednią reakcją, a tym samym bez niepotrzebnego marnowania amunicji, ale także umożliwia wykrywanie zagrożeń atakujących inne cele wystarczająco wcześnie, aby móc zainicjować przechwycenie, co jest znacznie trudniejsze w przypadku innych radarów, z bardzo małymi lub nieistniejącymi oknami przechwycenia w tego typu scenariuszu.
Pozostała część tego artykułu jest przeznaczona tylko dla subskrybentów
Wykonanie odcisków ucha jest konieczne, abyśmy mogli stworzyć Twoje monitory Klasyczne subskrypcje zapewnić dostęp do
wszystkie artykuły bez reklam, od 1,99 €.
Subskrypcja biuletynu
Zarejestruj się na Biuletyn dotyczący metaobrony otrzymać
najnowsze artykuły o modzie codziennie lub co tydzień