در حالی که مقامات سوئیسی عملکرد و ویژگی‌های دستگاه‌هایی را که برای جایگزینی F5 و F18 رقابت می‌کنند ارزیابی می‌کنند، هر سازنده با حمایت کشور مبدأ خود، سعی می‌کند نقاط قوت پیشنهاد خود را برجسته کند. در این گرداب اطلاعاتی، گاهی اوقات دشوار است که همه چیز را مرتب کنیم و به طور عینی تعیین کنیم که کدام هواپیما به بهترین وجه با نیازهای نیروی هوایی سوئیس برای 40 سال آینده مطابقت دارد. برای انجام این کار، ما هر دستگاه و هر پیشنهاد مرتبط را با استفاده از یک شبکه تجزیه و تحلیل از 10 معیار عینی ارزیابی خواهیم کرد و به جنبه های عملیاتی، فنی و سیاسی هر پیشنهاد می پردازیم. بنابراین ما پیشنهاد سوئدی SAAB را با JAS 39 E/F Gripen، The Dassault مطالعه خواهیم کرد. Rafale F4 فرانسوی، Typhoon از Eurofighter، Boeing A/F 18 Super Hornet و Lockheed-Martin F35A.
1- قابلیت مانور دستگاه
سوئیس یک تئاتر بسیار خاص برای اعمال برتری هوایی و پشتیبانی هوایی احتمالی است. هر کسی که تا به حال این شانس را داشته است که مهارت خلبانان سوئیسی Mirage III یا F5 را در حال پرواز در کوه های خود ببیند، از این موضوع متقاعد خواهد شد. بنابراین، مانورپذیری یک عامل ضروری برای یک هواپیمای جنگی در سوئیس است، هواپیما باید در یک محیط بسیار کوهستانی و بسیار پیچیده، اغلب نزدیک قله ها، عمل کند. در این منطقه دو دستگاه با قابلیت مانور در ارتفاع کم و متوسط نزدیک به زمین مشخص می شوند. Rafale، کسب نمره 5. The Typhoon که در ابتدا برای ارتفاع بالا طراحی شده است، قدرت مانور آن در ارتفاع کم و متوسط کمتر است، مانند F18 که از طراحی هوانوردی یوروکارنارد که مانور پذیرتر است، بهره ای نمی برد، امتیاز 4 را کسب می کند. F35 هواپیما نیست. مانور، برای این طراحی نشده است و عملکرد آن در این زمینه کمتر از F16 است. او دارای رتبه 2 است.
و 2 عدد میکا IR دفاع شخصی.
2- روستایی بودن
75 درصد از این مقاله برای خواندن باقی مانده است،
برای دسترسی به آن مشترک شوید!
لس اشتراک های کلاسیک دسترسی به
مقالات در نسخه کامل خود، و بدون تبلیغات,
از 6,90 €.
اشتراک خبرنامه
ثبت نام برای خبرنامه متا دفاع برای دریافت
آخرین مقالات مد روزانه یا هفتگی