Πέρα από τη δυσαρέσκεια που προκάλεσε στη Γαλλία, μετά την ακύρωση της σύμβασης SEA 1000, το πρόγραμμα SSN AUKUS, στην καρδιά του πρώτου πυλώνα της συμμαχίας AUKUS που συγκεντρώνει την Αυστραλία, τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν αντικείμενο πολλών ερωτημάτων, ιδιαίτερα στην Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, από την έναρξή του.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στο αμερικανικό Κογκρέσο, όπου πολλά μέλη με επιρροή των επιτροπών Άμυνας της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων έχουν εκφράσει ορισμένες αμφιβολίες σχετικά με τη βιωσιμότητα ή την αποτελεσματικότητα αυτού του προγράμματος, ιδιαίτερα στην τρέχουσα περίοδο έντασης.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι που η Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου, ένας από τους δύο ανεξάρτητους οργανισμούς ελέγχου και επικύρωσης του Αμερικανικού Κογκρέσου, μόλις δημοσίευσε μια έκθεση που είναι, τουλάχιστον, κρίσιμη για αυτό το πρόγραμμα SSN-AUKUS, τους τρόπους λειτουργίας του και ο τρόπος με τον οποίο διαπραγματεύτηκε, ανακοινώθηκε και στη συνέχεια επικυρώθηκε.
περίληψη
Το πρόγραμμα SSN AUKUS εγείρει όλο και περισσότερα ερωτήματα όσον αφορά το κόστος και τον προγραμματισμό του.
Από την αρχική του ανακοίνωση το 2021 από τους Τζο Μπάιντεν, Μπόρις Τζόνσον και Σκοτ Μόρισον, το πρόγραμμα SSN AUKUS, το οποίο θα εξοπλίσει το Βασιλικό Ναυτικό της Αυστραλίας με οκτώ υποβρύχια πυρηνικής επίθεσης ή SSN, έχει προκαλέσει πολλές ερωτήσεις από Αμερικανούς βουλευτές.
Έτσι, το 2023, δύο εκθέσεις από ανεξάρτητους φορείς που συνδέονται με το Κογκρέσο, είχε θέσει αρκετά ερωτήματα, τα οποία έμειναν αναπάντητα, σχετικά με το πρόγραμμα SSN AUKUS, τη βιωσιμότητά του και τη Γένεσή του. Το πρώτο, που παρήχθη από το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, ή CBO, επικεντρώθηκε στη βιωσιμότητα του βιομηχανικού σχεδίου του Ναυτικού των ΗΠΑ για τα επόμενα χρόνια, και ειδικότερα στο κόστος και το πρόσθετο κόστος, που δημιουργείται από την παραγωγή της κατηγορίας 3 έως 5 SSN επιπλέον Βιρτζίνια για να αντικαταστήσει τόσα πλοία που πουλήθηκαν στην Αυστραλία.
Η δεύτερη έκθεση, αυτή τη φορά που συντάχθηκε από την Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου, ή CRS, αμφισβήτησε τη δέσμευση του Ναυτικού των ΗΠΑ να αυξήσει την παραγωγή SSN σε 2,33 πλοία ετησίως έως το 2030, το όριο που καθορίστηκε από το Κογκρέσο, για να επιτραπεί η πώληση αμερικανικών SSN της Βιρτζίνια στην Αυστραλία από το 2032 έως το 2036.
Παρά αυτές τις ερωτήσεις που προέρχονταν από οργανώσεις ανεξάρτητες από το Κογκρέσο, το πρόγραμμα SSN AUKUS συνέχισε στην ίδια τροχιά που είχε αρχικά ανακοινωθεί, ενώ τα στελέχη των τριών ενδιαφερόμενων χωρών δεσμεύτηκαν για άλλη μια φορά να του δώσουν ουσία, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που είχε υποσχεθεί.
Η Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου δημοσιεύει βιτριολική έκθεση για το πρόγραμμα SSN AUKUS
Ένα χρόνο αργότερα, είναι για άλλη μια φορά το CRS που περνάει στην επίθεση σε αυτό το θέμα, με τη δημοσίευση μιας νέας ενημέρωσης του το συνοπτικό έγγραφό του σχετικά με την παραγωγή SSN κατηγορίας Βιρτζίνια, στον πρώτο πυλώνα της συμμαχίας AUKUS, και στο πρόγραμμα SSN AUKUS.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)
Εδώ είναι το συμπέρασμα μιας εξέλιξης που βρέθηκε στο διαδίκτυο σχετικά με τον αντίκτυπο της δράσης του Τραμπ στο aukus.
«Εν ολίγοις, το μέλλον της AUKUS υπό την κυβέρνηση Τραμπ παραμένει αβέβαιο. Ενώ τα κοινά συμφέροντα για την ασφάλεια στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού θα μπορούσαν να διατηρήσουν τη συμφωνία, οι μονομερείς και απρόβλεπτες τάσεις του Τραμπ θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντικές αλλαγές ή ακόμη και σε μερική ή πλήρη απεμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών από τη στρατηγική εταιρική σχέση. Αυτό θα αποδυνάμωνε όχι μόνο την AUKUS, αλλά και τις δυτικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης επιρροής της Κίνας σε αυτή τη βασική περιοχή.
Τι πιστεύεις. Ειλικρινά.
Συμφωνώ μαζί σου ότι ο Τραμπ είναι απρόβλεπτος και θα μπορούσε κάλλιστα να ακυρώσει την πώληση μεταχειρισμένων αμερικανικών SNA και να αφήσει τους Άγγλους να συνεννοηθούν με τους Αυστραλούς για το μέλλον. Στην ιστορία, οι Κ... θα είναι φυσικά οι Αυστραλοί που μπορεί να δουν το πρώτο τους υποβρύχιο γύρω στο 2045 ή όχι…
Λοιπόν, εν τω μεταξύ τα υποβρύχια μας πωλούνται κατά 1/2 δωδεκάδα και κατασκευάζονται στο σπίτι.
φρέσκα νέα 🙂
https://www.lavoixdunord.fr/1530412/article/2024-12-05/l-australie-devrait-planifier-l-acquisition-de-sous-marins-suffren-vers-un
Αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί το 2021. Επιπλέον, η Naval Group είχε μια πρόταση με αυτή την έννοια στην Αυστραλία. Αλλά την είχαν απορρίψει.
Πολιτικά, μια τέτοια αλλαγή πορείας θα ήταν ακατανόητη από την πλευρά των ίδιων των Αυστραλών και απαράδεκτη από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ναι, υπάρχουν διαυγείς Αυστραλοί που βλέπουν το πρόβλημα του SSN-AUKUS και το προβλέπουν. Αλλά αυτού του είδους οι ανακοινώσεις στοχεύουν μόνο να δημιουργήσουν buzz. Δεν είναι σοβαρό.
Αυτό το αμερικανικό αρχείο ανάλυσης επιβεβαιώνει όλες τις επικρίσεις που διατύπωσε ο Fabrice Wolfστ για χρόνια.
Μπορούμε να συγχαρούμε τον Φαμπρίς, αλλά πάνω από όλα θα ήθελα να συγχαρώ τον αμερικανικό πραγματισμό. Σπάνιες είναι οι χώρες όπου τολμάμε να πάρουμε τα πραγματικά μαθήματα από μια βιαστική απόφαση.
Τώρα, μεταξύ αυτού και του NGAD, τα αμερικανικά μεγάλα προγράμματα εξοπλισμού γίνονται όλα δυσανάγνωστα την κρίσιμη στιγμή που πρέπει να επανεκκινήσουν οι γραμμές παραγωγής. Μπορεί να γίνει δραματικό...
Αυτό σαφώς δεν είναι η προτεραιότητά τους για τα επόμενα 2/3 χρόνια. Οι στρατοί των ΗΠΑ επικεντρώνονται σήμερα στη βελτίωση της διαθεσιμότητας εξοπλισμού, στην εκπαίδευση δυνάμεων, στη σκλήρυνση των υποδομών και στον εκσυγχρονισμό της αμυντικής βιομηχανίας. Βλέπουμε, στις προτεραιότητες του προϋπολογισμού του 2025, ότι παίρνουν πολύ σοβαρά το ρίσκο για το 2027/2028.
Τούτου λεχθέντος, είναι αλήθεια ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, και ειδικά το Κογκρέσο, έχουν ελευθερία έρευνας και δημοσίευσης, την οποία μπορούμε να ζηλέψουμε, σε θέματα άμυνας.
Απάντηση στον Fabrice. Οι Βρετανοί θα πρέπει ακόμα να επιλύσουν τα προβλήματα που βάζουν το SM τους στο εδώλιο πριν αναπτύξουν ένα πρόγραμμα κατασκευής με τους Αυστραλούς που δεν θα τους βοηθήσουν με κανέναν τρόπο λόγω της έλλειψης εμπειρίας τους σε αυτόν τον τομέα. Το Bojo δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εγγύηση για μια κερδοφόρα συναλλαγή. Ειλικρινά.
Χειρότερο από αυτό: στην υπόθεση που αναφέρθηκε, θα μπορούσαμε να αμφιβάλλουμε για την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών στους Βρετανούς Ποσειδώνες. Ως εκ τούτου, θα ήταν απαραίτητο, γρήγορα, να μεταφερθούν τα βρετανικά SSBN στο M51.
Ειλικρινά σε αυτό το επίπεδο, δεν θα εκπλαγώ αν μάθαινα σε λίγα χρόνια ότι όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα ενός σχεδίου επιρροής που πραγματοποιήθηκε προσεκτικά από τους Κινέζους. Αυτό θα τους επέτρεπε να αποδυναμώσουν τις ΗΠΑ και την Αυστραλία σημαντικά και αποτελεσματικά από επιχειρησιακή, βιομηχανική και διπλωματική σκοπιά για τη δυσαρέσκεια που δημιουργήθηκε με τη Γαλλία.
Φυσικά δεν έχω τίποτα να το υποστηρίξω, είναι απλώς μια προσωπική εικασία.
Ίσως στο μέλλον να θυμόμαστε αυτή την υπόθεση ως την εξήγηση μιας αμερικανικής ήττας λίγα χρόνια αργότερα στην Ταϊβάν (κακώς, αφού η ιστορία δεν είναι μονοαιτιώδης, αλλά μας αρέσει να έχουμε ακριβείς ημερομηνίες αναφοράς)
Συμφωνώ ότι πρέπει να πάμε «πέρα από την αγανάκτηση» και να αναλογιστούμε ψυχρά και πραγματισμό, χωρίς «προκατάληψη», την πραγματικότητα μιας δεδομένης γεωπολιτικής κατάστασης.
Αλλά θα ήταν λάθος να δούμε τη δυσαρέσκεια ως τίποτε άλλο από ένα απλό σκούρο ή την οξυμένη έκφραση της μελανιασμένης εθνικής υπερηφάνειας.
Θα ήθελα να συστήσω να διαβάσετε το έργο του ιστορικού Marc Ferro, με τίτλο «Resentment in History», το οποίο δείχνει τον βαθμό στον οποίο η δυσαρέσκεια, ιδιαίτερα μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας, ή Γαλλίας και Ηνωμένου Βασιλείου, ή Γαλλίας και Αλγερίας, είναι μια σημαντική επεξήγηση παράγοντα σε ιστορικά γεγονότα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η «αυστραλιανή υπόθεση» δεν είναι μια εμπορική ή συμβατική δυσκολία, αλλά αποκαλύπτει το όραμα που έχουν οι Αγγλοσάξονες για τη Γαλλία και τη συμπεριφορά που θα έπρεπε να υιοθετηθεί απέναντί της, ξανά με την πάροδο του χρόνου.
Οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αυστραλία έδειξαν τι μπορούν να κάνουν τα μέλη της Λέσχης των Πέντε για (εναντίον) ενός «φίλου» και ενός «συμμάχου»
Δεν χρειάζεται να βασίζεστε σε αυτά σε περίπτωση σύγκρουσης
Μόνο η «ιδιαιτερότητα» της εκτελεστικής εξουσίας εκείνη την εποχή οδήγησε στη σοβαρότητα των πράξεων που διαπράχθηκαν κατά της Γαλλίας να αμβλύνονται, να αγνοούνται και να ευφημίζονται.
Είναι προφανές ότι η Naval Group δεν θα σπαταλήσει σπάνιο και ακριβό ανθρώπινο δυναμικό σε μια ψευδοδιαπραγμάτευση στον Καναδά, τα αποτελέσματα της οποίας έχουν ήδη αποφασιστεί στην Ουάσιγκτον
Ας μην προσθέτουμε γελοιοποίηση στην έλλειψη αξιοπρέπειας: λίγες θέσεις εντός του ΝΑΤΟ δεν δικαιολογούν το ξεπούλημα της ψυχής ενός έθνους χιλιάδων ετών.
Φαίνεται ότι συμφωνήθηκε ότι τα SNA του ΗΒ θα πρέπει να κατασκευαστούν στην Αυστραλία. Η Naval Group είχε «τολμήσει» να εκφράσει αμφιβολίες για την ικανότητα να έχει ένα δίκτυο Αυστραλών υπεργολάβων ικανών να συνεργαστούν στην κατασκευή της κλάσης Attack, κάτι που είχε δημιουργήσει διαμάχες. Αυτή η διαμάχη, συν αυτή που φαίνεται να δημιουργείται για την κατασκευή των φρεγατών Hunter στην Αυστραλία, συν αυτή που επίσης φαίνεται να δημιουργείται για το νέο περιπολικό σκάφος Arafura, που κατασκευάστηκε στην Αυστραλία…. Έχουν πραγματικά οι Αυστραλοί δεξιότητες στην κατασκευή πολεμικών πλοίων; Δεν θα ήταν λίγο υπερβολή η κατασκευή του SNA στην Αυστραλία, έστω και καθαρά βρετανικού σχεδιασμού;
δεν έχουν ικανότητες και κανένα διαθέσιμο ναυτικό οπλοστάσιο. Ξεκινούν από το μηδέν και γι' αυτό το Barracuda ήταν τόσο ακριβό να το φτιάξεις στο σπίτι.
Δίστασα για πολύ καιρό, αλλά μου φαίνεται ότι σε αυτή την ιστορία, θα υπάρχει μόνο KAUKUS😉
Προς το παρόν, οι Βρετανοί δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Συγκεντρώνουν επιδοτήσεις από την Αυστραλία και τις ΗΠΑ για να αναπτύξουν τα NG SSN τους, να ξέρουν ότι θα πουλήσουν τουλάχιστον 3 AUKUS SSN στην Αυστραλία και δεν τους κοστίζει απολύτως τίποτα... Να θυμάστε ότι αυτό το έργο το φαντάστηκε ο Boris Johnson.
Προτείνω στον Boris Jonshon να σηκώσει τα μανίκια του και να αρχίσει αμέσως να κατασκευάζει τα περίφημα υποβρύχια του Aukus. Ελπίζω μόνο να μην επιστρέψουμε στην Αυστραλία μετά το στρεβλό χτύπημα που έκαναν στον Ναυτικό Όμιλο.