Το 29 Ιουλίου, η Επιτροπή Εθνικής Άμυνας του Αμερικανικού Κογκρέσου, δημοσίευσε τη νέα της έκθεση, ένα γεγονός που περίμενε καιρό το Πεντάγωνο και οι Αμερικανοί βουλευτές, καθώς η προηγούμενη έκδοση της έκθεσης, που χρονολογείται από το 2018, είχε συμβάλει σε μια σημαντική αλλαγή στην τροχιά όσον αφορά τις αμερικανικές αμυντικές επενδύσεις.
Όπως θα περίμενε κανείς, η έκδοση του 2024 αυτής της έκθεσης παρουσιάζει, τουλάχιστον, μια ανησυχητική εικόνα της εξέλιξης της παγκόσμιας γεωπολιτικής κατάστασης, επισημαίνοντας, ειδικότερα, τις αυξανόμενες απειλές από την Κίνα και τη Ρωσία, καθώς και από Το Ιράν και η Βόρεια Κορέα, οι παραδοσιακοί «Συνήθεις ύποπτοι» της αμερικανικής διεθνούς πολιτικής τα τελευταία χρόνια.
Ωστόσο, αυτή τη φορά η έκθεση προχωρά πολύ περισσότερο από μια απλή έκκληση για περισσότερη χρηματοδότηση για τον αμερικανικό στρατό. Πράγματι, με το επιχείρημά του, αλλά και με τον τόνο που χρησιμοποιείται, σκιαγραφεί μια εικόνα τουλάχιστον ανησυχητική, βραχυπρόθεσμα, ως προς την ικανότητα που έχουν και θα έχουν οι αμερικανικοί στρατοί να περιορίσουν αυτές τις απειλές, και ζητεί μια ταχεία συνειδητοποίηση, ακολουθούμενη από μια βαθιά αμφισβήτηση, των Ηνωμένων Πολιτειών, των στρατών τους και του πληθυσμού τους, για να σταματήσει αυτή η θανατηφόρα τροχιά, ή παρουσιάζεται ως τέτοια.
Ενώ αυτή η έκθεση δημοσιεύεται λίγους μήνες πριν από τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, και ορισμένοι απόηχοι υποδηλώνουν ότι υπάρχουν πειρασμοί, ιδιαίτερα στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικανών, για επιστροφή σε μια μορφή απομονωτισμού, που συνοδεύεται από μείωση των αμυντικών προϋπολογισμών, μπορούμε να σκεφτούμε ότι Το περιεχόμενο έχει σχεδιαστεί για να προκαλέσει ευαισθητοποίηση και αντίδραση απέναντι σε μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική ισχύ.
Έτσι, είναι η έκθεση του 2024 της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας, που σήμερα γίνεται πρωτοσέλιδο σε ολόκληρο τον πλανήτη, όσο στενάχωρη κι αν είναι, υπερβολικά ανησυχητική, για εγχώριους πολιτικούς σκοπούς ή είναι ένα αντικειμενικό και σχετικό πορτρέτο της κατάστασης που αναδυόμενες;
περίληψη
Μια έκθεση που αναμενόταν σε ένα πλαίσιο εντάσεων χωρίς αντίστοιχη τα τελευταία 40 χρόνια
Δημιουργήθηκε το 2017 από την κοινή βούληση του γερουσιαστή John McCain και του στρατηγού James Mattis, τότε Υπουργού Άμυνας στην κυβέρνηση Τραμπ, η Εθνική Επιτροπή Άμυνας είναι δικομματική προέλευση του Αμερικανικού Κογκρέσου, συγκεντρώνοντας γερουσιαστές και εκπροσώπους και από τα δύο σώματα, καθώς και εμπειρογνώμονες πολιτικών και στρατιωτικών, με στόχο να παρέχουν μια αντικειμενική και χωρίς πίεση ματιά στην εξέλιξη των γεωπολιτικών απειλών, καθώς και στην αποτελεσματικότητα των στρατών και της αμυντικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών, να απαντήσουν.
Η πρώτη του έκθεση, η οποία χρονολογείται από το 2018, σχεδίασε έτσι μια εικόνα χωρίς τεχνητό, επισημαίνοντας τις αντίθετες τροχιές αυξανόμενων απειλών στον κόσμο, ιδίως συνδεδεμένες με την άνοδο της ισχύος των κινεζικών και ρωσικών στρατών, καθώς και με τις απειλές του Ιράν και της Βόρειας Κορέας, που παρατηρήθηκαν τα τελευταία δέκα χρόνια, τότε που, την ίδια στιγμή, η αμερικανική αμυντική προσπάθεια, σε σταθερά δολάρια, είχε χάσει το 25% του ποσού της.
Αυτή η έκθεση έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αντιστροφή της τάσης που παρατηρήθηκε από το 2019 στην αμερικανική αμυντική προσπάθεια, μια προσπάθεια που συνεχίστηκε καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας του Τζο Μπάιντεν στους Δημοκρατικούς.
Στην πραγματικότητα, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες απέχουν λίγους μήνες από μια σημαντική εκλογική προθεσμία και οι παγκόσμιες εντάσεις βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η νέα έκθεση της Επιτροπής Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ ήταν πολύ αναμενόμενη. Και το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι δεν διέψευσε τις προσδοκίες.
Η Επιτροπή Εθνικής Άμυνας του Κογκρέσου των ΗΠΑ συντάσσει έναν πολύ ανησυχητικό κατάλογο απειλών και αμερικανικών στρατιωτικών δυνατοτήτων για να απαντήσει σε αυτές.
Πράγματι, αυτή η έκθεση συγκεντρώνει δύο ευρήματα που είναι, τουλάχιστον, ανησυχητικά. Πρώτον, αναλύει την εξέλιξη των απειλών για τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι τροχιές του εκσυγχρονισμού και της ανόδου της ισχύος των ρωσικών, και ιδιαίτερα των κινεζικών, στρατών επισημαίνονται ευρέως, όπως και η προθεσμία του 2027, που χρησιμοποιείται πλέον ως βασικός δείκτης στη μεταμόρφωση της ισορροπίας δυνάμεων στον Ειρηνικό όπως στην Ευρώπη.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)
Γεια σας,
Ως συνήθως, σαφής, ενδιαφέρουσα και στοχαστική ανάλυση.
Σας ευχαριστώ για να σας
Cordialement
SB
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ)