Το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων θέλει να συν-αναπτύξει το Rafale F5 με το «Club Rafale Για το 2030

Εάν, κατά την αρχική του παρουσίαση, ο νέος Γαλλικός Νόμος περί Στρατιωτικού Προγραμματισμού 2024-2030 μπορούσε να φανεί βαρετός και χωρίς έμφαση, επεκτάθηκε σημαντικά κατά τις κοινοβουλευτικές συζητήσεις, τόσο λόγω τροπολογιών που προέρχονταν από τους ίδιους τους βουλευτές, μόνο μέσω τροπολογιών και διευκρινίσεων που έγιναν από το ίδιο το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα γύρω από το πρόγραμμα Rafale F5.

Έτσι επιβεβαιώθηκαν αρκετά βασικά προγράμματα, όπως το αεροπλανοφόρο νέας γενιάς, ενώ το κονδύλι του προϋπολογισμού ενοποιήθηκε στα 413 δισ. ευρώ και το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων άνοιξε το δρόμο σε άλλες ευκαιρίες. , όπως ένα δεύτερο αεροπλανοφόρο ή υποβρύχια drones μάχης.

Le Rafale έχει επίσης λάβει μεγάλη προσοχή. Έτσι, πριν από λίγες ημέρες ενώπιον της Εθνοσυνέλευσης, το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων παρουσίασε μια τροπολογία με στόχο τη ρύθμιση των εξελίξεων του προγράμματος, ιδίως της έκδοσης F5 που πρέπει να έχει ανανεωμένες δυνατότητες όσον αφορά τη συγχώνευση δεδομένων, αλλά και νέες δυνατότητες. όπως η καταστολή της αντιαεροπορικής άμυνας του αντιπάλου, και ιδιαίτερα αυτή της εξέλιξης παράλληλα μαχητικά drones που αναπτύχθηκαν από το πρόγραμμα Neuron.

Ωστόσο, εάν αυτή η τροπολογία διευκρίνιζε ότι το έργο του Rafale Το F5 και το μαχητικό του drone επρόκειτο να ξεκινήσουν και να συνεχίσουν το επόμενο LPM, όλοι, συμπεριλαμβανομένου του Διευθύνοντος Συμβούλου της Dassault Aviation, οραματίζονταν να τεθούν σε υπηρεσία γύρω στο 2035.

Ερωτηθείς για αυτό το θέμα από τα μέλη της επιτροπής της Γερουσίας για τις ένοπλες δυνάμεις και τις διεθνείς υποθέσεις, ο υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων Sebastien Lecornu παρουσίασε χθες ένα χρονοδιάγραμμα, αλλά και μια προγραμματική προσέγγιση, πολύ πιο φιλόδοξη.

Έτσι, σύμφωνα με τον υπουργό, δεν είναι μέρος αλλά όλη η εργασία Ε&Α για να γεννηθεί η Rafale Το F5 και το μαχητικό drone που προέρχεται από το Neuron, το οποίο θα παραχθεί στο μελλοντικό LPM 2024-2030, το οποίο προϋποθέτει, όπως επιβεβαίωσε ρητά, ότι οι δύο συσκευές θα τεθούν σε λειτουργία το 2030, ή τουλάχιστον στην αρχή του LPM ακολουθώ.

Αυτή η δήλωση, προφανώς κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτη, δεν είναι η μεγαλύτερη έκπληξη αυτής της ακρόασης του Υπουργού. Πράγματι, για την ανάπτυξη των νέων συσκευών, και τη χρηματοδότησή τους, ο Υπουργός προτίθεται να ζητήσει «η Λέσχη Rafale », δηλαδή οι σημερινοί (Αίγυπτος, Κατάρ, Ινδία, Ελλάδα) και μελλοντικοί (Ινδονησία, Κροατία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα) χειριστές της συσκευής, να συμμετάσχουν σε αυτή την κρίσιμη εξέλιξη του προγράμματος.

Εάν, προς το παρόν, αυτό είναι πιθανώς μόνο ένα πιθανό άνοιγμα που αναφέρεται από τον Sebastien Lecornu, αυτή η ανακοίνωση αντιπροσωπεύει αναμφίβολα μια βαθιά αλλαγή στο παράδειγμα γύρω από το πρόγραμμα Rafale, και γενικότερα του τρόπου με τον οποίο η Γαλλία οραματίζεται τώρα τις σχέσεις που σκοπεύει να διατηρήσει με τους χειριστές των οπλικών της συστημάτων.

Πράγματι, παραδοσιακά, η Γαλλία χωρίζει τους πελάτες του αμυντικού εξοπλισμού της σε δύο ασθενώς πορώδεις κατηγορίες. Από τη μία πλευρά, υπάρχουν οι εταίροι, οι πιο συχνά στενές ευρωπαϊκές χώρες με τις οποίες ο εξοπλισμός συμπαράγεται, όπως συμβαίνει με το Ηνωμένο Βασίλειο στον τομέα των πυραύλων και του υποθαλάσσιου πολέμου, τη Γερμανία και την Ισπανία στον τομέα της μαχητικά αεροσκάφη και άρματα μάχης ή η Ιταλία στο ναυτικό πεδίο και οι πύραυλοι εδάφους-αέρος.

Οι άλλοι είναι πελάτες χρηστών, με τους οποίους είναι δυνατή η συνεργασία σε ad hoc βάση, αλλά σχεδόν ποτέ δεν ερωτώνται ή δεν συμβουλεύονται ούτε καν όταν πρόκειται για την αναβάθμιση του εξοπλισμού που βρίσκεται σε υπηρεσία στους γαλλικούς στρατούς.

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο