Πυροβολικό μεγάλου βεληνεκούς: οι Γάλλοι το σκέφτονται, οι Γερμανοί βιομήχανοι το προεξοφλούν

Το πυροβολικό μεγάλης εμβέλειας έχει γίνει ένα κρίσιμο επιχειρησιακό ζήτημα για τους σύγχρονους στρατούς, Η αποτελεσματικότητά του σε συγκρούσεις υψηλής έντασης έχει αποδειχθεί ευρέως στην Ουκρανία. Και στον τομέα αυτό, τα σύγχρονα συστήματα, όπως τα HIMARS της αμερικανικής Lockheed-Martin ή τα ρωσικά Tornado S and G, παρέχουν σημαντική προστιθέμενη αξία σε σχέση με παλαιότερα συστήματα, ιδίως λόγω της ακρίβειας καιαπαράμιλλη γκάμα με συστήματα προηγούμενης γενιάς.

Στη Δύση, μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν αποδεδειγμένη τεχνογνωσία στον τομέα, οι τελευταίες είχαν αναπτύξει το M270 MRLS το οποίο τέθηκε σε λειτουργία το 1980 ως απάντηση στα σοβιετικά Grad και Smerch. Και μάλιστα, αρκετοί στρατοί του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ομοσπονδιακής Γερμανίας, της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και της Ιταλίας, της Ολλανδίας, της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Νορβηγίας, εξοπλίστηκαν στη δεκαετία του '80 αυτής της συσκευής, επιτρέποντας την επίτευξη στόχων έως και 45 χλμ. με πιθανό κυκλικό κενό περίπου δέκα μέτρων και σημαντικές καταστροφικές ικανότητες.

Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, και πιο συγκεκριμένα η Γαλλία, είχαν ωστόσο την τεχνογνωσία να αναπτύξουν παρόμοιες συσκευές. Ωστόσο, η κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ και η δραστική μείωση των μορφών και των προϋπολογισμών των ευρωπαϊκών στρατών, δεν επέτρεψαν στους Γάλλους μηχανικούς να ξεκινήσουν αυτό το μονοπάτι. Απέναντι από τον Ατλαντικό, από την άλλη πλευρά, ο στρατός των ΗΠΑ άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του '90 την ανάπτυξη ενός αντικαταστάτη για το M270.

Προοριζόμενη να είναι πιο κινητή και πιο εύκολα προβαλλόμενη από το βαρύ M270 και τους 25 τόνους του στη μάχη, η νέα συσκευή επρόκειτο επίσης να οπλιστεί με νέους πυραύλους με αυξημένη εμβέλεια και ακρίβεια. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η Lockheed-Martin ανέπτυξε το M142 HIMARS, το οποίο ήταν τοποθετημένο σε φορτηγό 6×6 και όχι σε σχήμα παραλίας, και το οποίο έφτασε μόνο τους 16 τόνους στην κλίμακα, επιτρέποντάς του να μεταφερθεί αεροπορικώς εάν χρειαστεί.

Ωστόσο, θα χρειαστεί να φτάσει το 2010 για το M142 να τεθεί σε υπηρεσία στον στρατό των ΗΠΑ, μετά στο Σώμα Πεζοναυτών και στην Εθνική Φρουρά. Παρά την αποτελεσματικότητα του συστήματος που αποδείχθηκε στο Αφγανιστάν και στη συνέχεια στη Συρία, Μόνο το 2018 μια πρώτη ευρωπαϊκή χώρα θα παραγγείλει το HIMARS, στην προκειμένη περίπτωση η Ρουμανία για 54 μονάδες.

Την ίδια στιγμή, πολλοί ευρωπαϊκοί στρατοί έθεταν στο ράφι τα M270 τους, όπως η Νορβηγία, η Δανία και η Ολλανδία, ενώ άλλοι ανέβαλαν τον εκσυγχρονισμό τους, όπως η Μεγάλη Βρετανία. Όλοι οι Ευρωπαϊκοί Στρατοί που διατηρούσαν το M270 στο απόθεμά τους μείωσαν σημαντικά το προσωπικό τους, όπως η Γαλλία που μείωσε τον στόλο της σε μόλις 13 αντίγραφα εντός του Συντάγματος Πυροβολικού 1ᵉʳ, από τα οποία ωστόσο 7 ή 8 θα ήταν αποτελεσματικά επιχειρησιακά.

Επιπλέον, ακόμη κι αν η Γαλλία εκσυγχρονίσει τα συστήματά της στο πρότυπο LRU και η Bundeswehr στο Mittleres Artillerieraketensystem (ΒΙ ΜΑΡΤΙΟΣ), θεωρούνται απαρχαιωμένα εδώ και αρκετά χρόνια, ειδικά μπροστά στους νέους ρωσικούς εκτοξευτές πολλαπλών πυραύλων όπως ο Tornado. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε ως αποτέλεσμα ηλεκτροσόκ σε αυτόν τον τομέα στην Ευρώπη και πέραν αυτής, αφού τουλάχιστον τέσσερις νέοι πελάτες για το M142 Himars έχουν δηλώσει τους εαυτούς τους, οι τρεις χώρες της Βαλτικής και η Πολωνία, ενώ άλλοι στρατοί Ευρωπαϊκές Ενώσεις διεξάγουν διαβουλεύσεις σε αυτή η περιοχή, συμπεριλαμβανομένου του Βρετανικού Στρατού, του Νορβηγικού Στρατού και του Φινλανδικού Στρατού.

Στη Γαλλία, στο πλαίσιο του επόμενου Νόμου περί Στρατιωτικού Προγραμματισμού 2024-2030, η αντικατάσταση των LRUs M270 αντιπροσωπεύει μια μεγάλη πρόκληση. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων δεν έχει ακόμη ανακοινώσει τις διαιτησίες του υπέρ ενός off-the-shelf LRM, κατά πάσα πιθανότητα του αμερικανικού M142 HIMARS, ή εάν το σύστημα θα αναπτυσσόταν από τη γαλλική αμυντική βιομηχανία. Στον Ρήνο, από την άλλη πλευρά, οι κατασκευαστές έχουν αναλάβει σε μεγάλο βαθμό το προβάδισμα στην πρόβλεψη των μελλοντικών αναγκών της Bundeswehr.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο