Ο Καναδάς ετοιμάζεται να λανσάρει αντίγραφο του αυστραλιανού διαγωνισμού του 2015 για την κατασκευή 12 συμβατικών υποβρυχίων

Σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών μελών του ΝΑΤΟ, ο Καναδάς, ιδρυτικό μέλος της Συμμαχίας, δεν έχει παρουσιάσει, προς το παρόν, σταθερή δημοσιονομική τροχιά για να επιτύχει αμυντική προσπάθεια 2% του ΑΕΠ του.

Ωστόσο, και παρά την λιμοκτονική αμυντική προσπάθεια μόλις 1,35% του ΑΕΠ και έναν προϋπολογισμό 23 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2023, η χώρα έχει αναλάβει, τα τελευταία χρόνια, αρκετά μεγάλα προγράμματα για τον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών της, συμπεριλαμβανομένης της απόκτησης 88 F. -35Α μαχητικό αεροσκάφος για αντικατάσταση των 76 CF-18 που βρίσκονται ακόμη σε υπηρεσία, αλλά και 15 βρετανικές φρεγάτες F-26 για να αντικαταστήσει τις 12 φρεγάτες κλάσης Halifax που τέθηκαν σε υπηρεσία μεταξύ 1988 και 1995.

Πιο πρόσφατα, η Οτάβα ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αντικαταστήσει τον στόλο της με 15 θαλάσσια περιπολικά CP-140M Auroras, που προέρχονται από το Lockheed P-3 Orion, από το νέο αμερικανικό Boeing P-8A Poseidon. Αλλά στο ναυτικό πεδίο, η μεγαλύτερη επανάσταση που θα έρθει για το Βασιλικό Καναδικό Ναυτικό θα γίνει στο υποθαλάσσιο πεδίο.

Πράγματι, το Βασιλικό Καναδικό Ναυτικό εφαρμόζει, σήμερα, 4 ντίζελ-ηλεκτρικά υποβρύχια κλάσης Victoria, που αναπτύχθηκε από τη Βρετανία για να υποστηρίξει τα νέα SSN της κατηγορίας Conqueror και να αντικαταστήσει τα Oberons στα μέσα της δεκαετίας του 80. Από τα 12 υποβρύχια που σχεδιάστηκαν για το Βασιλικό Ναυτικό, κατασκευάστηκαν μόνο τέσσερα κτίρια αυτού που τότε ορίστηκε ως Upholder, με το Βασιλικό Ναυτικό αποφάσισε στο μεταξύ, όπως το Γαλλικό Ναυτικό ή το Ναυτικό των ΗΠΑ, να στραφούν αποκλειστικά σε πυρηνικά υποβρύχια.

Τέθηκαν σε υπηρεσία μεταξύ 1990 και 1990, τα 4 πλοία τελικά πωλήθηκαν το 1998 στο Βασιλικό Καναδικό Ναυτικό για να αντικαταστήσουν τα καναδικά Oberons που είχαν συμπληρώσει την ηλικία συνταξιοδότησης.

Καθ' όλη τη μεταψυχροπολεμική περίοδο, το πολύ μικρό μέγεθος του καναδικού στόλου υποβρυχίων δεν ήταν σχεδόν μειονέκτημα, ειδικά αφού η Οττάβα, όπως και οι Ευρωπαίοι ομόλογοί της, εκμεταλλεύτηκε πλήρως τις δυνατότητες που προσφέρουν τα περίφημα «πλεονεκτήματα της ειρήνης», όπως παρουσιάστηκε μετά η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στη Δύση.

Αλλά καθώς οι εντάσεις αυξάνονται στον Ατλαντικό και την Αρκτική κατά της Ρωσίας και στον Ειρηνικό κατά της Κίνας, οι καναδικές αρχές έπρεπε να αναθεωρήσουν τη μορφή του στόλου προς τα πάνω, και πιο συγκεκριμένα του στόλου των υποβρυχίων.

Και μάλιστα, σύμφωνα με τον καναδικό Τύπο, οι αρχές της χώρας θα ήταν τώρα σε διαβούλευση για να αναλάβουν ένα νέο πρόγραμμα αντικατάστασης των 4 Victorias με τουλάχιστον 12 συμβατικά υποβρύχια.

Για να γίνει αυτό, η Οτάβα παρουσιάζει ένα φάκελο 60 δισεκατομμυρίων καναδικών δολαρίων, ή 40 δισεκατομμυρίων ευρώ. Για αρκετούς σχολιαστές, ωστόσο, το Βασιλικό Καναδικό Ναυτικό θα είχε σημαντικά περιθώρια βελτίωσης σε αυτό το πρόγραμμα, με προϋπολογισμό 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ή 60 δισεκατομμυρίων ευρώ, που συχνά προτείνεται από αυτή την άποψη.

Αυτός ο προϋπολογισμός, αλλά και ο αριθμός των στοχευόμενων πλοίων, σίγουρα θυμίζει τον προηγούμενο διαγωνισμό στην Αυστραλία που κέρδισε η γαλλική ναυτική ομάδα το 2015, πριν εγκαταλειφθεί μονομερώς από την Καμπέρα το 2021 για να στραφεί στη συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία ως μέρος της η νεοσύστατη συμμαχία AUKUS, για την παραγωγή οκτώ επιθετικών υποβρυχίων, αυτή τη φορά με πυρηνική πρόωση. Αλλά αν εμφανισιακά, ο καναδικός διαγωνισμός ανακαλέσει τον Αυστραλό, στην πραγματικότητα, θα είναι πολύ διαφορετικό.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο