Εν όψει της θεαματικής ανακοίνωσης της ακύρωσης του προγράμματος υποβρυχίων Attack-class Shortfin Barracuda που σχεδιάστηκε από τη Naval Group για το Βασιλικό Ναυτικό της Αυστραλίας, προκειμένου να τα αντικαταστήσει με αμερικανικά-βρετανικά πυρηνικά επιθετικά υποβρύχια ως μέρος της δημιουργίας του νέου AUKUS Συμμαχία, το πρόγραμμα όπως το Naval Group είχε αποτελέσει αντικείμενο έντονης εκστρατείας δυσφήμισης στον Τύπο, στις ένοπλες δυνάμεις και στο αυστραλιανό κοινοβούλιο.
Όπως επαναλάβαμε τότε, οι επικρίσεις που επαναλαμβάνονταν στη συνέχεια ξανά και ξανά από τα ταμπλόιντ και ακόμη και από τον παραδοσιακό Τύπο, που επίσης υιοθετήθηκαν ευρέως χωρίς αντιφάσεις από Αυστραλούς βουλευτές, βασίζονταν σε παράλογες και συχνά ψευδείς πληροφορίες ή ήταν εντελώς εκτός πλαισίου.
Έτσι, όταν η μονομερής ακύρωση του προγράμματος δημοσιοποιήθηκε υπέρ μιας πολύ επικίνδυνης, πολύ κακώς βαθμονομημένης πυρηνικής λύσης, η συντριπτική πλειοψηφία της αυστραλιανής κοινής γνώμης υποστήριξε το μέτρο, καθώς τότε ήταν πεπεισμένος για τις δυσκολίες που συνεπαγόταν. από αυτό το πρόγραμμα.
Ωστόσο, ένα ερώτημα παρέμενε αναπάντητο μέχρι την ακύρωση της σύμβασης από τον τότε πρωθυπουργό της Αυστραλίας, Σκοτ Μόρισον: Γιατί η Naval Group δεν υπερασπίστηκε τον εαυτό της απέναντι σε αυτήν την εκστρατεία που ήταν εμφανώς ενορχηστρωμένη εναντίον της και του προγράμματός της. Η απάντηση ήρθε μόλις ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις για το τέλος της σύμβασης.
Πράγματι, συμβατικά, ο Γάλλος βιομήχανος απλώς δεν είχε τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με τα μέσα ενημέρωσης για το πρόγραμμα, αυτό το προνόμιο περιήλθε στην κυβέρνηση και, σε μικρότερο βαθμό, στο Βασιλικό Ναυτικό της Αυστραλίας.
Έκτοτε, προέκυψε ότι οι περισσότερες από τις κατηγορίες γύρω από το πρόγραμμα, ιδίως όσον αφορά τη μη τήρηση των προθεσμιών ή του προϋπολογισμού, ήταν εντελώς ψευδείς, και μερικές φορές ακόμη και εντελώς φανταστικές.
Δυστυχώς για τη Naval Group, η ζημιά έγινε, ακόμη κι αν ο νέος πρωθυπουργός Anthony Albanese έκανε τα πάντα για να εξομαλύνει τις σχέσεις με το Παρίσι, ιδίως συμφωνώντας να καταβάλει όλη τη συμβατική αποζημίωση για την πρόωρη λύση της σύμβασης στη Naval Group και τους εταίρους της.
Ωστόσο, φαίνεται ότι η περίπτωση των γαλλικών υποβρυχίων στην Αυστραλία δεν ήταν μεμονωμένη. Πράγματι, σε ένα βιτριολικό άρθρο που δημοσιεύτηκε από τον Αυστραλό δημοσιογράφο Kym Bergmann, φαίνεται ότι τα ελικόπτερα Tiger και NH90 Taipan σε υπηρεσία με τον Αυστραλιανό Στρατό έχουν επίσης αποτελέσει αντικείμενο εκστρατείας δυσφήμισης στα μέσα ενημέρωσης, αλλά και στην πολιτική τάξη της Αυστραλίας, ώστε να επιτραπεί στην Καμπέρα να ανακοινώσει την πρόωρη απόσυρσή της για το 2025, και να παραγγείλει αντ' αυτού 29 αμερικανικά επιθετικά ελικόπτερα Boeing AH-64E Guardian και 40 ελικόπτερα ελιγμών Sikorsky UH-60M Black Hawk.
Και όπως συνέβη με το Shortfin Barracuda της Naval Group, αυτά τα ελικόπτερα έχουν αποτελέσει αντικείμενο συχνά ψευδών δηλώσεων, όπως όσον αφορά τη διαθεσιμότητα όταν φτάνει το 70%, περισσότερο από τις περισσότερες εναέριες πλατφόρμες. Αυστραλοί ή όσον αφορά το κόστος, με δημοσιευμένες Τιμές κόστους ανά ώρα πτήσης (40 δολάρια Αυστραλίας) άσχετες με την πραγματικότητα, χωρίς να δημοσιεύεται καμία άρνηση από το Γενικό Επιτελείο ή το Υπουργείο Άμυνας. Αυστραλιανή Άμυνα.
Απομένει να διαβάσετε το 75% αυτού του άρθρου. Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 1,99€. Συνδρομές Ανώτερο παρέχει επίσης πρόσβαση σε αρχεία (άρθρα άνω των δύο ετών)
[…]