Για άλλη μια φορά, ο Πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν αντιτίθεται στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ

Δεν αποτελεί έκπληξη, Ο Τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ. Ερντογάν ανακοίνωσε την περασμένη Παρασκευή ότι θα εναντιωθεί στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, παρά τις πρόσφατες προσπάθειες της Στοκχόλμης και του Ελσίνκι να ικανοποιήσουν τα αιτήματα των τουρκικών αρχών. Όπως και πριν, ο Αρχηγός του Κράτους εξηγεί την απόφασή του, η οποία αποδεικνύεται εμπόδιο για την ένταξη των δύο Σκανδιναβικών χωρών στην Ατλαντική Συμμαχία αφού απαιτεί ομοφωνία ψήφων, με τις πολιτικές που ακολουθούν οι δύο χώρες σε θέματα ασύλου , και ειδικότερα όσον αφορά ορισμένα μέλη του τουρκικού εργατικού κόμματος ή που έχει οριστεί ως τέτοια από την Άγκυρα, αλλά και σχετικά με την υποστήριξη των ιεροκήρυκων Φετουλάχ Γκιουλέν, αντίπαλου του Προέδρου Ερντογάν και κατηγορούμενος από τις τουρκικές αρχές ότι βρίσκεται πίσω από το αποτυχημένο πραξικόπημα προσπάθεια του 2016. Για τον Τούρκο πρόεδρο, θα ήταν ζήτημα να αποφύγει την επανάληψη του ίδιου λάθους όπως όταν η Ελλάδα εντάχθηκε στην Ατλαντική συμμαχία, διακυβεύοντας το πέρασμα ότι οι δύο χώρες εντάχθηκαν από κοινού στο ΝΑΤΟ στις 18 Φεβρουαρίου 1952 και ότι η Τουρκία τότε δεν είχε δικαίωμα να εναντιωθεί στην ένταξη της Αθήνας.

Προς το παρόν, καμία επίσημη αντίδραση δεν έχει φιλτραριστεί σχετικά με την ανακοίνωση του προέδρου Ερντογάν την Παρασκευή, ούτε από τον Λευκό Οίκο ούτε από άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Ωστόσο, το Σουηδικό Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε χθες Αίτημα της Άγκυρας για έκδοση του δημοσιογράφου Μπουλέντ Κενές, πρώην εκδότης της αντιπολιτευόμενης καθημερινής εφημερίδας Zaman, εξόριστος στη Στοκχόλμη για αρκετά χρόνια. Το επιχείρημα που προέβαλαν οι σουηδικές αρχές σχετικά με την ανεξαρτησία του σουηδικού δικαστικού συστήματος, μια έννοια πιθανώς σκοτεινή για τον Πρόεδρο Ερντογάν, προφανώς δεν έπεισε τις τουρκικές αρχές, οι οποίες διαμαρτυρήθηκαν έντονα. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι σουηδικές αρχές είχαν προβλέψει ένα τέτοιο αποτέλεσμα, καθώς το αίτημα έκδοσης που υποβλήθηκε από την Άγκυρα ήταν αντίθετο με τους σουηδικούς νόμους και ήταν πολύ απίθανο να εγκριθεί από τους δικαστές του Σουηδικού Ανώτατου Δικαστηρίου.

Ωστόσο, η περίπτωση του Μπουλέντ Κενές είναι αποκαλυπτική των πραγματικών τουρκικών φιλοδοξιών. Πράγματι, ενώ η Άγκυρα είχε αρχικά ανακοινώσει ότι σκόπευε να επιτύχει πολλές δεκάδες εκδόσεις «τρομοκρατών» από τη Στοκχόλμη και το Ελσίνκι, μόνο μία επίσημη διαδικασία ονομαστική έχει κινηθεί στην πραγματικότητα από τις τουρκικές αρχές, η οποία είναι έναντι δημοσιογράφου, γνωρίζοντας σίγουρα οι πιθανότητες επιτυχίας ήταν ελάχιστες. Με άλλα λόγια, τα επιχειρήματα που προέβαλε ο Πρόεδρος Ερντογάν για το θέμα της άρνησης της ένταξης των δύο σκανδιναβικών χωρών στο ΝΑΤΟ, είχαν εξαρχής ελάχιστη ουσιαστικότητα και, ως εκ τούτου, ήταν μόνο δόλωμα που προορίζονταν να καλύψουν τους πραγματικούς στόχους του Άγκυρα, ιδίως όσον αφορά την άρση των αμερικανικών και ευρωπαϊκών κυρώσεων που αφορούν ορισμένες αμυντικές τεχνολογίες που επιτρέπουν στη χώρα να συνεχίσει τα φιλόδοξα προγράμματα στρατιωτικού εξοπλισμού της, αλλά και για την απόκτηση καλοπροαίρετης δυτικής ουδετερότητας σχετικά με τις φιλοδοξίες που επέδειξε ο Ερντογάν στη Συρία, το Ιράκ και στον Καύκασο, καθώς και ντε φάκτο ουδετερότητα απέναντι στις εντάσεις με την Αθήνα.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο