Ιαπωνία, Γερμανία: οδεύουμε προς την εμφάνιση νέων υπερ-τεχνολογικών στρατών;

Για το Βερολίνο και το Τόκιο, ο πειρασμός είναι μεγάλος να προχωρήσουν προς τη συγκρότηση υπερτεχνολογικών στρατών βασιζόμενοι στα σημαντικά μέσα τους για να ανταποκριθούν στα δημογραφικά και κοινωνικά τους μειονεκτήματα.

Λίγες μέρες μετά την έναρξη της ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας, ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς ανακοίνωσε στη Bundestag ότι την πρόθεσή του να φέρει την αμυντική προσπάθεια της χώρας «πέρα από το 2% του ΑΕΠ», σπάσιμο με τρεις δεκαετίες χρόνιας υποεπένδυσης από την Μπούντεσβερ, που σήμερα είναι περισσότερο διοίκηση παρά επιχειρησιακός στρατός.

Λίγους μήνες αργότερα, ήρθε η σειρά του Ιαπωνικού Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, που κυβερνά τη χώρα από το 2012, να ανακοινώσει την πρόθεσή του να αυξήσει σημαντικά την αμυντική προσπάθεια της χώρας, σπάζοντας το σιδερένιο πλαφόν που περιόριζε τη χρηματοδότηση των ιαπωνικών δυνάμεων αυτοάμυνας στο 1% του ΑΕΠ και για να φέρει αυτή την προσπάθεια, ξανά, στο 2% όλων των πόρων που παράγει η χώρα σε ένα χρόνο.

Πριν από λίγες ημέρες, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Fumio Kishida επανέλαβε αυτή τη φιλοδοξία, προκειμένου να απαντήσει στις αυξανόμενες εντάσεις με την Κίνα, συμπεριλαμβανομένης της Ταϊβάν, αλλά και στην απειλή της Βόρειας Κορέας.

Ωστόσο, οι δύο αυτές χώρες μοιράζονται πολλά χαρακτηριστικά, που τους προσδίδουν μοναδικές ιδιαιτερότητες στον τομέα της αμυντικής προσπάθειας. Πράγματι, τόσο το Βερολίνο όσο και το Τόκιο μπορούν να βασιστούν πολύ σημαντικούς δημοσιονομικούς πόρους για την 4η και 3η οικονομία του πλανήτη αντίστοιχα, ενώ και οι δύο αντιμετωπίζουν σημαντικούς δημογραφικούς περιορισμούς.

Επιπλέον, κανένας από τους δύο δεν περιορίζεται από τις μεγάλες αμυντικές δαπάνες που σχετίζονται με την εφαρμογή μιας πυρηνικής αποτρεπτικής δύναμης, ή ακόμα και μιας σημαντικής δύναμης προβολής ισχύος, λόγω της κοινής κληρονομικής τους ιστορίας του τέλους του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Όπως θα δούμε, όλοι αυτοί οι παράγοντες τείνουν να δίνουν στις μελλοντικές γερμανικές και ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις μοναδικά χαρακτηριστικά, ανοίγοντας το δρόμο για την εμφάνιση μιας νέας μορφής ενόπλων δυνάμεων, που ονομάζονται υπερ-τεχνολογικές, μετά το 2030.

Πράγματι, εκείνη την ημερομηνία, το γερμανικό ΑΕΠ θα πρέπει να ανέρχεται σε 5.000 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τις υποθέσεις πιθανής ανάπτυξης και πληθωρισμού μέχρι σήμερα. Με μια προσπάθεια πέρα ​​από το 2%, η Bundeswehr θα έχει στη συνέχεια περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για τη λειτουργία της, 35% περισσότερα από τους προϋπολογισμούς των γαλλικών, βρετανικών ή ακόμα και ινδικών στρατών αυτή την ημερομηνία, σύμφωνα με τις τρέχουσες προβλέψεις.

Όσο για την Ιαπωνία, με ΑΕΠ ήδη ίσο με 5.000 δισεκατομμύρια δολάρια σήμερα, μια αμυντική προσπάθεια 2% θα επέτρεπε στις ιαπωνικές δυνάμεις αυτοάμυνας να έχουν τον τρίτο ετήσιο αμυντικό προϋπολογισμό σε περισσότερα από 115 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως το 2030.

Συγκριτικά, ο αμυντικός προϋπολογισμός της Ιαπωνίας το 2022 ισούται με 54 δισεκατομμύρια δολάρια, επιτρέποντάς της ήδη να εφαρμόσει μια περισσότερο από αξιοσέβαστη ένοπλη δύναμη με 250.000 άνδρες, χίλια άρματα μάχης, 250 μαχητικά αεροσκάφη, 22 υποβρύχια και 38 αντιτορπιλικά και φρεγάτες.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο