Αν και υπάρχουν πολλοί κατασκευαστές στον πλανήτη σήμερα που προσφέρουν μαχητικά αεροσκάφη, ορισμένες βασικές τεχνολογίες παραμένουν το προνόμιο μιας χούφτας προσεκτικά επιλεγμένων χωρών, δίνοντάς τους έναν ισχυρό μοχλό ελέγχου επί των παγκόσμιων μαχητικών στόλων. Έτσι, μόνο 5 χώρες κυριαρχούν αποτελεσματικά στην τεχνολογία turbojet, οι Ηνωμένες Πολιτείες με την General Electric και την Pratt & Whitney, η Μεγάλη Βρετανία με τη Rolls-Royce, η Γαλλία με τη Safran, η Ρωσία με την EUC Saturn και το Klimov και η Κίνα με τη Shenyang και την Xi'an. Το ίδιο ισχύει και για την προσφορά όσον αφορά τα εκτινασσόμενα καθίσματα, μια τεχνολογία που κατέχουν στη Δύση 2 εταιρείες, η βρετανική Martin-Baker και η αμερικανική Collins Aerospace, ενώ η Ρωσία με το NPP Zvezda και η Κίνα με HTY (ουσιαστικά αντίγραφα βρετανικών και ρωσικών μοντέλων ) κατακτήστε αποτελεσματικά αυτήν την τεχνολογία. Στην πραγματικότητα, οι κατασκευαστές εκτινασσόμενων καθισμάτων προσφέρουν ένα ισχυρό βραχίονα μόχλευσης στην κυβέρνησή τους, όπως είναι η περίπτωση του Martin-Baker, ο οποίος χρησιμοποιείται εδώ και 40 χρόνια για να αποτρέψει την πώληση ευρωπαϊκών και ασιατικών μαχητικών αεροπλάνων στην Αργεντινή από τη βρετανική κυβέρνηση.
Προφανώς, αυτή η εξάρτηση δεν είναι του γούστου της ινδικής κυβέρνησης, ειδικά επειδή τα βρετανικά καθίσματα εκτίναξης θεωρούνται ιδιαίτερα ακριβά (περίπου 400.000 $ έναντι 100.000 $ για ένα ρωσικό μοντέλο) και ότι η Collins Aerospace δεν έχει συμφωνήσει μέχρι στιγμής να εξοπλίσει μη αμερικανικές συσκευές , επιτρέποντας στη βρετανική εταιρεία να εδραιωθεί στο 75% της παγκόσμιας αγοράς. Και αυτό ακόμη περισσότερο καθώς το Νέο Δελχί ήλπιζε να βρει στην Αργεντινή μια πρώτη ευκαιρία εξαγωγής για το Tejas Mk1A του, ενώ το Μπουένος Άιρες επιδιώκει να εκσυγχρονίσει τον στόλο μαχητικών του υπό βρετανικό εμπάργκο από τον πόλεμο των Φώκλαντ, και το οποίο δεν καταφέρνει πλέον να πετάει μόνο μια χούφτα των A4 Skyhawks και ίσως μερικών Super Etendards, αφού το Λονδίνο άσκησε συστηματικά βέτο σε πιθανές εξαγωγές στον χθεσινό αντίπαλο για 40 χρόνια. Τόσο που τώρα Η Αργεντινή σχεδιάζει να εξοπλιστεί με σινο-πακιστανικά JF-17, που θα μπορούσε ενδεχομένως να εξοπλιστεί με κινεζικά εκτινασσόμενα καθίσματα, εις βάρος των προσφορών της Νότιας Κορέας (FA-50), του Ισραήλ (Kfir C7) και της Ινδίας (Tejas Mk1A), αφήνοντας ως τη μόνη δυτική εναλλακτική μόνο τα αμερικανικά F-16 εξοπλισμένα. με τα καθίσματα ACE II της Collins.
Όπως και να έχει, ο ινδικός γίγαντας της αεροναυτικής HAL φέρεται να έχει ξεκινήσει διαβουλεύσεις προκειμένου να δημιουργήσει μια κοινή επιχείρηση για την ανάπτυξη μιας εθνικής προσφοράς καθισμάτων εκτίναξης, η οποία θα ήταν οικονομική και χωρίς ξένες παρεμβάσεις, είτε για τις ανάγκες των δικών της αεροπορικών δυνάμεων όπως π. να υποστηρίξει την εξαγωγή των μοντέλων της. Προς το παρόν, καμία πληροφορία δεν έχει φιλτραριστεί για το θέμα, εκτός από το ότι είναι ζήτημα, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, να έχουμε ένα πιο οικονομικό μοντέλο από αυτά που προτείνει η Martin-Baker, και να απαλλαγούμε από περιορισμούς αδειοδότησης εξαγωγών, για τη στήριξη των δημοσιονομικών και πολιτική ανταγωνιστικότητα των προσφορών ινδικών μαχητικών αεροσκαφών στη διεθνή σκηνή. Σημειωτέον, εξάλλου, ότι ανάλογη προσπάθεια καταβάλλεται για την ανάπτυξη ενός υψηλής απόδοσης και αξιόπιστου κινητήρα στροβιλοκινητήρα εθνικού τιμολογίου, ενώ τα Tejas MK1 είναι εξοπλισμένα με αμερικανικό F404, και ότι το Tejas Mk2 θα είναι εξοπλισμένο με F414, περιοχή στην οποία η γαλλική εταιρεία Safran φαίνεται σε καλή θέση να στηρίξει την προσπάθεια του Νέου Δελχί.
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[…]