Θα αυξήσει η Κίνα την υποστήριξή της προς τη Ρωσία απέναντι στην Ουκρανία;

Από την έναρξη της ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, οι κινεζικές αρχές διατήρησαν μια στάση καλοπροαίρετης ουδετερότητας έναντι της Ρωσίας. Σύμφωνα με τις επίσημες κινεζικές θέσεις στη διεθνή σκηνή, το Πεκίνο έχει επανειλημμένα ζητήσει σεβασμό των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών, καθώς και για λύση μέσω διαπραγματεύσεων. Με αφορμή το 5ο Συνέδριο του ΚΚ Κίνας, το οποίο επιβεβαίωσε τη δύναμη του Σι Τζινπίνγκ στο κόμμα και συνεπώς στη χώρα, ο τελευταίος ωστόσο σκλήρυνε σημαντικά τη ρητορική του έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών και της Δύσης συνολικά, ιδιαίτερα στο θέμα της Ταϊβάν, και ανακοίνωσε ότι θα καταβληθεί απαράμιλλη προσπάθεια από τη χώρα για τον εκσυγχρονισμό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού μέσα στα επόμενα XNUMX χρόνια (τη διάρκεια της προεδρικής θητείας στην Κίνα), θέτοντας μια ανανεωμένη και αυξημένη απειλή για το αυτόνομο νησί διεκδικείται από το Πεκίνο ως ιστορικό προβάδισμα. Και σύμφωνα με δήλωση του κινέζου υπουργού Εξωτερικών, Wang Yi, ως απάντηση στο συγχαρητήριο μήνυμα που έστειλε ο Βλαντιμίρ Πούτιν στον ομόλογό του Xi Jinping με την ευκαιρία της εκλογής του για τρίτη θητεία, φαίνεται ότι το Πεκίνο έχει διαπράξει μια εξέλιξη τις θέσεις της υπέρ μιας προσέγγισης με τη Μόσχα, συμπεριλαμβανομένης της άκρως αμφισβητούμενης περιοχής του πολέμου στην Ουκρανία.

Σύμφωνα με τη δήλωση, και μετά τις συνήθεις φόρμουλες για να δοξάσει τον Κινέζο πρόεδρο, ο Γουάνγκ Γι εξηγεί ότι η Κίνα θα υποστηρίξει σθεναρά τη σινο-ρωσική συνεργασία, αλλά και τις πρωτοβουλίες της Μόσχας με στόχο " υπέρβαση των δυσκολιών, εξάλειψη των αναταραχών, επίτευξη στρατηγικών αναπτυξιακών στόχων και περαιτέρω καθιέρωση της θέσης της Ρωσίας ως μεγάλης δύναμης στη διεθνή σκηνή.". Και προσθέστε " Είναι νόμιμο δικαίωμα της Κίνας και της Ρωσίας να επιτύχουν τη δική τους ανάπτυξη και αναζωογόνηση, η οποία συμμορφώνεται πλήρως με την αναπτυξιακή τάση της εποχής. Οποιαδήποτε προσπάθεια να εμποδίσει την πρόοδο της Κίνας και της Ρωσίας δεν θα πετύχει ποτέ.«, δημιουργώντας προφανώς έναν άμεσο παραλληλισμό μεταξύ των ρωσικών εδαφικών διεκδικήσεων στην Ουκρανία και εκείνων του Πεκίνου σχετικά με την Ταϊβάν, και ντε φάκτο ρήξη με τη στάση που ακολουθούσε μέχρι τώρα η κινεζική διπλωματία.

Γεγονός είναι ότι οι αντιφάσεις της κινεζικής θέσης έχουν υπογραμμιστεί σε μεγάλο βαθμό από τη ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας. Πράγματι, επίσημα, το Πεκίνο αρνείται οποιονδήποτε επαναπροσδιορισμό των διεθνών συνόρων και ζητά να επιλυθούν τα διάφορα εδάφη μέσω διαπραγματεύσεων. Από την άλλη πλευρά, αυτή η θέση παραμερίζεται όταν πρόκειται για κινεζικές φιλοδοξίες, είτε για το θέμα της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, αλλά και για την Ταϊβάν, το Πεκίνο αρνείται πεισματικά, για παράδειγμα, ότι η Ταϊπέι μπορεί να διοργανώσει δημοψήφισμα αυτοδιάθεσης. αποτελώντας casus belli για τις κινεζικές αρχές που θα οδηγούσε στην άμεση έναρξη στρατιωτικής επιχείρησης. Αυτή η στάση είναι προφανώς ασυμβίβαστη με τις ρωσικές ενέργειες στην Ουκρανία, η οποία όχι μόνο πραγματοποίησε μια στρατιωτική επιχείρηση κατάκτησης, αλλά και δικαιολόγησε τα εδαφικά κέρδη με δημοψηφίσματα, σίγουρα τεχνητά, αλλά και με δημοψηφίσματα. Ωστόσο, για το Πεκίνο, είναι επίσης απολύτως απαραίτητο η Μόσχα να βγει, αν όχι νικήτρια από αυτόν τον πόλεμο, σε κάθε περίπτωση δικαιολογώντας τουλάχιστον εδαφικά κέρδη και μια στρατηγική κίνηση. Και φαίνεται ότι αυτή η τελευταία πτυχή έχει υπερισχύσει των παραδοσιακών κινεζικών δημοσίων θέσεων.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο