Πολλοί περίμεναν να ανακοινωθεί ο νικητής του προγράμματος Future Long Range Airborne Assault ή FLRAA, ένας από τους πυλώνες του προγράμματος Future Vertical Lift του Αμερικανικού Στρατού, στην έκθεση AUSA στην Ουάσιγκτον, μερικά από τα σημεία του οποίου έχουμε αναφέρει αρκετές φορές κλειδιά τις τελευταίες ημέρες. Αλλά απογοητεύτηκαν όταν ο Αρχηγός του Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ, Στρατηγός Τζέιμς ΜακΚόνβιλ, ανακοίνωσε στη διάσκεψη του αμερικανικού στρατού για την έναρξη αυτής της εκδήλωσης, ότι η απόφαση θα ανακοινωθεί «μέσα σε λίγους μήνες». Όμως για τον στρατηγό Λούκα Γκορέτι, αρχηγό του επιτελείου της ιταλικής Πολεμικής Αεροπορίας, φαίνεται ότι η επιλογή έχει ήδη γίνει. Πράγματι, αυτός δήλωσε απέναντι στον εξειδικευμένο Τύπο των ΗΠΑ, ότι σκόπευε να κάνει βάλτε την Ιταλία στο πρόγραμμα FLRAA, αν επέλεγε το Sikorsky S-97 Raider εξοπλισμένο με αντίθετα περιστρεφόμενους ρότορες που βλέπουν το Bell's V-280 Valor με βάση την αρχή της κλίσης των ρότορων, όπως το V-22 Osprey.
Για τον Ιταλό Αρχηγό του Επιτελείου, μάλιστα, το Raider προσφέρει πολύ ενδιαφέρουσες παραστάσεις και τεχνολογικές ευκαιρίες για τους ιταλικούς στρατούς, αλλά και για την αεροναυπηγική βιομηχανία της χώρας, η οποία έχει ήδη τεχνογνωσία στον τομέα των στροφείων, λικνίζονται με το AW609, ένα πρωτότυπο που πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση το 2003 και η οποία, μέχρι στιγμής, δεν έχει καταφέρει να πείσει τον ιταλικό στρατό. Είναι πιθανό ότι η απώλεια του δεύτερου πρωτότυπου σε ατύχημα το 2015 διέβρεψε την εμπιστοσύνη σε αυτή την τεχνολογική προσέγγιση στη χώρα. Αλλά το κύριο ενδιαφέρον που ανέπτυξε ο στρατηγός Goretti κατά τη διάρκεια της συνέντευξης δεν αφορούσε καμία ικανότητα ή επιχειρησιακή πτυχή. Ήταν όντως καθαρά εμπορικό, η Ρώμη είναι όντως πολύ ικανοποιημένη από τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα F-35 ενώ τα ελβετικά και γερμανικά αεροσκάφη θα συναρμολογηθούν και θα συντηρηθούν από το εργοστάσιο Cameri, δυτικά του Μιλάνου. Έτσι, σύμφωνα με το όραμα που ανέπτυξε ο Ιταλός στρατηγός, η ιταλική συμμετοχή στο πλαίσιο του προγράμματος FLRAA θα επέτρεπε στη Ρώμη να ενισχύσει τις θέσεις της στην Ευρώπη και να λειτουργήσει ως τεχνολογικός και εμπορικός κόμβος στη γηραιά ήπειρο για προωθήσει το αμερικανικό μοντέλο σε άλλους στρατούς, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι, όπως συνέβη με την Typhoon, η Ιταλία σκόπευε επίσης να συμμετάσχει σε ευρωπαϊκά προγράμματα στον τομέα αυτό.
Τοποθετούμενη με αυτόν τον τρόπο, η Ρώμη επιδιώκει πάνω απ' όλα να εδραιώσει τις μακροχρόνιες και πράγματι γόνιμες συνεργασίες της με την αμερικανική αμυντική βιομηχανία προκειμένου να εδραιωθεί στην Ευρώπη. Έτσι, πολλά από τα ιταλικά ελικόπτερα που σχεδίασε η Agusta ήταν αμερικανικά μοντέλα με άδεια ή προέρχονται από αυτά, και ότι η Ρώμη κατάφερε να επιβάλει, το 1958, το G-91 ως το τυπικό ελαφρύ μαχητικό του ΝΑΤΟ, παρά το γεγονός ότι ήταν κατώτερα σε απόδοση από τα βρετανικά ή γαλλικά μοντέλα. ιδίως σε σύγκριση με το Dassault Etendard που προσφέρεται επίσης στο πλαίσιο αυτού του διαγωνισμού. Η ιταλοαμερικανική συνεργασία επεκτάθηκε με την πάροδο των ετών και σε άλλους τομείς, όπως πυραύλους με το σχεδιασμό του Aspide που προέρχεται από το Sea Sparrow ή ραντάρ και συστήματα ανίχνευσης. Τα τελευταία χρόνια, μεταξύ των κερδών που συγκεντρώθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος F-35 στην Ευρώπη, της επιλογής της Austral, θυγατρικής της Fincantieri για την παραγωγή της κατηγορίας LCS Independence, και της επιλογής του ιταλικού μοντέλου FREMM για τη σχεδίαση η κλάση της φρεγάτας Constellation του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, η ιταλική βιομηχανία είναι πράγματι σημαντικός ωφελούμενος στον τομέα της συνεργασίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία