Ποιοι είναι οι 4 πυλώνες που θα κάνουν την Κίνα στρατιωτική υπερδύναμη του κόσμου το 2035;

Εάν σήμερα, η Κίνα παραμείνει ξεπερασμένη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα μπορούσε κάλλιστα, μέχρι το 2035, να γίνει η πρώτη στρατιωτική υπερδύναμη στον πλανήτη, βασιζόμενη σε τέσσερις ουσιαστικά κυριαρχούμενους πυλώνες.

Με 2 εκατομμύρια στρατιώτες, λιγότερα από 3000 σύγχρονα άρματα μάχης, χίλια μαχητικά αεροπλάνα 4ης γενιάς και μόνο δύο αεροπλανοφόρα και περίπου τριάντα αντιτορπιλικά, οι κινεζικοί στρατοί απέχουν, τουλάχιστον στα χαρτιά, πολύ από το να αντιπροσωπεύουν ένα αντίπαλο δυναμικό πέρα ​​από την εμβέλεια των Ηνωμένων Πολιτειών. , πόσο μάλλον το δυτικό στρατόπεδο συνολικά.

Ωστόσο, η στρατιωτική κατασκευή που ανέλαβε το Πεκίνο για περίπου τριάντα χρόνια είναι σήμερα η εμμονή των Αμερικανών στρατιωτών και στρατηγών, σε σημείο που όλες οι υλικές και δογματικές εξελίξεις που έγιναν πέρα ​​από τον Ατλαντικό τα τελευταία δέκα χρόνια στοχεύουν μόνο στον περιορισμό της ανόδου των Κινέζων στρατούς.

Πράγματι, πέρα ​​από τη στιγμιαία αντίληψη των δυνάμεων του Πεκίνου σήμερα, η Κίνα βασίζεται σε 4 στρατηγικούς πυλώνες που θα μπορούσαν, εάν εφαρμοστούν σωστά, να κάνουν τη χώρα την κορυφαία στρατιωτική δύναμη στον κόσμο μέχρι το 2035. , και να της δώσουν στρατηγικά πλεονεκτήματα που θα είναι πολύ δύσκολα για τις Ηνωμένες Πολιτείες κράτη και οι σύμμαχοί της να αντιμετωπίσουν.

1- Μια φιλόδοξη αλλά μετρημένη τεχνολογική στρατηγική.

Καθ' όλη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η δυτική στρατηγική είχε ως στόχο να εξουδετερώσει την αριθμητική υπεροχή των σοβιετικών δυνάμεων και των δορυφόρων του Συμφώνου της Βαρσοβίας, βασιζόμενη, σε μεγάλο βαθμό, σε ένα τεχνολογικό πλεονέκτημα που επαρκούσε για να λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής ισχύος.

Ο Πόλεμος του Κόλπου του 1991 επιβεβαίωσε, κατά κάποιο τρόπο, τη συνάφεια αυτού του δόγματος, καθώς οι δυνάμεις του συνασπισμού σάρωσαν τους ιρακινούς στρατούς χρησιμοποιώντας κυρίως σοβιετικό εξοπλισμό σε λίγες μόνο εβδομάδες αεροπορικής εκστρατείας και 100 ώρες χερσαίας μάχης, παρόλο που οι χερσαίες δυνάμεις του συνασπισμού ήταν αριθμητικά στο ίδιο επίπεδο με τους ιρακινούς στρατούς.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και ένα μεγάλο μέρος των συμμάχων τους, αποδείχθηκε ότι η τεχνολογική υπεροχή έφερε ένα καθαρό επιχειρησιακό πλεονέκτημα και θα μπορούσε να αντισταθμίσει μια αριθμητική αδυναμία σε κάποιο βαθμό.

Έτσι, πέρα ​​από τον Ατλαντικό, μια ευφορία τεχνολόγους κατέλαβε το Πεντάγωνο, με την ανάπτυξη πολυάριθμων προγραμμάτων με δυσανάλογες φιλοδοξίες που κατέληξαν σε σκληρές αποτυχίες, όπως τα αντιτορπιλικά Zumwalt, το μαχητικό ελικόπτερο Comanche ή οι πολυάριθμες προσπάθειες αντικατάστασης του M2 Bradley.

Οι Κινέζοι στρατηγοί, επίσης, πήραν πολύτιμα μαθήματα από αυτόν τον πόλεμο. Για αυτούς, αν πρέπει μια μέρα για να αντιμετωπίσει τους δυτικούς στρατούς, ήταν απαραίτητο να εξουδετερωθεί η τεχνολογική κλίση αυτών των δυνάμεων εκ των προτέρων, όχι προσπαθώντας να αναπτύξουν πιο αποτελεσματικό εξοπλισμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τους Ευρωπαίους, αλλά εξοπλίζοντας τους εαυτούς τους με εξοπλισμό αρκετά κοντά στον δικό τους, έτσι ώστε ο συντελεστής πολλαπλασιαστής που έπαιζε πλήρως κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κόλπου, βρίσκεται εξουδετερωμένη.

Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το μονοκινητήριο μαχητικό J-10 προσφέρει επιδόσεις και δυνατότητες πολύ κοντά σε εκείνες του F-16 και του Mirage 2000, ότι το J-11 πλησιάζει εκείνα του F-15 και ότι το J Το -16 έχει πολύ λίγα να ζηλέψει το F-15E. Όσο για το J-20, όπως και το J-35 που δοκιμάζεται αυτή τη στιγμή, πιθανότατα δεν θα ισοδυναμούν με το F-22 ή το F-35, αλλά δεν θα επιτρέψουν σε αυτά τα αεροσκάφη να εκμεταλλευτούν ένα αποφασιστικό πλεονέκτημα.

Στην πραγματικότητα, τα τελευταία 15 χρόνια, πολλοί νέοι κινεζικοί εξοπλισμός έχουν σαφώς εμπνευστεί σε σχεδιασμό και απόδοση από εκείνους που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των δυτικών δυνάμεων, όπως το ελικόπτερο Z-20 έναντι του UH-60 Black Hawk και του ναυτική έκδοση MH-60 Romeo, το αεροπλάνο μεταφοράς Y-20 έναντι του C-17, το αντιτορπιλικό Type 052D έναντι των αντιτορπιλικών Arleigh Burke ή ακόμα και το αεροπλάνο ραντάρ που επιβιβάστηκε στο KJ-600 έναντι του έναντι του E-2D Hawkeye.

Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι η μόνη πηγή «έμπνευσης» για τους μηχανικούς στο Πεκίνο, όπως αποδεικνύεται από το πυροβόλο PCL-181 που είναι τοποθετημένο σε φορτηγό, εμπνευσμένο από το γαλλικό CAESAR. Πιο πρόσφατα, μπορέσαμε να παρατηρήσουμε μια ορισμένη μείωση του κινεζικού χρόνου απόκρισης σε σχέση με τις δυτικές καινοτομίες, για παράδειγμα την παρουσίαση ενός αντιγράφου του μαχητικού drone XQ-58A Valkyrie, παρόλο που το τελευταίο βρίσκεται ακόμα μόνο στο πρωτότυπο στάδιο.

Η Κίνα προφανώς δεν απέχει από ορισμένες αποφασιστικές τεχνολογικές ανακαλύψεις, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση των υπερηχητικών όπλων, αλλά η ουσία της στρατηγικής της σήμερα βασίζεται πράγματι στην εξουδετέρωση της δυτικής τεχνολογικής κλίσης, ώστε να στερήσει από τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτό. περιουσιακό στοιχείο που αξίζει έναν πολλαπλασιαστή δύναμης σε περίπτωση αντιπαράθεσης.

Επιπλέον, για να μην πυροδοτήσει μια κούρσα εξοπλισμών όπως αυτή που γνώρισαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση τη δεκαετία του 50, το Πεκίνο παραμένει αρκετά μετρημένο στις φιλοδοξίες του, χωρίς ποτέ να επιδιώκει να υπερεκμεταλλευτεί το πλεονέκτημά του, ψηφιακά κατανοητό. Τουλάχιστον για τώρα.

2- Υποδειγματικός επιχειρησιακός και βιομηχανικός σχεδιασμός

Εάν η Κίνα δεν θέλει να κάνει την αμυντική τεχνολογία αποφασιστικό πλεονέκτημα, αλλά απλώς να εξουδετερώσει αυτό το περιουσιακό στοιχείο στα χέρια των Δυτικών, είναι επειδή έχει άλλα πολύ πιο αποκλειστικά περιουσιακά στοιχεία. Το πρώτο από αυτά δεν είναι άλλο από την εξαιρετική ποιότητα του επιχειρησιακού και βιομηχανικού αμυντικού σχεδιασμού της εδώ και τριάντα περίπου χρόνια.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο