LPM 2023: Drone Stealth ή Rafale ηλεκτρονικός πόλεμος, θα χρειαστεί ένα από τα δύο

Για να εμπλακούν πάνω από ένα άκρως αμφισβητούμενο θέατρο επιχειρήσεων, οι γαλλικές αεροπορικές δυνάμεις διαθέτουν ένα πολύ αποτελεσματικό αεροσκάφος, το Rafale από την Dassault Aviation. Με την ικανότητά του να λειτουργεί με υψηλή ταχύτητα σε πολύ χαμηλό ύψος, το γαλλικό αεροσκάφος μπορεί στην πραγματικότητα να εκμεταλλευτεί τη κάλυψη εδάφους για να αποφύγει την ανίχνευση ραντάρ, τουλάχιστον όσον αφορά τα ραντάρ ξηράς. Επιπλέον, το αεροσκάφος έχει μειωμένη υπογραφή ραντάρ, χωρίς να χαρακτηρίζεται ως stealth, ακόμα κι αν αυτό το χαρακτηριστικό τείνει να εξασθενίσει όταν Rafale μεταφέρει πολλά δοχεία καυσίμων και βλήματα ή βόμβες σε πυλώνες. Το αεροσκάφος διαθέτει επίσης ένα εξαιρετικά προηγμένο σύστημα αυτοπροστασίας, το SPECTRA, ικανό να συγκρατήσει την απειλή που προέρχεται τόσο από ραντάρ όσο και από κατευθυνόμενους πυραύλους υπέρυθρης ακτινοβολίας. Τέλος, χρησιμοποιεί τα λεγόμενα «stand-off» πυρομαχικά, όπως τον πύραυλο κρουζ SCALP ή την κατευθυνόμενη βόμβα ολίσθησης A2SM, σχεδιασμένα να ρίπτονται σε ασφαλή απόσταση από τον στόχο και έτσι να αποφεύγονται οι αντιδράσεις εδάφους-αέρος. Επιπλέον, το σύστημα αποδείχθηκε στη μάχη το 2011, όταν Rafale Οι Γάλλοι κατέλαβαν τους ουρανούς της Λιβύης πάνω από τη Βεγγάζη, ενώ η αντίπαλη DCA ήταν ακόμα ενεργή.

Ωστόσο, εάν το Rafale είναι ικανό να ανταγωνίζεται SA-6 και SA-8 που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 70 όπως στη Λιβύη, και αν είναι πιθανό ότι είναι ακόμη και ικανό να αντιμετωπίσει μια απόλυτα σύγχρονη μπαταρία S-400, το αεροσκάφος δεν έχει σχεδιαστεί, όπως όλα συσκευές της γενιάς του, για να διεισδύσουν σε μια σύγχρονη πολυεπίπεδη αντιαεροπορική άμυνα, όπως αυτή που εφαρμόζει η Ρωσία ή η Κίνα, που αποτελείται από επίγεια και αερομεταφερόμενα ραντάρ συχνότητας και διαφορετικών δυνάμεων, μεγάλης, μέσης, μικρής και πολύ μικρής εμβέλειας επίγειου αέρα συστήματα, όλα με συντονισμένο τρόπο. Αντιμέτωποι με μια τέτοια απειλή, ούτε το radada (πτήση σε πολύ χαμηλό ύψος), ούτε το Spectra ούτε η διακριτική ευχέρεια του ραντάρ Rafale δεν θα είναι σημαντικό, και μπορούμε ακόμη και να αμφιβάλλουμε ότι ένα αεροσκάφος stealth όπως το F-35 μπορεί να το κάνει λόγω της επιταχυνόμενης έναρξης λειτουργίας ραντάρ χαμηλής συχνότητας. Σε αυτό το πλαίσιο, πώς μπορούν οι γαλλικοί στρατοί να διατηρήσουν τις δυνατότητες ελιγμών και χτυπημάτων τους για να υποστηρίξουν χερσαία και ναυτική δράση ή να χτυπήσουν την αντίπαλη δύναμη σε βάθος προκειμένου να διαταράξουν την επιμελητεία και τη διοίκηση της;

Η αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης απαιτεί να έχετε τουλάχιστον έναν από τους τρεις τύπους κατάλληλου εξοπλισμού. Από τη μία πλευρά, είναι δυνατό να βασιστεί κανείς σε δυνατότητες βαλλιστικού χτυπήματος ή πυραύλων κρουζ, το θέμα έχει καλυφθεί εν μέρει σε προηγούμενο άρθρο. Ωστόσο, αυτή η λύση είναι ακριβή και ακατάλληλη για μακροπρόθεσμες στρατιωτικές ενέργειες, όπως αποδεικνύεται από την εξάντληση των ρωσικών αποθεμάτων στην Ουκρανία. Εάν είναι ήδη δύσκολο να παραχθούν βλήματα πυροβολικού με ρυθμό ικανό να αντισταθμίσει τη χρήση τους στο έδαφος, είναι αδύνατο να γίνει το ίδιο με πυραύλους που κοστίζουν πολλά εκατομμύρια δολάρια ο καθένας, καθένας από τους οποίους απαιτεί αρκετές εβδομάδες έως αρκετούς μήνες για να συναρμολογηθεί. Αυτή η ικανότητα έχει ένα προφανές όφελος, αλλά, εγγενώς, δεν επαρκεί για να υποστηρίξει μια δέσμευση υψηλής έντασης με την πάροδο του χρόνου. Εάν οι γαλλικοί στρατοί διαθέτουν ήδη εξοπλισμό αυτού του τύπου, τους πυραύλους κρουζ SCALP και MdCN, οι δύο άλλες λύσεις που μας ενδιαφέρουν σήμερα, μια εξειδικευμένη έκδοση του Rafale για τον Ηλεκτρονικό Πόλεμο και την καταστολή της αντίπαλης άμυνας, και ένα μοντέλο μάχης stealth drone, απουσιάζουν από τα αποθέματά του.

Un Rafale αφιερωμένο στον ηλεκτρονικό πόλεμο

Η καταστολή της αντιαεροπορικής άμυνας του εχθρού δεν είναι νέο θέμα. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Γαλλική Πολεμική Αεροπορία διέθετε ακόμη και μοίρες ειδικά εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες για αυτό, με τον πύραυλο κατά της ακτινοβολίας (καταλαβαίνετε αντι-ραντάρ, καμία σχέση με πυρηνικά) AS 37 Martel. Ωστόσο, αυτή η ικανότητα εγκαταλείφθηκε το 1997, για να μην αντικατασταθεί. Ωστόσο, εάν το Jaguar και το Mirage IIIE του Ψυχρού Πολέμου ήταν σε θέση να εκτελέσουν αποστολές SEAD (Suppression of Enemy Air Defense), ωρίμασαν σε σύγκριση με τα δύο αεροσκάφη που ειδικεύονται σε αυτήν την αποστολή που υλοποίησε η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και το Ναυτικό των ΗΠΑ. , αντίστοιχα το EF-111a Raven και το EA-6B Prowler. Πράγματι, αυτές οι συσκευές διέθεταν, εκτός από τους πυραύλους κατά της ακτινοβολίας Shrike then Harm, ισχυρούς παρεμβολείς ικανούς να εξουδετερώσουν τα εχθρικά ραντάρ σε όλο τον εναέριο χώρο, επιτρέποντας σε άλλες συσκευές να εισέλθουν και να εκτελέσουν τις αποστολές τους. Η αποτελεσματικότητά τους αποδείχθηκε ιδιαίτερα κατά την αεροπορική εκστρατεία κατά του Ιράκ το 1990, καθώς και στη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο λίγα χρόνια αργότερα.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο