Πριν από τη σύγκρουση στην Ουκρανία, αρκετοί ειδικοί αμφισβήτησαν την αποτελεσματικότητα των MALE drones σε μια λεγόμενη σύγκρουση υψηλής έντασης, κρίνοντάς τα πολύ ευάλωτα στις σύγχρονες αντιαεροπορικές άμυνες. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων μάχης, τα Bayraktar TB2 που παρείχε η Τουρκία στην Ουκρανία έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να σταματήσουν τις ρωσικές στήλες που προχωρούσαν προς το Κίεβο, καταφέρνοντας να υπαινιχτούν στην πορώδη αντιαεροπορική άμυνα που εφάρμοσαν οι ρωσικές δυνάμεις σε ένα προφανώς κακώς σχεδιασμένο. επιθετικά, και για να χτυπήσει ή να καθοδηγήσει χτυπήματα πυροβολικού ενάντια σε στήλες ανεφοδιασμού, πανοπλίες και ακόμη και πολλά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας. Ήταν αρκετό για πολλές φωνές, στην Ευρώπη αλλά και στη Γαλλία, να υποστηρίξουν αυτή την ικανότητα και να καλέσουν τους εθνικούς στρατούς να εξοπλιστούν γρήγορα με «φτηνά» MOLE drones όπως το TB2, για να αναπαράγουν το τακτικό σχέδιο που τέθηκε σε εφαρμογή. από το Ουκρανικό Γενικό Επιτελείο. Παρ 'όλα αυτά, πέρα από τη δεύτερη φάση αυτής της ρωσικής «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» στην Ουκρανία από τα τέλη Μαρτίου, η κατάσταση για αυτά τα συστήματα άλλαξε δραματικά, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις άρχισαν να εφαρμόζουν ένα απρόσκοπτο ολοκληρωμένο σύστημα αεράμυνας για να υπερασπιστούν τις χερσαίες επιθέσεις τους.
Μάλιστα, εδώ και δύο μήνες, τα ουκρανικά TB2 δεν μιλούν σχεδόν καθόλου, παρά μόνο για καθοδηγητικά χτυπήματα εναντίον ρωσικών πλοίων, ιδίως για την καταστροφή του καταδρομικού Moskva. Σύμφωνα με τους ίδιους τους φορείς της Ουκρανίας, Τα TB2 δεν είναι πλέον χρήσιμα στο Donbass, επειδή δεν μπορούν να διεισδύσουν στον αντιαεροπορικό αμυντικό παγετώνα που έχουν αναπτυχθεί από τις ρωσικές δυνάμεις και βασίζονται σε ένα τριπλό στρώμα συστημάτων. τα μεγάλης εμβέλειας S-400 και S-300 για άμυνα θεάτρου μεσαίου και μεγάλου υψόμετρου, τα Buk M2/M3 για τμηματική άμυνα μεσαίου και χαμηλού υψομέτρου και τα TOR M1/M2 για άμυνα μικρής εμβέλειας για χαμηλό και πολύ χαμηλό υψόμετρο, επιπλέον σε συστήματα SHORAD όπως Tunguska, Sosna και MANPADS. Αυτή η εντυπωσιακή αμυντική ικανότητα υποστηρίζεται περαιτέρω από μεγάλη συγκέντρωση μέσων ηλεκτρονικού πολέμου καθιστώντας τον έλεγχο των ελαφρών drones πολύ επικίνδυνο. Η κατάσταση είναι τόσο παγωμένη που οι ουκρανοί χειριστές drone έρχονται να συστήσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες να μην παραδώσουν τα 4 συστήματα MALE MQ-1C Gray Eagle που υποσχέθηκε η Ουάσιγκτον, από φόβο ότι αυτά τα συστήματα θα εξουδετερωθούν αμέσως από τη ρωσική DCA και τα πολύτιμα - οι τεχνολογίες του σκάφους να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού.
Δυστυχώς για τους Ουκρανούς υπερασπιστές, πέρα από τις δυνατότητες κρούσης, η εξουδετέρωση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, είτε ΑΡΣΕΝΩΝ είτε ελαφρών, δημιουργεί ένα σημαντικό τακτικό μειονέκτημα, ενώ το ουκρανικό γενικό επιτελείο βασίζεται πλέον στην ακρίβεια και επιμηκύνει το σημαντικότερο μέρος των ευρωπαϊκών και αμερικανικών συστημάτων πυροβολικού για να αντισταθμίσει την κρίσιμη αριθμητική του κατωτερότητα σε αυτόν τον τομέα. Πράγματι, ελλείψει drones για να αναγνωρίσουν τους στόχους στο βάθος της ρωσικής συσκευής και να κατευθύνουν τις επιθέσεις του πυροβολικού και των πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων, οι Ουκρανοί δεν θα μπορούν πλέον να βασίζονται μόνο στις πληροφορίες εδάφους ή στις πληροφορίες που παρέχονται από τα ραντάρ αντι-μπαταριών που παραδόθηκαν από τη Δύση, χωρίς να μπορούν, εξάλλου, να εκτιμήσουν την αποτελεσματικότητά τους. Σε ένα πλαίσιο έντονης αριθμητικής κατωτερότητας όσον αφορά τα συστήματα πυροβολικού, αυτό είναι ένας περιορισμός για τους Ουκρανούς που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ικανότητά τους να υπερασπιστούν το Donbass έναντι της ρωσικής ώθησης.
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[…]