Είναι σπάνιο μια ταινία από μόνη της να έχει τόσο σημαντικό αντίκτυπο σε μια ολόκληρη γενιά νεαρών πιλότων. Από την κυκλοφορία του το 1986, και ακόμη και σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των υποψηφίων για επιλογές στρατιωτικών πιλότων στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και γενικότερα, σε όλο τον δυτικό κόσμο, έχουν επηρεαστεί περισσότερο από αυτή την ταινία. Ενώ οι δυτικές αεροπορικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν, ως επί το πλείστον και για αρκετά χρόνια, σημαντική έλλειψη υποψηφίων, η επικείμενη άφιξη του Top Gun: Maverick αντιπροσωπεύει επομένως μια σημαντική και ακάλυπτη ελπίδα, ακόμη και όταν οι εντάσεις στον κόσμο αυξάνονται συνεχώς, και ότι η συνιστώσα της πολεμικής αεροπορίας γίνεται ολοένα και πιο τεχνικό και απαιτεί προφίλ ανάλογα, και ότι οι εκστρατείες στρατολόγησης δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε αυτό τα τελευταία χρόνια.
Το 1991, όταν συμμετείχα στις επιλογές για το πιλότο του γαλλικού ναυτικού αεροναυτικής, δεν υπήρχε υποψήφιος που να μην ήξερε την ταινία από έξω και να μην ονειρευόταν να βρίσκεται σε ένα από αυτά τα αεροσκάφη. Αργότερα, αφού πέρασαν τις επιλογές κατά την πτήση και εντάχθηκαν στον κοινό πυρήνα με την Πολεμική Αεροπορία στο Κονιάκ, όλοι οι φοιτητές πιλότοι φορούσαν μπουφάν και γυαλιά ηλίου που έβαζαν μετά βίας το πόδι τους έξω από την αεροπορική βάση. Λίγα χρόνια αργότερα, μια φορά σε μια επιχειρησιακή μονάδα, παρατήρησα ότι η επιρροή του φιλμ ξεπερνούσε πολύ τον μικρό κύκλο των πιλότων και είχε επηρεάσει όλους τους νεοφερμένους, είτε πετούσαν είτε όχι, στη ναυτική αεροναυτική, όπως στην Πολεμική Αεροπορία. Το φαινόμενο ήταν το ίδιο παντού στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, με μαζική και συνεχή εισροή υποψηφίων για όλες τις ειδικότητες που σχετίζονται με την αεροναυπηγική για πολλά χρόνια.
Για το Γαλλικό Ναυτικό καθώς και για την Πολεμική Αεροπορία, την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και το Ναυτικό των Η.Π.Α., αυτή η ταινία ήταν πράγματι η καλύτερη εκστρατεία προώθησης και στρατολόγησης που διοργανώθηκε ποτέ, και αυτό όσο και αν η αποτελεσματικότητά της διήρκεσε για περισσότερο από μια δεκαετία, και όπως ειπώθηκε στην εισαγωγή, ακόμη και συνεχίζει να γίνεται αισθητό περισσότερο από 35 χρόνια μετά την κυκλοφορία του σε σκοτεινά δωμάτια. Επιπλέον, πολλοί στρατοί προσπάθησαν να αναπαράγουν τη μέθοδο με άλλες ταινίες, είτε η Ρωσία με το πρόσφατο Nebo (2021), η Κίνα με το Sky Fighter (2011), η Νότια Κορέα με το Windfighter (2013) είτε η Γαλλία με τους Ιππότες του Ουρανού (2005). Πέρα από το μοναδικό θέμα των μαχητικών αεροπλάνων, οι στρατοί έχουν υποστηρίξει σε αρκετές περιπτώσεις κινηματογραφικά έργα ακριβώς για να αφυπνίσουν επαγγέλματα, όπως συνέβη με το Ναυτικό των ΗΠΑ με την ταινία του 2018 για το υποβρύχιο Hunter-Killer, αλλά και μέσω τηλεοπτικών σειρών, όπως το The Last Ship (2014-2018) και JAG (1995-2005) για το Ναυτικό των ΗΠΑ, ή το εξαιρετικό Sea Patrol (2007-2011) του Βασιλικού Ναυτικού της Αυστραλίας, χωρίς να ξεχνάμε τις δύο γαλλικές σειρές Les Chevaliers du Ciel (1967-1970 και 1988) .
Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[…]