Σύμφωνα με τον αρχηγό του επιτελείου του, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ δεν μπορεί να εμπλακεί σε δύο μεγάλα μέτωπα ταυτόχρονα

Το να πούμε ότι ο ναυπηγικός σχεδιασμός του Ναυτικού των ΗΠΑ ήταν χαοτικός τα τελευταία 20 χρόνια θα ήταν υποτιμητικό. Μεταξύ των ματαιωμένων ή κάτι παραπάνω από απογοητευτικών προγραμμάτων όπως οι καταστροφείς Zumwalt και το πολεμικό πλοίο Littoral, έναν προϋπολογισμό σε μικρή πρόοδο, και ενόψει μιας εξαιρετικής κινεζικής προσπάθειας αποτελεσματικότητας και της αναγέννησης της ρωσικής ναυτικής κατασκευής, είναι αλήθεια ότι η ναυτική υπεροχή του αμερικανικού ναυτικού, που ακόμα πριν από μερικά χρόνια θεωρούνταν αμετάκλητη, κάνει τώρα να αντιμετωπίζει προκλήσεις που δεν παρατηρήθηκαν από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Επιπλέον, τα ίδια τα αμερικανικά ναυπηγεία επικρίνονται τώρα ευρέως για τα συνεχώς αυξανόμενα κόστη τους, τις προθεσμίες τους που σπανίως τηρούνται και για ορισμένα περισσότερα από περιοριστικά ποιοτικά προβλήματα, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να προκαλούν την πρόωρη απόσυρση ολοκαίνουργιων πλοίων ακόμη και Ο αριθμός των διαθέσιμων πολεμικών πλοίων έχει γίνει για άλλη μια φορά στρατηγικό ζήτημα.

Μετά από χρόνια περιπλανήσεων που εξαρτήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από πολιτικές διαμάχες μεταξύ Λευκού Οίκου και Κογκρέσου, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ αποφάσισε προφανώς να μην απορροφά πλέον τις συνέπειες αυτών των αντιθέσεων, αλλά να θέσει την εκτελεστική εξουσία ως νομοθέτη μπροστά στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πάχυνση της γραμμής πέρα ​​από το λογικό. Έτσι, μετά την παρουσίαση τρία προγράμματα ναυτικού βιομηχανικού σχεδιασμού δομημένο ώστε να αφήνει ελάχιστες επιλογές στους Αμερικανούς αιρετούς αξιωματούχους, είναι η σειρά του Αρχηγού του Επιτελείου, ναύαρχου Mike Gilday, να παρουσιάσει ξεκάθαρα τις εναλλακτικές και τις συνέπειες της πολιτικής και βιομηχανικής αναβλητικότητας που παρεμπόδισαν την ανάπτυξή του τα τελευταία χρόνια. Αντιμέτωπος με την Επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, ο αξιωματικός ανακοίνωσε ότι το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ δεν ήταν πλέον σε θέση να ανταποκριθεί ταυτόχρονα σε δύο μεγάλες δεσμεύσεις, εάν έπρεπε να αντιμετωπίσει τον κινεζικό στόλο ταυτόχρονα στον Ειρηνικό και τον ρωσικό στόλο στον Ατλαντικό Ωκεανό και στην Ευρώπη. Στην καλύτερη περίπτωση, λέει, ο αμερικανικός στόλος μπορεί να εμπλέκεται στο ένα μέτωπο και να συγκρατεί το δεύτερο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιβάλλεται και στα δύο παράλληλα.

Εάν οι δηλώσεις του Αρχηγού του Επιτελείου του Ναυτικού των ΗΠΑ αποτελούν έναν σκληρό έλεγχο πραγματικότητας που απευθύνεται στους Αμερικανούς γερουσιαστές, δεν αποτελούν έκπληξη. Πράγματι, τα τελευταία δέκα χρόνια, το Πεκίνο έχει αναπτύξει σημαντικά τις ναυτικές του ικανότητες, τώρα διαθέτει περισσότερα από 350 μαχητικά πλοία στις Ναυτικές Δυνάμεις του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, ενώ το Ναυτικό των ΗΠΑ δεν έχει κανένα σήμερα. Σήμερα, μόνο 298, και αυτός ο αριθμός είναι αναμένεται να μειωθεί τα επόμενα χρόνια. Ομολογουμένως, όσον αφορά τη χωρητικότητα, τη δύναμη πυρός και την εκπαίδευση, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ εξακολουθεί να ξεπερνά τον Κινέζο αντίπαλό του, διαθέτοντας 5 φορές περισσότερα αεροπλανοφόρα και πλοία επίθεσης, 3 φορές περισσότερα αντιτορπιλικά και καταδρομικά και 4 φορές περισσότερα πυρηνικά υποβρύχια από το Πεκίνο. Ωστόσο, ο κινεζικός στόλος έχει δομηθεί με πολύ συνεκτικό τρόπο ώστε να ανταποκρίνεται στις υποθέσεις εμπλοκής στον Δυτικό Ειρηνικό και στον Ινδικό Ωκεανό, με πολυάριθμες φρεγάτες και κορβέτες, καθώς και έναν μεγάλο στόλο υποβρυχίων με συμβατική πρόωση, τέλεια προσαρμοσμένα σε αυτό. χρήση. Επιπλέον, θα συνεχίσει να αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς, με 65 νέα πλοία να αναμένονται τα επόμενα 4 χρόνια και εκτιμώμενο μέγεθος άνω των 450 πλοίων έως το 2030, συμπεριλαμβανομένων πολλών αντιτορπιλικών, πυρηνικών υποβρυχίων και πιθανώς δύο νέων βαρέων αεροπλανοφόρων.

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο