Τέθηκε σε λειτουργία το 1977, ο αντιπλοϊκός πύραυλος AGM-184 Harpoon κατασκευάστηκε σε περισσότερες από 7500 μονάδες από τη MacDonnel Douglas και στη συνέχεια την Boeing Defense, και χρησιμοποιήθηκε από περισσότερα από τριάντα ναυτικά και αεροπορικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο, χωρίς ποτέ να υποχωρήσει σε αυτόν τον τομέα. οι διάσημοι πύραυλοι της οικογένειας Exocet που σχεδιάστηκαν από τη NordAviation/Aerospatiale και τέθηκαν σε λειτουργία το 1975. Αυτοί οι δύο πύραυλοι όχι μόνο μοιράζονταν παρόμοιες επιδόσεις και προφίλ πτήσης, αλλά έχουν επίσης από κοινού μια εξαιρετική μακροζωία, όπως ο αμερικανικός και ο γαλλικός πύραυλος συνεχίζουν να είναι που παράγονται και εξάγονται σχεδόν 50 χρόνια μετά τη θέση τους σε λειτουργία. Ωστόσο, και για τους δύο, ακόμα κι αν η απόδοση των σύγχρονων εκδόσεων Harpoon Block II+ ER και Exocet MM40 Block IIIc δεν έχει καμία σχέση με τα πρώτα AGM-184 και MM-38, αρχίζουν να είναι ευάλωτα στα σύγχρονα αντιπυραυλικά. άμυνες, είτε λόγω αντιπυραυλικών πυραύλων μικρού και μεσαίου βεληνεκούς, συστημάτων κλειστής προστασίας CIWS ή προόδους στον τομέα της εμπλοκής και των δολωμάτων.
Αυτοί οι δύο πύραυλοι αρχικά προσέφεραν σημαντική προστιθέμενη αξία λόγω της τροχιάς πτήσης τους που σκαρφαλώνουν τα κύματα με υψηλή υποηχητική ταχύτητα (μεταξύ 850 και 900 km/h), αφήνοντας μόνο μερικές δεκάδες δευτερόλεπτα στον στόχο να εντοπίσει, να εμπλοκή και να προσπαθήσει να καταστρέψει ή να παραπλανήσει ο πύραυλος. Με την πρόοδο στα συστήματα μάχης, τα συστήματα ανίχνευσης και τα εποχούμενα όπλα, αυτό το χρονικό πλαίσιο είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό αρκετό για να ανταποκριθεί σε μια τέτοια απειλή για ένα σύγχρονο πλοίο (αυτό δεν συνέβη με το Moskva), μειώνοντας ουσιαστικά την πιθανή αποτελεσματικότητα του πυραύλου. Για να το απαντήσω, το Η Γαλλία και η Βρετανία ξεκίνησαν να αναπτύξουν έναν νέο πύραυλο κατά πλοίων υπερηχητικό που διατηρεί τα χαρακτηριστικά του Exocet και της πτήσης του, αλλά του οποίου το προφίλ stealth, η υπερηχητική ταχύτητα και η τελική αναδυόμενη τροχιά θα μειώσουν τον χρόνο απόκρισης σε λιγότερο από 5 δευτερόλεπτα για το στοχευόμενο σκάφος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, από την πλευρά τους, προφανώς αποφάσισαν να στραφούν σε μια άλλη προσέγγιση, αυτή που επέλεξαν η Ρωσία και η Κίνα, δηλαδή τον υπερηχητικό πύραυλο.
Πράγματι, στο πλαίσιο της προετοιμασίας του προϋπολογισμού του 2023 του Πενταγώνου, εμφανίστηκε ένα νέο πρόγραμμα που ονομάστηκε Offensive Anti-Surface Warfare Weapon (OASuW) και βαφτίστηκε HALO, με στόχο τον σχεδιασμό του υπερηχητικού αντικαταστάτη του πυραύλου Harpoon. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ πράγματι ζητά χρηματοδότηση 92 εκατομμυρίων δολαρίων το 2023 για να ξεκινήσει τις εργασίες σε αυτό το πρόγραμμα, αφού αρνήθηκε χρηματοδότηση 56 εκατομμυρίων δολαρίων το 2022 για το ίδιο έργο. Ο στόχος είναι να καταστεί δυνατή η ανάπτυξη ενός αντιπυραυλικού πυραύλου ικανού να εξελιχθεί σε ένα άκρως αμφισβητούμενο περιβάλλον, στην ανοιχτή θάλασσα καθώς και στην παράκτια ζώνη, και να εμποδίσει την υπάρχουσα και μελλοντική αντιπυραυλική άμυνα. Η φάση ανάπτυξης θα επεκταθεί μέχρι το 2027, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο νέος πύραυλος δεν θα τεθεί σε υπηρεσία μέχρι την επόμενη δεκαετία. ας το θυμόμαστε Ο ρωσικός αντιπλοϊκός πύραυλος 3M22 Tzirkon πρόκειται να τεθεί σε υπηρεσία στα τέλη του τρέχοντος έτους στη φρεγάτα Admiral Golovko.
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
[…]