Τα 5 δυτικά όπλα που χρειάζονται οι ουκρανικές δυνάμεις σήμερα

Εδώ και 12 ημέρες, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις και η εδαφική άμυνα κατάφεραν να αντισταθούν στη ρωσική επίθεση, παράμια προφανής σκλήρυνση των κανόνων εμπλοκής του αντιπάλου, όταν είναι προφανές ότι δεν θα έχει καμία πιθανότητα γρήγορης νίκης ή να κερδίσει την υποστήριξη ή ακόμα και την ουδετερότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας του ουκρανικού πληθυσμού. Ξεκίνησαν πριν από τη σύγκρουση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, οι παραδόσεις όπλων στις ουκρανικές δυνάμεις διαδραματίζουν πλέον αποφασιστικό ρόλο στην ικανότητά τους να διατηρήσουν πίεση στις μονάδες που συμμετέχουν στη ρωσική επίθεση, χτυπώντας αποτελεσματικά τις νηοπομπές ανεφοδιασμού και εμποδίζοντας ορισμένες επιθέσεις. σε μια στρατηγική επιβράδυνσης και μέγιστης φθοράς έναντι του αντιπάλου. Ωστόσο, η σημαντική αλλαγή στη στρατηγική που εφάρμοσαν οι ρωσικές μονάδες, κάνοντας τώρα σημαντική χρήση των πόρων τους από τον αέρα και το πυροβολικό, μεταξύ άλλων εναντίον κατοικημένων περιοχών, υπονομεύει τις ικανότητες αντίστασης της Ουκρανίας, βελτιστοποιημένες για βραχυπρόθεσμες εμπλοκές.

Προκειμένου να δοθούν στα ουκρανικά μαχητικά τα μέσα να αντιμετωπίσουν την εξαιρετική δύναμη πυρός των ρωσικών μονάδων γραμμής, φαίνεται απαραίτητο να ξεκινήσει η παράδοση νέων οπλικών συστημάτων προσαρμοσμένων σε αυτή τη νέα τακτική πραγματικότητα, ώστε να επιτραπεί στους Ουκρανούς να υποστηρίξουν τη δέσμευση ενώ διαβρώνουν τις επιθετικές ικανότητες του εχθρού, και έτσι να πείσει το Κρεμλίνο για την ανάγκη λύσης αυτής της σύγκρουσης μέσω διαπραγματεύσεων, χωρίς να δώσει στον Βλαντιμίρ Πούτιν το πρόσχημα να χαρακτηρίσει τους Ευρωπαίους και, ευρύτερα, τους Δυτικούς, ως συμπολεμιστές, όπως θα συνέβαινε αν Ευρωπαϊκά μαχητικά αεροσκάφη ή βαρέα τεθωρακισμένα οχήματα, ακόμη και από ουκρανικά πληρώματα, επρόκειτο να περάσουν τα σύνορα της χώρας. Σε αυτό το άρθρο, θα παρουσιάσουμε 5 από αυτά τα όπλα που είναι απαραίτητα για τους Ουκρανούς για να ανταποκριθούν σε αυτήν την πρόκληση, χωρίς να παρέχουμε στις ρωσικές αρχές πρόσχημα για πιθανή διεύρυνση της σύγκρουσης.

1- Πυρομαχικά Vagabond και Πύραυλοι NLOS

Οι τελευταίες μέρες έδειξαν ότι οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποιούν τώρα το ισχυρό πυροβολικό τους για να ξεπεράσουν την ουκρανική άμυνα, αλλά και να προσπαθήσουν να σπάσουν το ηθικό των αμάχων, πραγματοποιώντας ανακριβή αλλά εξαιρετικά θανατηφόρα πλήγματα μεσαίου βεληνεκούς. Αυτά οδηγούνται κυρίως από αυτοκινούμενα πυροβόλα 2S19 Msta-S 152 mm και 2S3 Akatsiya 122 mm και πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων BM-21 Grad. Αυτά τα συστήματα έχουν μέγιστη εμβέλεια που κυμαίνεται από 18 km (Akatsiya) έως 40 km για το Grad, επιτρέποντας να χτυπηθούν ουκρανικοί στόχοι ενώ παραμένουν εκτός εμβέλειας των ουκρανικών αμυντικών δυνατοτήτων, ακόμη και όταν επιχειρούν να πραγματοποιήσουν επιδρομές πεζικού ή ειδικών δυνάμεων. Χωρίς δυνατότητες αεροπορικής επιδρομής εκτός από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη TB2 αποτελεσματικά αλλά ευάλωτα σε προετοιμασμένες θέσεις και με περιορισμένη ικανότητα αντι-μπαταρίας, οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν τώρα κρίσιμη ανάγκη για οπλικά συστήματα ικανά να εμπλέκονται σε μεσαία εμβέλεια, μεταξύ 5 και 40 km βεληνεκές, για να μπορούν να εξουδετερώσει ή τουλάχιστον να απωθήσει τις ρωσικές μπαταρίες που περιβάλλουν τις πόλεις.

Η Δύση έχει δύο συστήματα αυτού του τύπου, που είναι πιθανό να ανταποκριθούν ακριβώς σε αυτή την ανάγκη. Το πρώτο είναι το Ammunition Vagabonde, που έκανε το λαμπρό επίδειξη των ικανοτήτων του κατά τον πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Αυτά τα ελαφριά drones καθιστούν δυνατή την πρόσληψη στόχων που απέχουν αρκετά χιλιόμετρα έως πολλές δεκάδες χιλιόμετρα ανάλογα με το μοντέλο, συνδυάζοντας την αντοχή του drone και την ικανότητά του να αναζητά και να ανιχνεύει στόχους, με ικανότητα κρούσης και καταστροφής χάρη σε η κεφαλή που καταστρέφει τον στόχο όταν τον χτυπήσει το drone, με αποτέλεσμα ορισμένοι να τους αποκαλούν «καμικάζι drone». Επιπλέον, λόγω του μικρού τους μεγέθους και της μειωμένης ταχύτητάς τους, τα αλήτικα πυρομαχικά είναι δύσκολο να εντοπιστούν από τα αντιαεροπορικά συστήματα και η χαμηλή υπέρυθρη ακτινοβολία τους τα καθιστά ανθεκτικά σε πυραύλους εδάφους-αέρος που χρησιμοποιούν αυτό το είδος καθοδήγησης. Είτε είναι το Διακόπτης πεζικού που αναπτύχθηκε στις ΗΠΑ, των οποίων η εμβέλεια και η αυτονομία μειώνονται, σε βαρύτερα αλητευτικά πυρομαχικά όπως το ισραηλινό Harop ικανά να χτυπήσουν σε αρκετές δεκάδες χιλιόμετρα, αυτά τα συστήματα θα πρόσφεραν στις ουκρανικές δυνάμεις πολύ χρήσιμες δυνατότητες έμμεσης επίθεσης για να εξουδετερώσουν την απειλή του πυροβολικού.

Με τον ίδιο τρόπο, υπάρχουν τώρα αντιαρματικοί πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς, ικανοί, επίσης, να πραγματοποιήσουν έμμεσα πλήγματα. Αυτοί είναι πύραυλοι NLOS για No Line of Sight, όπλα που δεν απαιτούν οπτική επαφή έναντι του στόχου για να πυροβολήσουν, και επομένως καταστρέφουν έναν στόχο ενώ παραμένουν υπό κάλυψη. Δύο συστήματα παράγονται αυτήν τη στιγμή στη Δύση, το γαλλικό MMP με εμβέλεια 6 km που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το πεζικό και το ισραηλινό Spike NLOS με εμβέλεια 30 km αλλά που απαιτεί εφαρμογή σε όχημα. Αυτά τα συστήματα όχι μόνο θα καθιστούσαν δυνατή την εμπλοκή μονάδων πυροβολικού από ασφαλή απόσταση, αλλά θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την εξάλειψη κατά προτεραιότητα αντιαεροπορικών συστημάτων που προστατεύουν ρωσικές μονάδες, έτσι ώστε να επιτρέπεται η χρήση οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών όπως το TB2 για αφαιρέστε την μπαταρία.

2- Ελαφρά αναγνωριστικά drones και συσκευές anti-drone

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο