Θα ευθυγραμμίσει η Γαλλία την αμυντική της προσπάθεια με τη Γερμανία;

Ανάμεσα στις βαθιές γεωπολιτικές ανατροπές που προκλήθηκαν από η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία, η ανακοίνωση που έκανε την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς στη Bundestag για τη μαζική αύξηση της γερμανικής αμυντικής προσπάθειας, είναι αναμφίβολα αυτή που θα έχει τις περισσότερες συνέπειες στην Ευρώπη μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Σε ρήξη με 30 χρόνια χρόνιας υποεπένδυσης της Bundeswehr, που οδήγησε τον Γερμανό Αρχηγό Επιτελείου να προειδοποιήσει δημόσια το Βερολίνο για τις επιδεινούμενες επιχειρησιακές δυνατότητες των στρατών του από την πρώτη ημέρα της σύγκρουσης στην Ουκρανία, το Βερολίνο ανακοίνωσε ένα σχέδιο με στόχο τον εκσυγχρονισμό του γερμανικού στρατούς βραχυπρόθεσμα με άμεσο κονδύλιο 100 δισ. ευρώ, υποστηριζόμενο από την αύξηση της ίδιας της αμυντικής προσπάθειας «πέραν του 2%», δηλαδή πάνω από 70 δις ευρώ το 2021, έναντι προϋπολογισμού 53 δις ευρώ σήμερα, αύξηση περισσότερο από 40%.

Αυτή η ανακοίνωση έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές αντιδράσεις στην Ευρώπη, καθώς αρκετές χώρες όπως η Ολλανδία και η Φινλανδία έχουν έκτοτε ανακοινώσει την πρόθεσή τους να αυξήσουν σημαντικά την αμυντική τους προσπάθεια και είναι πιθανό ότι βραχυπρόθεσμα, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των πιο απρόθυμων όπως το Βέλγιο, θα έχει επίσης επιτύχει αμυντική προσπάθεια ίση ή μεγαλύτερη από το 2% του δικού τους ΑΕΠ, δηλαδή τον στόχο που έχει θέσει το ΝΑΤΟ από το 2014. Η Γαλλία, από την πλευρά της, έχει ήδη φτάσει φέτος το όριο του 2%, με αμυντικός προϋπολογισμός 48 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων τα 42 δισεκατομμύρια ευρώ διατίθενται για τις ένοπλες δυνάμεις (τα υπόλοιπα καλύπτονται κυρίως από την καταβολή συντάξεων και στρατιωτικών συντάξεων). Θα έπρεπε λοιπόν να περιμένουμε ότι, λόγω του ΑΕΠ της πολύ υψηλότερο από αυτό της Γαλλίας, η Γερμανία ξεχωρίζει στην Ευρώπη όσον αφορά τις στρατιωτικές δυνατότητες; Είναι πολύ απίθανο...

Πράγματι, από την έναρξη του επανεξοπλισμού της Ομοσπονδιακής Γερμανίας το 1954 και την ενσωμάτωσή της στο ΝΑΤΟ, το Παρίσι και η Βόννη, τότε το Βερολίνο, φρόντιζαν πάντα να διατηρούν ισορροπημένες αμυντικές δαπάνες, ώστε να μην εκθάβουν ορισμένους ανταγωνισμούς στην ηπειρωτική χώρα. Στη δεκαετία του 60, καθώς η Γαλλία εγκατέλειψε την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ και ανέπτυξε το δικό της πυρηνικό αποτρεπτικό μέσο, ​​αυτή η ισορροπία διατηρήθηκε, με τους δύο να μοιράζονται τη στρατιωτική ισχύ στην Ευρώπη, τη Γαλλία την αποτροπή και την προβολή δύναμης, τη χερσαία και την αεροπορική ισχύ στη Γερμανία. Και μάλιστα, σε όλη την περίοδο του τέλους του Ψυχρού Πολέμου, εάν οι δύο αμυντικοί προϋπολογισμοί παρέμεναν ισορροπημένοι, οι γερμανικοί στρατοί είχαν πολύ περισσότερα άρματα μάχης και αεροσκάφη μάχης από τη Γαλλία, ενώ οι γαλλικοί στρατοί έθεταν σε εφαρμογή έναν περισσότερο από σημαντικό αποτρεπτικό παράγοντα και πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις επίθεσης και προβολής δύναμης, συμπεριλαμβανομένων δύο αεροπλανοφόρων.

Μάλιστα, όταν ο Όλαφ Σολτς ανακοίνωσε τη νέα γερμανική αμυντική προσπάθεια στις 27 Φεβρουαρίου, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ντε Ντερνιέ είχε συμφωνήσει εκ των προτέρων με τους Αμερικανούς, Βρετανούς, Ευρωπαίους και κυρίως Γάλλους εταίρους του, αφενός για να αποφύγει οποιαδήποτε αντίδραση αιφνιδιασμού και ανησυχία, αφετέρου να συντονιστούν οι απαντήσεις όλων. Σε κανονικές εποχές, το Παρίσι πιθανότατα θα είχε ανακοινώσει μια αμυντική προσπάθεια της ίδιας τάξης με αυτή του Βερολίνου, και αυτό ταυτόχρονα, για να διατηρήσει την ισορροπία και να αποτρέψει την πολιτική εκμετάλλευση της κατάστασης στις δύο χώρες. Αν ο Γάλλος Πρόεδρος δεν έκανε τίποτα γι' αυτό, εκτός από μια γρήγορη νύξη για αύξηση της προσπάθειας εθνικής άμυνας κατά την τηλεοπτική ομιλία για την κατάσταση στην Ουκρανία στις 2 Μαρτίου, συνδέεται όντως με το ιδιαίτερο πλαίσιο της Γαλλίας σήμερα, όταν η εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές βρίσκεται σε εξέλιξη. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανακοίνωση από τον νυν Πρόεδρο, που διαφορετικά δεν ανακηρύχθηκε επίσημα υποψήφιος αυτήν την ημερομηνία, για μαζική και ταχεία αύξηση των αμυντικών δαπανών θα προκαλούσε αναμφίβολα μια γενικευμένη πολιτική κατακραυγή. Εναπόκειται πλέον στους υποψηφίους να αναλύσουν τις δικές τους απαντήσεις σε αυτά τα στρατηγικά και κρίσιμα ζητήματα.

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο