Όταν ο κυβερνοπόλεμος καταπατά τον βιολογικό πόλεμο

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά διδάγματα από την κρίση του Covid, που πλήττει τον κόσμο για περισσότερα από δύο χρόνια, δεν είναι πιθανώς η ευπάθεια των ανθρώπινων κοινωνιών στην εμφάνιση ενός νέου παθογόνου, ένα θέμα που έχει τεκμηριωθεί εδώ και πολλά χρόνια. . Από την άλλη πλευρά, αυτή η κρίση ανέδειξε την τεράστια εξάρτηση των δυτικών κοινωνιών από το σύστημα υγείας τους και από την προσκόλληση των πολιτών σε αυτό το σύστημα. Έτσι, δεν ήταν ποτέ το ποσοστό επίπτωσης, αλλά το άλφα και το ωμέγα της επιδημιολογίας, περισσότερο από τον αριθμό των θανάτων, που ήταν στο επίκεντρο των πολιτικών αποφάσεων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες για τον περιορισμό των επιπτώσεων της πανδημίας, αλλά στην πραγματικότητα ποσοστό πληρότητας νοσοκομειακών κρεβατιών, όπως τα ποσοστά κορεσμού των υπηρεσιών επείγουσας ανάγκης και ανάνηψης, που ήταν οι κύριοι δείκτες που διέπουν την πολιτική απόφαση, ενώ οι τελευταίοι επέτρεψαν επιπλέον την εφαρμογή περιφερειακών στρατηγικών.

Προκειμένου να ανταποκριθούν στο αυξανόμενο κόστος των πολιτικών δημόσιας υγείας στις δυτικές χώρες, με έναν ολοένα και πιο γηρασμένο πληθυσμό και με μια αυξανόμενη εξάρτηση από τις υπηρεσίες υγείας, η συντριπτική τους πλειοψηφία έχει εφαρμόσει λύσεις βασισμένες σε ψηφιακές προσεγγίσεις, για τη βελτιστοποίηση της ιατρικής ανταπόκρισης σε σε έναν συγκεκριμένο ασθενή, ώστε να αποφευχθούν περιττές απολύσεις και να αυξηθεί η συνάφεια και η αποτελεσματικότητα της ιατρικής προσφοράς. Πέρα από αυτή την πτυχή, σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, οι επιπτώσεις κατά τη διάρκεια της κρίσης του Covid των εκστρατειών στα μέσα ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα, που εν μέρει ξεκίνησαν και/ή μεταδόθηκαν από μέσα υπό τον έλεγχο εξωτερικών δυνάμεων, ήταν στο προσκήνιο. Η πηγή μιας πραγματικής αντίστασης ενός μέρους του πληθυσμού προς τα εμβόλια και τις λύσεις που προτείνουν οι κυβερνήσεις, γεγονός που οδήγησε σε έναν ακόμη κακώς αξιολογημένο, αλλά περισσότερο από σημαντικό αριθμό υπερβάλλουσας θνησιμότητας.

Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει άμεση διασύνδεση μεταξύ του ψηφιακού περιβάλλοντος και των δυνατοτήτων δημόσιας υγείας των δυτικών χωρών, που οδηγεί σε πολύ πραγματικές απειλές για την οικονομική δραστηριότητα και την κοινωνική σταθερότητα των εθνών. Ακριβώς για αυτήν την απειλή 3 Αμερικανοί ερευνητές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας σενάρια που είναι τόσο καταστροφικά όσο και πιθανά εάν ένας δυνητικός αντίπαλος στόχευε το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης μέσω κυβερνοεπιχείρησης ως συνδετικού κρίκου μεταξύ αυτού του συστήματος και της κοινής γνώμης. Για τους επιστήμονες, το σύστημα υγείας σήμερα δεν αποτελεί παρά ένα από τα μεγαλύτερα τρωτά σημεία των δυτικών κοινωνιών για έναν αποφασιστικό αντίπαλο με συγκεκριμένα μέσα. Επιπλέον, όπως έδειξε η τεράστια αύξηση των κυβερνοεπιθέσεων σε συστήματα ιατρικών πληροφοριών κατά τη διάρκεια της κρίσης του Covid, η οποία είχε τριπλασιαστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, όσο περισσότερο το ιατρικό σύστημα βρίσκεται υπό πίεση, τόσο περισσότερο εκτίθεται σε αυτού του είδους τις επιθέσεις. .

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο