Η Γερμανία θέλει να αξιολογήσει το ενδιαφέρον του F-35 να αντικαταστήσει το Tornado της

«Ω, τι έκπληξη» θα πει ο πιο κυνικός. Σύμφωνα με το γερμανικό site Die Zeit, η νέα υπουργός Άμυνας Κριστίν Λάμπρεχτ θα είχε όντως αναλάβει να επανεξετάσει την απόφαση αυτής που προηγήθηκε στο αξίωμά της, της Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ, η οποία το 2020 είχε διαιτητεύσει υπέρ της την απόκτηση 30 Boeing F / A 18 E / F Super Hornet μαχητικών-βομβαρδιστικών και 15 ηλεκτρονικών πολεμικών αεροσκαφών EA-18G Growler προκειμένου να αντικαταστήσει αντίστοιχα τον Tornado που είναι αφιερωμένος στην κοινή πυρηνική αποστολή του ΝΑΤΟ και τον Tornado ECR για ηλεκτρονικό πόλεμο και καταστολή της αντιαεροπορικής άμυνας του αντιπάλου. Σύμφωνα με το άρθρο, ο Γερμανός Υπουργός, σε συμφωνία με τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς, θα είχε ξεκινήσει μια διαβούλευση για να μελετήσει τη σημασία της απόκτησης F-35A και όχι Super Hornets, αλλά και μια έκδοση ηλεκτρονικού πολέμου του Typhoon στη θέση του Growler, για να αντικαταστήσει τον Tornado που είναι αφιερωμένος σε αυτές τις αποστολές. Η ερώτηση είναι, έχει όντως άλλες επιλογές ?

Πράγματι, η διαιτησία της Annegret Kramp-Karrenbauer έμοιαζε περισσότερο με μπότα σε επαφή, παρά με αληθινή απόφαση, οπότε έμειναν πολλοί άγνωστοι. Καταρχάς, ούτε το Πεντάγωνο, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε καν το Ναυτικό των ΗΠΑ είχαν μέχρι στιγμής εξετάσει το ενδεχόμενο του Super Hornet να χρησιμοποιήσει την τυπική πυρηνική βόμβα του ΝΑΤΟ, το B61-Mod12. Οι μόνες συσκευές που πληρούν τις προϋποθέσεις για αυτά τα πυρομαχικά ήταν, το 2020 όταν ανακοινώθηκε η γερμανική απόφαση, τα F-35A, τα F15E, τα F16 C/D και τα B2 Spirit. Ως εκ τούτου, ευνοώντας το Super Hornet έναντι του Lightning 2, το Βερολίνο ήλπιζε να παρακινήσει την Ουάσιγκτον να αλλάξει τις θέσεις της και να ενσωματώσει τη συσκευή στο πρόγραμμα πιστοποίησης πυρηνικών όπλων. Αλλά αυτό δεν συνέβη και προς το παρόν, δεν έχει ανακοινωθεί καμία απόφαση υπέρ αυτού του τίτλου πέρα ​​από τον Ατλαντικό, ειδικά από τη στιγμή που οι άλλες 4 χώρες που συμμετέχουν σε αυτή την κοινή αποστολή αποτροπής του ΝΑΤΟ, το Βέλγιο, η Ιταλία, η Ολλανδία και η Τουρκία, εφαρμόζουν ή έχουν προγραμματίσει να το κάνουν, F-35A ή F-16 (περίπτωση Τουρκίας). Με άλλα λόγια, έξω από το Βερολίνο, Κανείς δεν χρειάζεται ένα Super Hornet πιστοποιημένο B61-Mod12.

Επιπλέον, παρόλο που το αμερικανικό αεροσκάφος έχει συμμετάσχει σε όλους τους μεγάλους πρόσφατους διαγωνισμούς κατά του F-35 καθώς και εναντίον του Rafale και στη Typhoon, δεν έχει καθιερωθεί σε κανένα από αυτά και δεν έχει καταγράψει παραγγελίες εξαγωγής από το 2015 και την παραγγελία του Κουβέιτ. Αποκλείστηκε από τους 3 πιο υποσχόμενους διαγωνισμούς γιατί στόχευε στην αντικατάσταση του F/A 18 Hornets στον Καναδά, τη Φινλανδία και την Ελβετία.Όσον αφορά τις πιθανότητες να κερδίσει το αεροσκάφος σε νέους διαγωνισμούς, στην Ισπανία για την αντικατάσταση των Iberian Hornets ή σε Η Ινδία για να εξοπλίσει τα αεροπλανοφόρα των χωρών, είναι, σύμφωνα με πολλούς παρατηρητές, στην καλύτερη περίπτωση. Τέλος, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ σκοπεύει να σταματήσει την απόκτηση νέων αεροσκαφών έως το οικονομικό έτος 2023, ενώ τα 12 αεροσκάφη που παραγγέλθηκαν το 2022 έχουν παραγγελθεί μόνο με απόφαση του Κογκρέσου να διατηρήσουν τη γραμμή παραγωγής του Saint-Louis σε δραστηριότητα.

Με άλλα λόγια, το μέλλον του Super Hornet είναι κάτι παραπάνω από αβέβαιο, ακόμη και βραχυπρόθεσμα, και το στοίχημα σε αυτή τη συσκευή για το Βερολίνο ήταν αναμφίβολα ένας κίνδυνος, εν μέρει εξαρτημένος από την πολιτική πίεση από το Παρίσι να διατηρήσει το γαλλογερμανικό πρόγραμμα FCAS από οποιαδήποτε πιθανή παρέμβαση που σχετίζεται με την απόκτηση F-35. Ωστόσο, οι δυσκολίες που συναντήθηκαν σήμερα και οι οποίες οδηγούν σε επαναξιολόγηση της διαιτησίας που έγινε το 2020, ήταν τουλάχιστον προβλέψιμες. Μπορούμε λοιπόν να αναρωτηθούμε σε ποιο βαθμό η σειρά που ανοίγει σήμερα δεν αναμενόταν από τις γερμανικές αρχές. Πράγματι, μια απόφαση υπέρ του F-35 θα δημιουργούσε αναμφίβολα σημαντικές εντάσεις στο γαλλογερμανικό ζευγάρι σχετικά με το πρόγραμμα FCAS το 2020, ενώ ήταν ακόμη στα σπάργανα. Από την άλλη πλευρά, είναι απίθανο, σήμερα, η Γαλλία να αντιδράσει με τόση αποφασιστικότητα ενόψει μιας αλλαγής κατεύθυνσης από το Βερολίνο για αυτό το θέμα, τώρα που έχουν εγκριθεί οι συμφωνίες και η χρηματοδότηση για τη φάση σχεδιασμού των διαδηλωτών. και στις δύο πλευρές του Ρήνου, με κίνδυνο να απειληθεί η βιωσιμότητα αυτού του στρατηγικού προγράμματος για το γαλλικό στέλεχος.

Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο