Θέλουν οι ΗΠΑ να εξαλείψουν τη γαλλική αμυντική βιομηχανία;

Τα τελευταία χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συχνά κλέψει από τη μύτη και τη γενειάδα της Γαλλίας μεγάλα συμβόλαια άμυνας, μερικές φορές πιέζοντας ακόμη και τον πελάτη να επιλέξει έναν άλλο πάροχο υπηρεσιών, εφόσον ο τελευταίος δεν ήταν Γάλλος. Είτε πρόκειται για πολωνικά ελικόπτερα Caracal, για βελγικά ή ελβετικά F-35, για κορβέτες του Κατάρ, είτε για πολύ πρόσφατα, για υποβρύχια της Αυστραλίας, οι διαδοχικές αμερικανικές διοικήσεις έχουν δείξει πραγματική επιθυμία να αποτρέψουν τη Γαλλία από την πρόσβαση σε ορισμένες διεθνείς αγορές, φτάνοντας στο σημείο να πραγματοποιήσει μαζικά επιχειρήσεις εκτόξευσης του Παρισιού, όπως π.χ. στην Ελλάδα για φρεγάτες και της η σειρά του RafaleΤο Για ορισμένους παρατηρητές, αυτή είναι μόνο μια επιχειρηματική στρατηγική, που συνοψίζεται βολικά από ένα «η επιχείρηση είναι επιχείρηση», η οποία θα δικαιολογούσε την επιθετικότητα που επέδειξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες έναντι της Γαλλίας.

Ωστόσο, παρατηρώντας τις στρατηγικές που εφαρμόστηκαν και την αποφασιστικότητα που έδειξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτές τις περιπτώσεις, κατανοούμε ότι τα διακυβεύματα υπερβαίνουν κατά πολύ τα απλά εμπορικά κριτήρια, για να επεκταθούν σε μια πραγματική στρατηγική ελέγχου των εξωτερικών πολιτικών και άμυνας της δυτικής σφαίρας. , ιδίως στην Ευρώπη, ένας τομέας στον οποίο η Γαλλία και οι θέσεις της κληρονομήθηκαν από τον Γαλατισμό φαίνεται να αποτελούν εμπόδιο, ακόμη και απειλή, για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε γιατί και πώς η Ουάσινγκτον διατυπώνει αυτή τη στρατηγική και θα μελετήσουμε τις λύσεις που διαθέτει η Γαλλία για να προσπαθήσει να της αντισταθεί.

Μια μοναδική βιομηχανία στη Δύση

Εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, η γαλλική αμυντική βιομηχανία είναι μοναδική στη Δύση, καθώς είναι η μόνη ικανή να σχεδιάσει και να κατασκευάσει όλα τα αμυντικά συστήματα μιας σύγχρονης ένοπλης δύναμης, χωρίς να εξαρτάται, σε πολλούς κρίσιμους τομείς, αμερικανικός εξοπλισμός. Με εξαίρεση κάποιο συγκεκριμένο εξοπλισμό, όπως το E-2C Hawkeye επί του αεροσκάφους επιτήρησης, ή τους καταπέλτες που εξοπλίζουν το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle, η γαλλική βιομηχανία είναι στην πραγματικότητα ικανή να παράγει όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό στις ένοπλες δυνάμεις της. που κυμαίνονται από τεθωρακισμένα οχήματα έως μαχητικά αεροσκάφη, από υποβρύχια έως ελικόπτερα, συμπεριλαμβανομένων πυραύλων, ραντάρ και διαστημικών συστημάτων. Είναι επίσης, με τη Μεγάλη Βρετανία, η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που έχει τη δική της πυρηνική αποτρεπτική δύναμη, βασισμένη σε 4 υποβρύχια πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων εξοπλισμένα με διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους και σε δύο μοίρες Rafale εξοπλισμένο με αερομεταφερόμενους υπερηχητικούς πυρηνικούς πυραύλους.

Όχι μόνο είναι αυτόνομο σε αυτόν τον τομέα, αλλά ο εξοπλισμός του ισούται και μερικές φορές ξεπερνά τους αντίστοιχους Αμερικανούς, ενώ είναι, τις περισσότερες φορές, πιο οικονομικός στην αγορά και τη χρήση με ίσες ή καλύτερες επιδόσεις. Έτσι, ένα πυρηνικό επιθετικό υποβρύχιο κλάσης Suffren αποκτήθηκε για λίγο περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο ευρώ από το γαλλικό κράτος, ενώ το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ πλήρωσε 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια για ένα Βιρτζίνια, σίγουρα καλύτερα οπλισμένο από την άποψη των πυραύλων κρουζ, αλλά όχι πιο αποτελεσματικό από το Γαλλικό υποβρύχιο στην κύρια λειτουργία του Hunter-killer, το κυνήγι εχθρικών υποβρυχίων και πλοίων. Το ίδιο ισχύει και για το μαχητικό αεροπλάνο Rafale, το οποίο ξεπερνά το F-35 σε πολλούς τομείς (ελιγμούς, εύρος δράσης, διείσδυση σε χαμηλό υψόμετρο, κ.λπ.) και το οποίο θα δει, στην έκδοση F4, τις επιδόσεις του όσον αφορά τη σύντηξη δεδομένων να προσεγγίζει αυτές του αμερικανικού αεροσκάφους, για το ήμισυ του κόστους ιδιοκτησίας.

Για να επιτευχθεί αυτό, και ενόψει των γαλλικών οικονομικών και δημογραφικών ορίων, είναι απαραίτητο για το Παρίσι να βασιστεί σε σημαντικές εξαγωγικές αγορές, ενώ η εθνική ζήτηση δεν επαρκεί για να τροφοδοτήσει τέτοια βιομηχανική εξαντλητικότητα. Κατά συνέπεια, το 40% του ετήσιου κύκλου εργασιών που καταγράφεται από τη Γαλλική Βιομηχανική Τεχνολογική και Αμυντική Βάση, ή BITD, συνδέεται με εξαγωγές αμυντικού εξοπλισμού, αντιπροσωπεύοντας 80.000 άμεσες θέσεις εργασίας και 120.000 έμμεσες και επαγόμενες θέσεις εργασίας στη χώρα, και προϋποθέτει την ευελιξία αυτής της βιομηχανίας να εξελίσσεται και ευημερεί. Στην πραγματικότητα, και όπως και οι στόχοι της αμερικανικής νομοθεσίας CAATSA που έχει σχεδιαστεί για να στερήσει τη Μόσχα από τα έσοδα από εξαγωγές από την αμυντική βιομηχανία της, προκειμένου να εμποδίσει τη δική της ικανότητα να υποστηρίξει πλήρη στρατηγική αυτονομία, η Ουάσινγκτον φαίνεται να προσπαθεί να στερήσει το Παρίσι από τις εξαγωγικές της αγορές, για τον ίδιο σκοπό, αλλά με λιγότερο προφανείς μεθόδους.

Στοχευμένες, επαναλαμβανόμενες και καταστροφικές επιθέσεις

Το 75% αυτού του άρθρου μένει προς ανάγνωση,
Εγγραφείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση!

Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
άρθρα στην πλήρη έκδοσή τουςκαι χωρίς διαφήμιση,
από 6,90 €.

Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο