Όταν ο Scott Morrison ανακοίνωσε τον περασμένο Σεπτέμβριο την ακύρωση της σύμβασης για την κατασκευή συμβατικών υποβρυχίων πρόωσης της κλάσης Attack του γαλλικού Ναυτικού Ομίλου, προκειμένου να εξοπλιστείτε με αμερικανικά ή βρετανικά πυρηνικά υποβρύχια, πολλοί παρατηρητές επεσήμαναν ότι η χρονική στιγμή μιας τέτοιας απόφασης θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα για το Βασιλικό Ναυτικό της Αυστραλίας. Πράγματι, τα 6 συμβατικά υποβρύχια κλάσης Collins που βρίσκονται σε υπηρεσία και τέθηκαν σε υπηρεσία μεταξύ 1996 και 2003, θα είχαν όλο τον κόπο στον κόσμο να παραμείνουν σε ενεργή υπηρεσία μέχρι το 2050, μια αισιόδοξη ημερομηνία για την παράδοση του τελευταίου. επιθετικό υποβρύχιο που προορίζεται να τα αντικαταστήσει. Έκτοτε κυκλοφόρησαν πολλές υποθέσεις, όπως π.χ η ενοικίαση αμερικανικών πυρηνικών υποβρυχίων ή παράταση ζωής του Collins, αλλά κανένας από τους δύο δεν είναι πραγματικά ικανός να καλύψει τις επιχειρησιακές ανάγκες του ταχέως υποβαθμισμένου γεωπολιτικού πλαισίου στον Ειρηνικό.
Φαίνεται ότι μετά τον σε μεγάλο βαθμό υπερβολικό ενθουσιασμό που επέδειξαν οι αυστραλιανές αρχές μετά την ανακοίνωση αυτής της αλλαγής πορείας, η πραγματικότητα των γεγονότων αρχίζει να επικρατεί στην Καμπέρα και οι επιλογές που παρουσιάζονται τώρα είναι τουλάχιστον πολύ μακριά για να είναι ικανοποιητικές στρατιωτικά αλλά και οικονομικά. Πράγματι, σύμφωνα με τον ιστότοπο της Οικονομικής Επιθεώρησης, οι αυστραλιανές αρχές θα μελετούσαν εφεξής μια ενδιάμεση λύση που θα βασίζεται στην απόκτηση νέων υποβρυχίων με συμβατική πρόωση, ιδίως αυτών των νέων υποβρυχίων της κλάσης Collins σε εκσυγχρονισμένη έκδοση…. Πράγματι, για να φέρει τα 6 υποβρύχια που βρίσκονται σε υπηρεσία μετά το 2030, η Αυστραλία είχε ήδη ανακοινώσει ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων με σκοπό να επιτρέψει σε αυτά τα πλοία που βασίζονται σε τεχνολογίες από τη δεκαετία του 80 να συνεχίσουν να διασφαλίζουν την απόδοσή τους για τα επόμενα 15 χρόνια. Το νέο πρότυπο που ορίστηκε με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να καταστήσει δυνατό, επομένως, τον σχεδιασμό νέων πλοίων με μειωμένο δημοσιονομικό αποτύπωμα όσον αφορά την Ε&Α, για να διασφαλιστεί η ενδιάμεση ανύψωση των σημερινών πλοίων εν αναμονή των υποθετικών πυρηνοκίνητων υποβρυχίων.
Ωστόσο, αυτή η ίδια η θεωρητική προσέγγιση απέχει πολύ από το να είναι σχετική, και αυτό σε πολλά σημεία. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα Collinses είναι κτίρια που σχεδιάστηκαν τη δεκαετία του 80, βασισμένα στο σουηδικό μοντέλο Vâstergötland, δύο γενιές πίσω από σύγχρονα υποβρύχια όπως π.χ. Σουηδικό Blekinge, Ιαπωνικό Taïgei ή Γαλλικό Shortfin. Πολύ μεγαλύτερο από το αρχικό μοντέλο, τα αυστραλιανά Collins αντιμετώπισαν τεράστια τεχνικά προβλήματα όταν τέθηκαν σε λειτουργία, προβλήματα τα οποία τελικά επιλύθηκαν μόνο μετά από δεκαπέντε χρόνια, με τη βοήθεια δισεκατομμυρίων δολαρίων. Επιπλέον, τα πλοία υπέφεραν πάντα από περιορισμένη ακουστική διακριτικότητα, πολύ χαμηλότερη από εκείνη άλλων πλοίων της εποχής όπως το γερμανικό Type 209 ή το γαλλικό Agosta. Εάν αυτό το ελάττωμα διορθώθηκε εν μέρει με επανασχεδιασμό ενός μεγάλου μέρους του πλοίου, συμπεριλαμβανομένου του θόλου του σόναρ, παραμένει ωστόσο πίσω από τα τρέχοντα πρότυπα που φορούν σύγχρονα πλοία όπως το ιαπωνικό Soryu, το γερμανικό Type 212 και το French Scorpene, καθώς και αυτό είναι προβληματική, η Κινέζικο 039Α τύπου, αυτές ακριβώς με τις οποίες εκπαιδεύονται οι κινεζικές μονάδες ανθυποβρυχιακού πολέμου.
Το υπόλοιπο αυτού του άρθρου είναι μόνο για τους συνδρομητές
Τα Κλασικές συνδρομές παρέχουν πρόσβαση σε
όλα τα άρθρα χωρίς διαφήμιση, από 1,99€.
Εγγραφή σε ενημερωτικό δελτίο
Εγγραφείτε για το Ενημερωτικό δελτίο Meta-Defense για να λάβετε το
τελευταία άρθρα μόδας καθημερινά ή εβδομαδιαία
Τα σχόλια είναι κλειστά.